พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 47

เมื่อได้ยินเสียงนี้ คนที่เดิมทีตื่นตระหนกลุกลี้ลุกลนจากการที่หยูซีโจมตีถึงสองหน ตอนนี้ยิ่งลุกลี้ลุกลนมากขึ้น

ค่ายกลกระบี่ขาดไปสองคน ตอนนี้อารมณ์ของทุกคนก็ทำให้ค่ายกลจากเดิมที่ปรากฎจุดบกพร่องอยู่แล้ว ไม่สามารถที่จะประคองได้อย่างงดงามแล้ว

สายตาเย็นชาของหยูก็หาได้ยากที่จะเปล่งประกายดีใจออกมา นัยน์ตาเฉียบแหลมราวกับเหยี่ยวกวาดมองตำแหน่งที่คุ้มกันอ่อนแอที่สุด จากนั้นโจมตีออกไป กระบี่ในมือคนจำนวนหนึ่งถูกโจมตีจนลอย ตามด้วยร่างกายที่ไม่สามารถควบคุมได้ลอยไปทางด้านหลังและล้มลง

“ยอดเยี่ยม หยูซี!”ฉู่เนี่ยนซีตะโกนขึ้นทันที ตามด้วยวิ่งไปทางด้านหน้า คิดได้ว่าในแขนเสื้อมีผ้าพันแผลและแอลกอฮอล์อยู่ เลยกล่าวว่า“แขน”

หยูซีชะงักงันพักหนึ่ง จากนั้นยื่นแขนออกไปอย่างว่าง่าย

ฉู่เนี่ยนซีเหลือบมองบาดแผลบนแขนเขา จากนั้นเปิดแอลกอฮอล์ออก ริมฝีปากอมชมพูกล่าวขึ้นอย่างแผ่วเบาว่า”มันเจ็บ เจ้าอดทนหน่อยนะ”

พูดจบ นางจึงได้แหวกเสื้อให้เปิดออกกว้าง เพื่อให้บาดแผลปรากฎออกมา จะได้ฆ่าเชื้ออย่างละเอียด เมื่อทายาเสร็จถึงได้พันแผล

วันนี้เขาสวมใส่ชุดสีดำ ถ้าไม่จ้องก็ไม่สามารถเห็นได้ คิดไม่ถึงว่านางจะสัมผัสได้ถึงบาดแผลตัวเอง

มันทำให้คนที่เย็นชามาตั้งแต่ไหนแต่ไรอย่างหยูซีรู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมา

“พวกเจ้าโกง การทดสอบคนเดียว เจ้าสอดแทรกได้อย่างไร”คนคนหนึ่งคลานลุกขึ้นจากพื้นมา กล่าวขึ้นด้วยความไม่พอใจ

ส่วนคนอื่นนอกเหนือจากสองคนที่ถูกโจมตีมีเพียงสีหน้าคาดไม่ถึง ทั้งหมดไม่พอใจและบ่นโทษ

ฉู่เนี่ยนซีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย กล่าวกับเขาอย่างนุ่มนวลว่า“พวกท่านมีกฎไม่ให้คนที่อยู่ด้านข้างพูดหรือ?”

“เอ่อ….อันนี้ไม่มี แต่เจ้าเป็นคนสอนเขา…..”

“ข้าสอนเขาที่ไหนกัน ข้าแค่ให้เขาแบ่งความสนใจ”ฉู่เนี่ยนซีสีหน้าไร้เดียงสา ยักไหล่กล่าวว่า”แต่คิดไม่ถึง พวกท่านแบ่งความสนใจเก่งกว่าเขาอีก”

“แบบนี้คือการที่เจ้าเถียงเอาดื้อๆ…..”

“พอได้แล้ว!”คนผู้นี้กำลังอยากจะพูดอะไร น้ำเสียงของคนนำหน้าก็ดังขึ้นว่า”เถียงเอาดื้อๆคือพวกเจ้า คำพูดของนางทุกคนล้วนได้ยิน เหตุใดก่อนที่เขาจะลงมือถึงไม่ทำการตอบโต้ เมื่อกลับไปทุกคนจะต้องเพิ่มปริมาณเวลาเป็นสามชั่วยาม”

ฉู่เนี่ยนซีอดไม่ได้ที่จะชื่นชมคนนำหน้าผู้นี้ คนผู้นี้เป็นธรรมมาก ระหว่างที่หยูซีทำการต่อสู้ นางก็ทำการตรวจดูรักษาการเคลื่อนไหวของคนเหล่านั้น จากการประสบความสำเร็จด้านการแพทย์ของนาง แขนและขาของสองคนก่อนหน้าเคยได้รับบาดเจ็บ ดูออกได้ไม่ยาก เพราะฉะนั้นนางเลยถือโอกาสตอนพวกเขาตกที่นั่งลำบากตอนที่ป่วย ส่วนวิธีการโจมตีค่ายกลกระบี่ที่ดีที่สุด คือพอมีคนหนึ่งล้มลง จะโจมตีคนอื่นก็ง่ายขึ้นแล้ว ส่วนประโยชน์สุดท้ายนั้น แค่ทำให้คนเหล่านั้นลุกลี้ลุกลน ง่ายต่อการให้หยูซีทำลายเท่านั้นเอง

“คุณชายซี ต่อไปจะเป็นการทดสอบ’พิษ’ทั้งสองคนจะมีหนึ่งคนที่ต้องกินยาพิษร้ายแรงยาแห่งความตาย ยาพิษชนิดนี้จะไม่ทำให้คนตายในระยะเวลาสั้นๆ แต่จะทำให้เจ็บปวดอย่างไม่มีอะไรมาเทียบเทียนได้ ทำให้คนตายทั้งเป็น ความถี่ของการขจัดพิษของพวกท่านขึ้นอยู่กับว่าสามารถทนได้นานเท่าไหร่ ยาพิษชนิดนี้พวกข้าไม่มียาขจัดพิษ เพราะฉะนั้นถ้าอยากจะเข้าร่วมก็ทำได้เพียงจงสร้างบุญกุศลให้มากเถอะ”

ความหมายแฝงคือไม่ก็ขจัดพิษตอนที่คนไม่เจ็บปวดจนตาย ไม่อย่างนั้นก็เจ็บปวดแบบตายทั้งเป็น ฉู่เนี่ยนซีเข้าใจแจ่มแจ้ง แต่ถ้าเป็นยาพิษชนิดรุนแรง ก็จะต้องมีทางออกที่ดี ก็คือขจัดพิษได้ทันท่วงที และไม่มีทางที่จะรู้สึกอ่อนแอกับมีโรคตกค้าง

คนที่เป็นคนนำหน้าเห็นฉู่เนี่ยนซีสีหน้าเรียบเฉย เลยถามเพื่อความแน่ใจว่า“คุณชายซียังจะทดสอบต่อหรือไม่? ถ้าจะออกไปตอนนี้ก็ย่อมได้”

“ไม่ละ ทำต่อเถอะ”

“ได้……”คนที่เป็นคนนำหน้าได้ยินเช่นนี้ จึงทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างจนปัญญา กำลังเตรียมจะออกคำสั่ง ทันใดนั้นได้มีเด็กรับใช้วิ่งมา กระซิบข้างหูสักพักหนึ่ง จากนั้นคนที่เป็นหัวหน้าเลยทำท่าเคารพฉู่เนี่ยนซี“ข้าน้อยมีเรื่องที่จะต้องจัดการ เดี๋ยวพวกเขาจะเป็นคนทดสอบคุณชายขอรับ”

พูดแล้ว เขาก็หมุนตัวออกไปกับเด็กรับใช้

ทุกคนที่อยู่อีกด้านเห็นคนที่เป็นคนนำหน้าไปแล้ว ต่างสบตากัน นัยน์ตาแฉลบผ่านความมาดร้าย