พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 46

ไม่นานฉู่เนี่ยนซีก็มาหาหยูซีที่หอหุยหุ้น เปิดเครื่องแต่งกายที่มอบให้เขาออก คิดไม่ถึงว่าด้านในจะมีชุดผู้ชายกับสิ่งของบางอย่างที่ไม่รู้ว่าใช้ทำอะไร มันเป็นเหมือนกับผิวหนัง

“พวกเจ้าออกไปก่อน ข้าจะเปลี่ยนชุด”

เสี่ยวเถากับหยูซีได้ฟังคำสั่ง ก็พากันออกไป

รอจนไม่รู้ว่านานแค่ไหน ประตูค่อยเปิดออกมา ทั้งสองคนมองไปก็เห็นผู้ชายสวมชุดสีขาวเดินออกมาจากด้านในห้อง ผิวพรรณขาวนวลราวกับหยก ใบหน้าละเอียดงดงาม แม้แต่กรอบหน้ายังเหมือนมีดที่ละเอียดละเมียดละไม

เสี่ยวเถาชี้ด้วยความแปลกใจ ไม่อยากจะเชื่อสาตาตัวเอง เป็นเวลานานถึงได้ลองเรียกหยั่งเชิงว่า“พระชายาหรือเพคะ?”

“อืม”ฉู่เนี่ยนซียิ้มมุมปาก พยักหน้าเล็กน้อย

“เป็นพระชายาจริงๆด้วย สวรรค์ พระชายาเหมือนผู้ชายเกินไปแล้วไหมเพคะ”เสี่ยวเถาวิ่งไปข้างกายฉู่เนี่ยนซีด้วยความดีใจ หมุนรอบเพื่อพินิจพิจารณาอย่างละเอียด

หยูซีดูอยู่อีกด้าน สายตาที่เย็นชามาตั้งแต่ไหนแต่ไรก็เปล่งประกายแปลกใจทันที ผู้เป็นนายเหมือนกับเลียนแบบเอกลักษณ์ของผู้ชายได้อย่างยอดเยี่ยม แม้แต่ลูกกระเดือกยังทำได้เหมือนของจริง บนใบหน้าไม่มีความหวานละมุนของหญิงสาวเลย กลับกันมีความหล่อเหลาของชายหนุ่มมาแทนที่

ผู้เป็นนายนี้สามารถทำให้คนแปลกใจได้อยู่ทุกเวลา มีความรู้ด้านการแพทย์ เล่นพนันเป็น แม้แต่วิธีเปลี่ยนรูปโฉมก็ไม่มีใครเทียบได้

“พอแล้วเสี่ยวเถา เจ้าอยู่ที่นี่นะ ข้ากับหยูซีมีภารกิจจะออกไปข้างนอกกัน”

กล่าวพูดแล้ว ฉู่เนี่ยนซีกับหยูซีก็พากันออกไป

หมอเทวดาเฮ่อหลันเจอฉู่เนี่ยนซีก็ถึงกับแปลกประหลาดใจสักพักหนึ่ง หลังจากนั้นทั้งสามคนเลยออกเดินทาง

หลังจากนั้นสองชั่วยามกว่าๆรถม้าก็วิ่งผ่านตามป่า และมาหยุดอยู่ด้านป่า

“ถึงแล้ว ผ่านป่าพิษนี้ไปได้ก็ถือว่าเข้าหุบเขายาแล้ว หากไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็จะมีคนของหุบเขายาขวางไว้”หมอเทวดาเฮ่อหลันพูดหนึ่งรอบ จากนั้นทั้งสามคนลงรถม้า

“เอ่อ…ข้าไม่เข้าไปแล้วนะ”หมอเทวดาเฮ่อหลันสีหน้าลำบากใจ กลืนน้ำลายลงคอพูดขึ้น

ฉู่เนี่ยนซีหลุบตาขึ้นมองเขา ถึงแม้จะงงงวยปฏิกิริยาของเขา แต่ก็ไม่ได้คิดจะถามเซ้าซี้ เพียงแค่พยักหน้ากล่าวว่า”เช่นนั้นท่านอยู่ที่นี่รอพวกเราเถอะ”

“ได้ๆ ใช่แล้วนี่คือยาล้างพิษท่านอาจารย์ของข้าให้มา แต่มีแค่เม็ดเดียว ข้าคิดดูแล้ว สามารถแบ่งเป็นสองส่วนได้ ถึงแม้ฤทธิ์ยาจะเจือจาง แต่จากความสามารถของหยูซี เมื่อผ่านไปได้อย่างรวดเร็ว จะได้รับพิษเล็กน้อยไม่น่าจะเป็นอะไรมาก”

พูดแล้วเฮ่อหลันก็ควักกระปุกเล็กออกมาจากเสื้อ จากนั้นยื่นให้นาง

ฉู่เนี่ยนซีเหลือบมอง แต่ไม่ได้รับมา ริมฝีปากแสยะยิ้มจางๆขึ้น“ขอบคุณท่านหมอเทวดามาก แต่ไม่ต้องหรอก ข้ามียาล้างพิษ”

ด้วยเหตุนี้ในตอนที่เขาประหลาดใจ ฉู่เนี่ยนซีได้หยิบขวดยาหยิบออกมาสองเม็ด ตัวเองกินหนึ่งเม็ด จากนั้นยื่นให้หยูซีหนึ่งเม็ด ตามด้วยส่งขวดยาให้เฮ่อหลัน

“ยามว่างได้ศึกษาและทำขึ้นมาอยู่บ้าง ในนี้ยังมีอยู่สิบกว่าเม็ด ท่านถือไว้เถอะ”

ฉู่เนี่ยนซีไม่ตะหนี่กับคนที่ซื่อสัตย์จริงใจกับตัวเองเสมอมา ยายาล้างพิษนี้แม้จะไม่ได้สามารถรักษาโรคได้มากมายเหมือนอย่างชาติที่แล้วที่นางศึกษาค้นคว้าขี้ผึ้งไป๋หลิง แต่ยาล้างพิษนี้ก็ดีกว่ายาทั่วไป จนกระทั่งสามารถทำให้คนที่อ่อนแอบำรุงกำลัง และมีชีวิตยืนยาวได้

หมอเทวดาเฮ่อหลันรับขวดมา สีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ รอตอนเขามีปฏิกิริยากลับมา ทั้งสองคนก็ได้เข้าไปในป่าแล้ว

เพราะในป่าเต็มไปด้วยกลิ่นอายพิษ เพราะฉะนั้นเลยไม่มีสัตว์ป่า ทั้งสองคนเลยผ่านป่าพิษอย่างรวดเร็ว

“ใครกัน”

ทั้งสองเพิ่งจะออกมาจากป่าพิษ ผู้ชายจำนวนหนึ่งถือกระบี่อยู่ถามขึ้นเสียงดัง

แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือไม่ว่าชาติที่แล้วหรือชาตินี้ ฉู่เนี่ยนซีนอกจากจะศึกษาความรู้ทางการแพทย์และวิจัยแล้ว นางยังชอบอ่านตำรา อ่านพงศาวดาร อ่านตำราทหาร อ่านเรื่องแปลกด้วย

แน่นอนว่าเคยศึกษาค่ายกลยันต์แปดทิศและปัญจธาตุทั้งห้า เพราะฉะนั้นแวบเดียวนางก็ดูออกว่าการยืนของพวกเขาทำตามยันต์แปดทิศปัญจธาตุทั้งห้า

ขณะที่นางคิดอยู่ ส่วนทางด้านหยูซีได้ลงมือแล้ว

นางจึงตั้งใจดูการลงมือของพวกเขาอย่างตั้งใจ พร้อมกับกล่าวว่า“ไม่จำเป็นแล้ว ข้าน้อยตัดสินใจแล้วไม่มีทางเปลี่ยน”

ทางด้านของหยูซีสู้กันอลม่าน เจ้ามาข้าไป ผ่านไปมากกว่าครึ่งก้านธูปแล้ว เนื่องจากค่ายกลกระบี่แน่นสนิท และคู่ต่อสู้เยอะ ถึงแม้หยูซีจะทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บอยู่บ้าง

แต่ใจสู้ แรงไม่เป็นใจแล้ว หน้าผากก็ผุดเหงื่อเป็ดเม็ดๆ

ฉู่เนี่ยนซีขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเหมือนค้นพบอะไรบางอย่าง รีบตะโกนเข้าไปในวงว่า”หยูซี ฟังข้านะ”

“คนที่สามด้านซ้าย แขนขวาข้อศอกตำแหน่งประมาณสามชุ่น”

ฉู่เนี่ยนซีพูด หยูซีตั้งใจฟัง ทำตามที่นางบอก

คนที่ถูกโจมตี กำลังอ่อนลงทันที กระบี่ในมือตกลงบนพื้น เจ็บปวดบริเวณที่ถูกโจมตี ตามด้วยถูกหยูซีโจมตีหนึ่งฝ่ามือแน่ดิ้นอยู่ที่พื้น

“ด้านขวาคนที่หนึ่ง บริเวณกระดูกข้อเท้า”ฉู่เนี่ยนซีพูดขึ้นอีกครั้ง

เนื่องจากนางพูดเร็ว และฝีมือหยูซีคล่องแคล่ว พวกเขายังไม่ได้สติกลับมา เขาก็ย้ายตัวไปอยู่ด้านหน้าจุดมุ่งหมาย ตามจุดที่ฉู่เนี่ยนซีกล่าวมา ทำให้คนที่ถูกโจมตีหมอบลงกับพื้นเลย

ฉู่เนี่ยนซีแววตาเป็นประกาย ริมฝีปากหยักยกขึ้น ปรากฏความร้ายกาจออกมา“ควรที่จะจบแล้ว”