ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 103

"อืมม" เข้ามาถึงสิ่งแรกที่เขาทำก็คือจูบ คิดถึงแทบใจจะขาดอยู่แล้ว เอวาก็ใช่ย่อย จูบกลับแบบโหยหาไม่ต่างกัน

ทศกัณฐ์เริ่มจัดการเสื้อผ้าบนร่างกายของเธอโดยที่ยังคงจูบอยู่

พอจัดการเรียบร้อยแล้วเขาก็พาเธอไปวางลงที่เตียง

"อื้อ" มือหนาลูบคลำเนินน้องสาวพร้อมกับสะกิดเม็ดเสียวไปด้วย ส่วนริมฝีปากทำหน้าที่เล้าโลมช่วงบน เพราะเขายังทำอะไรมากไม่ได้ จะขดงอร่างแต่ละทีก็รู้สึกเจ็บแผล

"อ๊อย" เอวาก็แปลกใจอยู่หรอกเขาจะรีบไปไหน สัมผัสกันเพียงไม่นานก็ส่งความเป็นชายเข้ามาแล้ว แถมไม่ถอดเสื้อผ้าด้วย

และเธอก็ไม่ได้แปลกใจแค่เรื่องเสื้อผ้า แรงกระแทกของเขาก็ยังไม่เหมือนเดิม หรือเขากลัวว่าจะสะเทือนถึงลูก..คงใช่แบบนั้นแน่

"อ่ะ อ่ะ อื้อ อ " ถึงแม้เขาจะกระแทกไม่นานแต่ก็ไม่ได้หยุดขยับสะโพก จนการเสียดสีของเนื้อบางๆ ทำให้รู้สึกเสียวขึ้นมา

"??" ความแปลกใจไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น พอเขาเร่งจังหวะ และดูเหมือนว่าใกล้จะถึงจุดแล้ว แต่เขากับทรุดตัวลงจนทำให้สิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่หลุดออก

"ช่วยผมหน่อย" ความใหญ่โตของเขายังคงตั้งอยู่ แต่ถ้าเป็นทศกัณฐ์คนเดิม ถ้าอยากให้เธอช่วยเขาต้องดึงร่างของเธอขึ้นคร่อมไปแล้วสิ

"ถ้าคุณเหนื่อยก็นอนเถอะค่ะ" คนเป็นเมียคิดไปไกลมาก เขาไปเหนื่อยล้ามาจากไหน ตั้งแต่ขึ้นฝั่งมาที่หายไปหลายๆ วัน เอาแรงไปใช้ที่ไหนหมด

ทีแรกคิดว่าตัวเองจะไหว เป็นถึงเลือดนักรบ แต่ต้องมาพ่ายเพราะแผลที่ถูกยิงเนี่ยนะ ทศกัณฐ์ก็เลยปล่อยเธอไปก่อน อย่าให้มีแรงแล้วกัน จะกระแทกให้ร้องขอชีวิตเลย

เช้าวันต่อมา..

"ไปไหนแล้ว" ทศกัณฐ์ตื่นขึ้นมาก็ไม่พบเธอนอนอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้น "โอ้ย" จะร้องดังก็ไม่ได้กลัวเธออยู่ในห้องน้ำ ที่จริงแพทย์ยังไม่อนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล แต่เขากลัวว่าคุณยายจะพาเธอกลับบ้านไปก่อน

มือหนาเอื้อมมากุมแผลไว้ ก่อนที่จะก้าวเดินไปดูในห้องน้ำ ว่าเธออยู่ในนั้นไหม แต่พอไม่เจอทศกัณฐ์ก็เลยออกมาดูข้างนอก

"หาอะไร"

"อุ้ยคุณ! ฉันตกใจหมด" หญิงสาวหันกลับมา แบบตกใจ เพราะอยู่ดีๆ เขาก็มายืนอยู่ด้านหลัง

"อึก..ผมถามว่าหาอะไร.." มือหนากุมตรงช่วงที่แขนเธอเหวี่ยงมาโดน แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรให้เห็น

"หาบะหมี่น่ะสิคะ ทำไมพ่อครัวบ้านคุณถึงไม่ซื้อมาไว้บ้าง"

"ถ้าหิวข้าวทำไมไม่บอกให้พ่อครัวเตรียมอาหาร"

"ฉันหิว แต่ไม่ได้หิวข้าวอยากจะกินบะหมี่" หญิงสาวยังคงเปิดตู้หาดู มันต้องมีติดครัวบ้างสิ

"มันไม่มีสารอาหารอะไรเลย"

"แต่ฉันอยากกินนี่" หญิงสาวทำหน้าเศร้าขึ้นมาเมื่อถูกเขาว่าให้

ทศกัณฐ์ก็เลยเรียกพ่อครัวเข้ามาพูดถึงเรื่องเมนูที่มีบะหมี่สำเร็จรูปผสมอยู่ด้วย

พ่อครัวก็เลยหาวิธีดัดแปลงให้

"กินผักเข้าไปด้วย" เห็นแต่เธอคีบเส้นขึ้นมา

"ขอกินเส้นก่อนสิคะ"

ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับ ตกลงแม่หรือลูกอยากกินกันแน่

"ผมจะออกไปข้างนอกหน่อยนะ" เห็นว่าเธอทานข้าวเสร็จแล้วเขาก็เลยบอกไว้ก่อน

"จะไปอีกแล้วเหรอคะ"

"เสร็จธุระแล้วเดี๋ยวกลับมา"

แล้วเธอจะห้ามอะไรเขาได้ล่ะ หญิงสาวก็เลยเดินเข้าห้องแบบไม่พอใจ

ถ้าเป็นแต่ก่อนเขาไม่ต้องบอกใครเลย จะไปไหนก็ไป แบบนี้แหละเขาถึงมีความคิดไม่อยากมีพันธะ

[โรงพยาบาลทหาร]

"ไปทำอะไรกับแผลมาครับ" คุณหมอที่ทำแผลให้เริ่มบ่น เพราะต้องได้เย็บแผลให้ใหม่

"นิดหน่อยน่ะหมอ"

"ไม่นิดหน่อยแล้วครับ ผมว่าแอดมิทดีกว่า"

"ไม่ได้หรอก"

"แล้วเมื่อไรจะหาย ถ้าแผลอักเสบขึ้นมาอีกจะทำยังไง"

"ผมจะดูแลแผลให้ดีแล้วกัน"