พระชายาคนงาม อย่าคิดหนี นิยาย บท 88

“ไม่ต้อง เจ้าจับกลุ่มด้วยตัวเองเถอะ” ฉู่เนี่ยนซีเงยหน้าขึ้น น้ำเสียงเย็นชาและไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

“แต่ท่านพี่...... ” ใบหน้าของซ่างกวนเย็นดูลังเลและเป็นกังวล

ฉู่เนี่ยนซีอดไม่ได้ที่จะแอบด่าในใจ ความเสแสร้งนี้หยุดไม่ได้จริงๆ!

แต่เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของทั้งสองคน ผู้คนที่อยู่ด้านข้างก็รู้สึกได้ทันทีว่าซ่างกวนเย็นเป็นคนจิตใจดี ในขณะที่ฉู่เนี่ยนซีนั้นไม่รู้จักแยกแยะ และกล่าวต่อวว่า

“แม่นางซ่างกวน หากผู้อื่นไม่เห็นคุณค่าคุณ แล้วทำไมท่านต้องทำเช่นนี้”

“ใช่ ด้วยความสามารถของท่าน ไม่แน่ว่าจะได้ที่หนึ่ง หากพานางไปด้วย อย่าว่าแต่ไม่ได้ที่หนึ่งเลย แค่ไม่ได้อันดับสุดท้ายก็ดีมากแล้ว!”

ทุกคนพูดต่างพากันพูดเจ้าหนึ่งประโยคข้าหนึ่งประโยค โดยไม่มีใครสนใจฉู่เนี่ยนซีเลยแม้แต่น้อย

เย่เฟยหลียืนอยู่ข้างๆ ด้วยดวงตาที่เศร้าหมอง กวาดสายตามองไปยังคนที่พูดอย่างเยือกเย็น และแอบจำไว้ในใจ

ซ่างกวนเย็นดูลำบากใจและรีบโบกมือ “ไม่ ไม่ใช่ ท่านพี่เพียงแค่อยากอ่อนน้อมถ่อมตน ความฉลาดของเย็นเอ๋อร์เท่าหิ่งห้อย จะกล้าเทียบกับความสามารถทางด้านการประพันธ์ของท่านพี่ได้อย่างไร”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ก็ดูถูกเหยียดหยาม! และมองไปที่ฉู่เนี่ยนซีด้วยสายตาเยาะเย้ย

ฉู่เนี่ยนซีอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองนาง ยกยอปอปั้นได้ถูกเวลา หากฉู่เนี่ยนซียังเป็นเหมือนแต่ก่อน เกรงว่าอีกเดี๋ยวจะกระโดดลงไปจากเรือลำนี้

แต่……ตอนนี้……การยกยอปอปั้นนี้ จะต้องถูกกำจัดออกไป

“แต่ตอนนี้นางยังต้องระงับความหยิ่งยโสได้ดี” ในขณะพูดใบหน้าของฉู่เนี่ยนซีก็เปลี่ยนไปในทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ “ที่แท้ในใจของน้องหญิง พี่หญิงก็เป็นเช่นนี้ พี่หญิงซาบซึ้งใจยิ่งนัก”

ฉู่เนี่ยนซีลุกขึ้นยืน และมองดูนางด้วยความปลื้มใจ “แต่เจ้าก็พูดถูก เพื่อน้องหญิง วันนี้พี่หญิงไม่สามารถอ่อนน้อมถ่อมตนได้ เพื่อพิสูจน์ว่าเจ้าไม่ได้พูดโกหก พี่หญิงจะพยายามให้เต็มที่! ดังนั้นข้าคิดว่าพวกเราควรจะเพิ่มรางวัลกันหน่อย”

“เริ่มจากข้าก่อน” ในขณะพูด ฉู่เนี่ยนซีก็ถอดกำไลข้อมือและปิ่นปักผมออกจากหัว จากนั้นวางไว้บนโต๊ะ “หากชนะ สิ่งเหล่านี้ก็ยกให้พวกเขาไปเลย”

เย่เฟยหลีมองไปที่การเคลื่อนไหวของนาง ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และทันใดนั้นก็เอาป้ายหยกบนตัวออก “หากชนะ จี้หยกชิ้นนี้ก็เป็นรางวัลด้วย”

เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่เหลียนก็ขมวดคิ้ว เย่เฟยหลีวางรางวัลแล้วอย่างไร หากเขาไม่แสดงออก ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ ดังนั้นจึงผูกจี้หยกแล้วโยนลงบนโต๊ะ จากนั้นก็วางสิ่งที่อยู่ในมือลงด้วย

เมื่อเห็นว่าท่านอ๋องทั้งสองเริ่มเพิ่มสีสัน ทุกคนก็ถอดของมีค่าที่ตัวออกมาด้วย

ในเวลานี้ของบนโต๊ะกองเป็นภูเขา

เมื่อฉู่เนี่ยนซีมองไปยังสิ่งของที่อยู่บนโต๊ะ มุมปากภายใต้ผ้าคลุมก็ยกขึ้นด้วยความดีใจในทันที

สิ่งของเหล่านี้ อีกเดี๋ยวจะต้องเป็นของนางทั้งหมด!

นางเป็นคนยุคปัจจุบัน เชี่ยวชาญเรื่องบทกลอนอยู่แล้ว

คนอื่นๆ มองไปยังสิ่งของบนโต๊ะ ต่างก็ดวงตาเป็นประกาย แม้ว่าพวกเขาจะมาจากตระกูลขุนนาง แต่สิ่งของมากมายเช่นนี้ รวมถึงจี้หยกติดตัวของท่านอ๋องทั้งสองด้วย สิ่งเหล่านี้โดยปกติจะไม่สามารถใช้ได้

ยิ่งไปกว่านั้น หากวันนี้ชนะ ต่อไปก็จะมีชื่อเสียงในแวดวง

ซ่างกวนเย็นมองไปที่จี้หยกของเย่เฟยหลีบนโต๊ะ ไม่เพียงแต่ตกอยู่ในห้วงความคิด แต่นางจำได้ว่าจี้หยกชิ้นนี้เป็นของตกทอดที่ท่านแม่ของเขาทิ้งไว้ให้

เขาใช้เป็นรางวัลก็จริง แต่ก็มั่นใจเกินไป

หากนางชนะแล้วได้มันมา หลังจากนั้นก็คืนให้เขา เขาก็จะมองนางด้วยความชื่นชมใช่หรือไม่