ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 100
สรุปบท บทที่ 100: ภรรยาที่(ไม่)รัก
สรุปตอน บทที่ 100 – จากเรื่อง ภรรยาที่(ไม่)รัก โดย ชะนีติดมันส์
ตอน บทที่ 100 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ภรรยาที่(ไม่)รัก โดยนักเขียน ชะนีติดมันส์ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ขาเรียวที่กำลังจะก้าวถึงกับหยุดชะงัก ซอยนี้มีรถผ่านด้วยเหรอ? หรือว่าจะเป็นรถลูกน้องเขา ถ้าไม่ใช่รถลูกน้อง งั้นก็คงเป็นรถของ...?
ไม่ใช่หรอกมั้ง ถ้าเป็นเขากลับมาทุกคนก็ต้องบอกเธอบ้างแหละ เพราะเห็นอยู่ว่าเธอนอนรอเขาอยู่ทุกวัน
เอวาทำเป็นไม่สนใจรถคันนั้นไปก่อน เพราะเธอก็รู้สึกเสียวสันหลังอยู่ เป็นผู้หญิงเดินมาตัวคนเดียว ถ้ามันมีอารมณ์เปลี่ยวจะทำยังไง
ยิ่งรถคันนั้นเบรกคนตัวเล็กก็รีบสาวเท้าให้เร็วขึ้น
หมั่บ!
"กรี๊ดดด" เอวาตกใจกรีดร้องขึ้นมาเมื่อถูกคนในรถที่เพิ่งจะจอดคว้าร่างไว้
"ผมเอง"
"คุณ?" จากที่กำลังดิ้นรนจะหนีรีบหันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นหู "คุณกลับมาแล้วจริงๆ เป็นคุณจริงๆ ใช่ไหม"
"โอ๊ย?" อารมณ์แบบนี้แทนที่เธอจะกอดแต่กลับ..
"ขอโทษค่ะ ฉันหยิกแรงไปเหรอ"
"คุณทำอะไร"
"ฉันคิดว่าฝันไปนี่"
"คิดว่าตัวเองฝันแล้วมาหยิกผมเนี่ยนะ"
"ถ้าหยิกตัวเองฉันก็เจ็บน่ะสิ"
ทศกัณฐ์ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะดึงร่างของเธอเข้ามากอดไว้
อึก อึก เสียงนี้ค่อยๆ ดังออกมาจากลำคอของคนที่เขากอดอยู่
"คุณร้องไห้เหรอ"
"ฉันคิดว่าจะไม่ได้เจอคุณอีก"
"ผมไม่ตายง่ายๆ หรอก"
"คุณอย่าพูดแบบนั้นอีกนะ ก็ฉันไม่รู้นี่ถามใครก็ไม่มีใครบอก"
มันเป็นความลับทางทหาร ถึงแม้ลูกน้องเขาจะรู้แต่ก็บอกไม่ได้อยู่ดี
"คุณเป็นอะไรไหม" พอตั้งสติได้เอวาก็จับร่างของเขาเช็คดูว่าได้รับบาดเจ็บตรงไหนไหม
"ผมไม่เป็นอะไร..โอะ" เกือบร้องออกมาเมื่อมือเธอไปโดน..
"ฉันดีใจที่คุณไม่เป็นอะไร" ไม่เคยรู้สึกโล่งใจแบบนี้มาก่อน ตั้งแต่เขาลงเรือไปเธอก็เริ่มรู้ใจตัวเองว่ารักเขามาก มันมากกว่าตอนที่บอกทุกคนว่าตัวเองรักเขา เพราะตอนนั้นเธอหลงรักแค่รูปลักษณ์ภายนอก
"ท่านครับ" เพลิงลงจากรถมาเพื่ออยากพาเขาไปที่หนึ่งก่อน
ทศกัณฐ์ส่ายหน้าเล็กน้อยไม่ให้เพลิงพูด
"ผมต้องเข้ากรมก่อน คุณกลับบ้านนะ เดี๋ยวจะมีคนเอารถมารับ คุณรอผมอยู่ที่นั่น"
"ฉันไปด้วยไม่ได้เหรอคะ'
"ไม่ได้ผมจะเข้ากรม"
"ให้ฉันไปรออยู่หน้ากรมก็ได้"
เพียงไม่นานรถที่ทศกัณฐ์บอกก็มาถึง
"ไอ้ชาติมาพาเธอไป" เพลิงสั่งให้ชาติรีบพาเอวากลับไปก่อน
"คุณเสร็จงานแล้วรีบมานะคะ" หญิงสาวไม่อยากปล่อยมือจากเขาเลย
ทศกัณฐ์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถ พอเจ้านายขึ้นรถเพลิงก็สั่งคนขับให้รีบกลับไปทางที่เพิ่งจะมา
"มึงมองอะไรวะ" ทศกัณฐ์ที่นั่งพิงเบาะอยู่ด้านหลัง เห็นสายตาลูกน้องมองผ่านกระจกมา
"เปล่าครับ"
ขับรถมายังไม่ออกจากซอยนั้นเลยด้วยซ้ำ ก็มีรถพยาบาลมารอรับอยู่หน้าปากซอย
สองวันผ่านไป..
เอวายังคงเฝ้ารอเขาอยู่บ้านหลังนี้ ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงคะยั้นคะยอให้คนของเขาพาออกไปแล้ว แต่ตอนนี้เธอรู้ว่าเขาปลอดภัย แค่รอให้เขาเคลียร์ธุระให้เสร็จแล้วกลับมาหาเธอกับลูก
แต่ทำไมเขาไม่โทรมาบ้าง นี่ขนาดขึ้นฝั่งแล้วนะ งานอะไรจะเป็นความลับขนาดนั้นกัน
หญิงสาวเดินออกมาชะเง้อหน้ามองถนนเผื่อว่ารถของเขาจะวิ่งเข้ามา แต่ก็ไร้วี่แววอีกนั่นแหละ
สามวันผ่านไป.. เขาก็ยังคงเงียบอยู่
บ้าไปแล้วแค่เข้ากรมเนี่ยนะทำไมต้องเงียบขนาดนี้ด้วย ไม่รู้หรือไงว่ามีคนคิดถึง ว่าจะไม่งอนแล้วนะ
"คุณจะไปไหนครับ" ชาติเห็นว่าเอวาเดินออกมาจากบ้านไกลแล้ว
"ทำไมเจ้านายของคุณถึงหายเงียบไปแบบนี้ล่ะ"
"ท่านจะเงียบไปแบบนี้สักพักครับ"
"ทำไม? อย่าบอกนะว่าเขาทำผิดกฎแล้วถูกขังคุกของทหาร" เรื่องแบบนี้เธอก็พอจะรู้มาบ้าง ถ้าทหารทำผิดกฎก็จะถูกสั่งขัง แต่คุกของทหารนั้นโหดร้ายมาก "คงไม่ใช่แบบที่ฉันคิดไว้ใช่ไหม?"
"ไม่ได้ครับ"
พอชาติไม่ยอม เธอก็เลยปล่อยให้เดินตาม หญิงสาวให้ชาติถือตะกร้าแล้วจับของใส่ในนั้น
"พอแล้วนายไปคิดตังค์เลย"
"ไปด้วยกันครับ"
"ฉันจะดูอะไรต่อก่อน"
"ถ้างั้นผมรอเผื่อคุณอยากได้อะไรอีก"
"อะไรของนายเนี่ย"
เอวาก็เลยเดินไปที่แคชเชียร์ ตอนนี้มีคนรอจ่ายและกำลังเดินมาอีกก็มี ..พอชาติเข้าไปในช่องที่รอจ่ายเงิน หันกลับมาอีกทีก็ไม่เห็นเอวาแล้ว
"ชิบหายแล้วไหมล่ะ" ชาติรีบวางตะกร้าแล้วก็เบียดคนที่ยืนรอแถวอยู่ออกมา
{"ผมจะตามให้เจอครับ"} อันดับแรกต้องโทรรายงานก่อน ถ้าภรรยาท่านเป็นอะไรเขามีหวังคอขาดแน่ รู้แบบนี้เอาคนออกมาด้วยก็ดี เพราะชาติคิดว่าจะมาซื้อของแค่แป๊บเดียวก็เลยมาแค่กับเธอ
[บริษัท]
เอวาลงจากรถแท็กซี่ก็ตรงเข้ามาในบริษัท
รามสูรต้องรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วกรมที่ว่านั่นอยู่ไหน เพราะเธอไม่รู้จะรอเขาไปอีกนานแค่ไหน..ลูกน้องก็บอกอะไรไม่ได้สักคน
"เอวา?" เกวลินที่นั่งอยู่หน้าห้องท่านประธานเห็นเอวามาก็ดีใจมากเพราะติดต่อน้องไม่ได้นานแล้ว
"ท่านประธานอยู่ในห้องไหมพี่"
"อยู่ ทำไมเหรอ"
"ฉันมีธุระ"
ว่าแล้วเอวาก็เคาะประตูส่งสัญญาณเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดเข้าไป
"คุณเอวา?" รามสูรเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าเป็นเอวาที่เข้ามา เขาก็เลยเชิญให้เธอมานั่ง
"ท่านประธานรู้หรือยังคะว่าน้องชายท่านกลับมาแล้ว"
"รู้แล้วครับ"
"วันนั้นเขากลับมาหาฉันไม่นานก็บอกว่าจะเข้ากรม จนถึงวันนี้ยังไม่กลับมาเลยฉันอยากจะรู้ว่ากรมนั่นอยู่ที่ไหน"
"เขากลับมาหาคุณก่อนงั้นเหรอ? แถมยังบอกว่าจะเข้ากรมด้วย??"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาที่(ไม่)รัก