ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 3552

เนื่องจากยาที่ใช้ทดสอบล้มเหลว คนทั้งห้องปฏิบัติการจึงตกอยู่ในความสิ้นหวัง

สาเหตุของความสิ้นหวังนั้น ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถเลียนแบบยาเกิดใหม่เก้าเสวียนได้ พวกเขาได้เลียนแบบทุกอย่างแล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นค่อนข้างแตกต่าง

ตอนนี้ ทุกคนเจอทางตัน

เลียนแบบออกมาเหมือนกันทุกอย่างแล้ว แต่ยังไม่มีประโยชน์ แล้วต้องทำอย่างไรถึงจะมีประโยชน์?

ร็อดเจอร์สตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขาเดินไปมาพร้อมกับยาเลียนแบบ และกล่าวพึมพำว่า “แล้วต่อไปจะทำอย่างไร.....ต่อไปสามารถทำอย่างไร.....ผลิตยาออกมาเหมือนกันทุกอย่างแล้วแต่ยังใช้ไม่ได้ ต่อไปต้องทดลองในทิศทางอื่นหรือ?”

สีหน้าของนักวิจัยและพัฒนายาหลายคนเต็มไปด้วยผิดหวังเช่นกัน

พวกเขาทำงานแวดวงนี้มาหลายปีแล้ว และพวกเขาไม่เคยเจอเรื่องเหลือเชื่อเช่นนี้มาก่อน

สมิธคิดครู่หนึ่ง นึกอะไรขึ้นมาได้ และถามร็อดเจอร์สว่า “เป็นไปได้ไหมว่าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนมีกระบวนการที่แตกต่างกันในขั้นตอนเตรียมการผลิต?”

ร็อดเจอร์สแตะหน้าผากตนเองและถามว่า “มีความหมายเฉพาะอะไร?”

สมิธกล่าวว่า “ตัวอย่างเช่น พวกเขาต้มแล้วผึ่งให้แห้ง หรืออบให้แห้ง หรือตากแดดเป็นเวลาเจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้าวัน อะไรประมาณนี้.......”

ร็อดเจอร์สถามด้วยความสงสัยว่า “ทำไมต้องเป็นเจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้าวันล่ะ? นี่มันเป็นตรรกะอะไร?”

สมิธกล่าวว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ลูกสาวของผมกำลังอ่าน ไซอิ๋ว ภาคภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นเรื่องราวในตำนานของจีน ที่เหล่าเซียนกลั่นเม็ดยา มักใช้ตัวเลขกำลังสอง เช่น เจ็ด เจ็ด สี่สิบเก้า หรือ เก้า เก้า แปดสิบเอ็ด.....”