ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 37

"มีอะไร" ถามออกไปโดยที่ไม่ได้รอคำตอบเลย ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน โดยมีแม่ตามมา

"ทางนี้ลูก" นางเห็นว่าลูกชายมองหาว่าห้องไหนเป็นห้องของลูกสะใภ้ ก็เลยรีบเดินนำหน้าไป "ตาหนูไปไหน?" คนเป็นย่าตกใจมากเมื่อเปิดประตูเข้ามาไม่เห็นหลานชาย

"ใครคือตาหนูครับ" รามสูรแทบเขาทรุด ขณะที่ถามเขาไม่ได้มองดูหน้าแม่เลย แต่สายตานั้นมองเข้าไปดูในห้อง ที่มีของเล่นเด็กวางกระจัดกระจายอยู่

"หนูโรสไปไหน" นางหันกลับมาถามแม่บ้าน

"คุณผู้หญิงให้พวกดิฉันเข้าไปนอน ตอนที่คุณท่านออกไปแล้วค่ะ"

"อย่าบอกนะว่าหนูโรสพารามิลออกไปจากบ้านแล้ว"

"รามิล?" แค่ชื่อเขาก็รู้แล้วว่าเธอคงโกหกเรื่องแท้งในครั้งนั้น

"รามสูรจะไปไหนลูก" คนเป็นแม่รีบเดินตามลูกชายออกมา

"ผมจะไปตามหาเธอ เธอคงไปยังไม่ไกล"

"แม่ไปด้วย" พุดตาลรีบเดินไปขึ้นรถซึ่งมีลูกชายเป็นคนขับ

"คุณแม่รู้เรื่องนี้มาโดยตลอดใช่ไหมครับ" ชายหนุ่มพูดในขณะที่กำลังขับรถอยู่ สายตาของเขามองไปทุกทิศทางเผื่อว่าเห็นเธอกับลูกเดินอยู่แถวนี้

"ใช่..แม่รู้"

"แล้วทำไมคุณแม่ถึงปิดเงียบไม่บอกผมเลย" เท้าของเขาเหยียบเบรกตั้งแต่ตอนไหนยังไม่รู้ ถ้ามีรถวิ่งตามมาคงชนแล้ว

"ใครบอกว่าแม่เงียบ เราจำได้ไหมว่าแม่เคยถามเราว่ายังไง" นางเคยถามลูกชายแล้วว่าภรรยาท้องเหรอ แต่ลูกชายก็ทำฉุนเฉียวใส่ แถมหนำซ้ำยังมาโทษพ่อกับแม่ว่าเป็นคนก่อเรื่องพวกนี้ขึ้นมาอีก

"ผมผิดเองครับ" นึกย้อนไป..ตัวเองต่างหากที่ไม่สนใจอะไรเลย ตอนที่ได้ยินเธอบอกว่าแท้งไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เสียใจ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

"ถ้ารู้ว่าตัวเองผิดก็รีบแก้ให้มันถูกซะสิ" มือของผู้เป็นแม่เอื้อมไปลูบศีรษะลูกชายเบาๆ เพื่อปลอบใจ

"แต่ตอนนี้เธออยู่ไหนล่ะครับ"

"เรื่องนั้นแม่ไม่รู้จริงๆ" นางโง่มากที่ไม่เอะใจอะไรเลย ถ้าไม่งั้นคงสั่งให้คนดูเธอกับลูกไม่ให้คลาดสายตา

"ผมจะไปส่งแม่ที่บ้านก่อนนะครับ"

"แล้วลูกจะไปไหน"

"ผมยังไม่รู้" ตอนนี้ทุกอย่างมืดมนไปหมด แต่ยังไงเขาต้องตามหาเธอกับลูกให้เจอให้ได้

ผู้เป็นแม่ไม่ได้พูดอะไร นางอยากให้ลูกชายพยายามด้วยตัวเองก่อน เผื่อว่าภรรยาพอจะให้อภัยได้

สายๆ ของวันเดียวกัน..

ถ้าเขาหาคนเดียวคงไม่เจอแน่ ชายหนุ่มก็เลยพึ่งนักสืบที่เพื่อนแนะนำมา

[สำนักงานนักสืบมกรา]

"สวัสดีครับ เหนือตะวันคงโทรมาหาคุณแล้ว" เหนือตะวันคือชื่อเพื่อนของรามสูร ถ้าใครรู้จักเหนือตะวันก็จะรู้ว่าพ่อของเขาเป็นรัฐมนตรี ส่วนพ่อของรามสูรเป็นท่านพลเอก ทั้งสองก็เลยพอจะรู้จักกันผ่านทางผู้ใหญ่บ้าง

"ผมก็ได้คุยกับมันแล้วครับ ว่าแต่คุณมีข้อมูลให้ผมมากกว่านี้ไหมครับ" มกราเจ้าของสำนักงานสืบแห่งนี้ มองดูรูปภาพและเอกสารคร่าวๆ ที่ลูกค้าส่งมาให้ดู