ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 63

เข้ามาถึงข้างในรามสูรไม่รอช้าอีกแล้ว ถึงแม้ว่าร่างกายจะอ่อนเพลียมาก แต่ความต้องการในตัวเธอก็ไม่ได้น้อยไปกว่าร่างกายที่อ่อนเพลียเลย

ริมฝีปากหนาจูบลงซอกคอระหง มือข้างหนึ่งจัดการเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่อยู่ ส่วนอีกข้างสอดขึ้นมาปลดตะขอเสื้อชุดชั้นในไปพร้อมๆ กัน

ส่วนหญิงสาวทำแค่ยืนอยู่นิ่งๆ ให้เขาเป็นคนจัดการเอง

เพียงไม่นานทุกอย่างก็พร้อม

"อืม..คุณราม" ไปงานศพกลับมายังไม่ได้อาบน้ำเลย ใครจะกล้าให้เขาใช้ลิ้นกับตรงนั้นล่ะ รู้แบบนี้ขออาบน้ำก่อนดีกว่า มือเรียวผลักหน้าผากของอีกฝ่ายไว้เล็กน้อยพอเป็นจริต

แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่ได้รังเกียจในตัวเธอเลย ขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันพร้อมกับแนบริมฝีปากลงไปสัมผัสกับเนินน้องสาวแบบทะนุถนอม นิ้วแกร่งถูกส่งเข้าไปในร่องเพียงแค่ปลุกเร้าอารมณ์ เพราะถ้ากระแทกนิ้วแรงก็กลัวว่าจะไปทำให้เธอเจ็บเหมือนแต่ก่อนอีก

"อื้อ"

ยิ่งได้ยินเสียงครางของอีกฝ่ายรามสูรก็ยิ่งกระตุ้น จนรู้สึกว่าเธอจะทนไม่ไหวแล้ว คนร่างสูงก็เลยขยับขึ้นมา เพราะเขาก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

"อ๊อย อ่ะ อ่ะ" พอความเป็นชายถูกส่งเข้าไปเจ้าของท่อนเอ็นนั้นก็เริ่มขยับ และจนกลายเป็นการกระแทก

มือหนาจับขาเรียวขึ้นมาพาดไหล่เพื่อที่จะกระแทกให้ได้ลึกกว่านี้ แต่เจ้าของเรียวขางามดูจะเกร็งมาก จนอีกฝ่ายสัมผัสได้

"เจ็บเหรอครับ" เขาถามพร้อมกับค่อยๆ ปล่อยขาเธอลงช้าๆ

"ใช่ค่ะ เจ็บตรงแผลผ่าตัด" ถ้าทำปกติเธอพอจะรับไหว แต่ท่าที่เขาทำมันทำให้ตรงที่เคยรับการผ่าตัดมาถูกเสียดสีมากเกินไป

"พอก่อนไหม" ถึงความต้องการจะมากเพียงไหน แต่ทำให้หญิงคนรักเจ็บเขาก็พร้อมที่จะหยุดมันได้ทันที

แต่คำตอบที่ได้คือการส่ายหน้า ถ้าทำปกติไปก่อน รอให้เธอชินกับการถูกเสียดสีแล้ว ทุกอย่างมันอาจจะผ่อนคลายลง เพราะเขาไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่าบ่อยๆ นานๆ มาทำทีเธอก็เลยรู้สึกเจ็บ

พอเธออนุญาต คนร่างหนาก็ค่อยๆ ซอยเบาๆ มีบางจังหวะที่เสียวมากเผลอใช้แรงกระแทก แต่ก็หยุดตัวเองไว้ได้ทัน

"อ้าา ซี๊ดด " ถึงแม้จะไม่ได้กระแทกแรง แต่พอเสียดสีหนักเข้า ก็เริ่มมีความเสียวขึ้นมา จนเจ้าของท่อนเอ็นทนความเสียวนั้นไม่ไหว "ปล่อยข้างในได้ไหม" เสียงทุ้มกระซิบถามเบาๆ เพราะเธอเคยห้ามไว้ เขาก็เลยต้องได้ถามเธอก่อน

"แต่ลูกยังเล็กอยู่นะคะ" หญิงสาวพูดออกไปเพื่อให้เขาคิดและตัดสินใจเอง ถ้ามีลูกตอนนี้นั่นแสดงว่าหัวปีท้ายปีเลยนะ

รามสูรลืมคิดข้อนี้ไป รอให้มดลูกเธอเข้าอู่มากกว่านี้ก่อนดีกว่า ชายหนุ่มรีบชักความใหญ่โตที่ฝังอยู่ในร่างกายของอีกฝ่ายออกมาหลั่งน้ำข้างนอก "อ๊าาา"

"เดี๋ยวฉันทำเองค่ะ"

"ผมช่วย" ชายหนุ่มควานหากระดาษทิชชูเพื่อจะมาซับน้ำที่เขาทำเลอะตรงหน้าท้องเธอออก

แต่พอทำความสะอาดเสร็จแล้ว เจ้าสิ่งนั้นมันก็เกิดแข็งตัวขึ้นมาอีก..

"แย่แล้ว"

"อะไรคะ"

"ก็มันยังไม่หมดฤทธิ์น่ะสิ"

สายตาเธอแอบซุกซนมองต่ำลงไปตรงที่เขาชี้เป้า "คุณ.."

เช้าวันต่อมา..

"เขาออกไปตั้งแต่เช้าเลยเหรอ" สโรชาตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นสามีอยู่ในห้อง เพราะเมื่อคืนนี้พอถูกอ้อนเข้าไปหน่อย เธอก็ยอมให้เขาอีกครั้งก็เลยตื่นสาย

หญิงสาวรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมาข้างล่าง

"พี่เขาบอกว่าถ้าหนูไม่ไหวก็ไม่ต้องไปทำงาน" ลูกเขยฝากความไว้ก่อนจะออกจากบ้าน

"ไหวค่ะงานกำลังเร่งเลย แม่ไปก่อนนะครับ" ริมฝีปากที่แต่งแต้ม พอให้มีสีสันเล็กน้อยแนบจูบแก้มลูกชายเบาๆ แล้วเธอก็รีบออกมา

[บริษัท]

"??" คิดว่าตัวเองมาสายแล้วยังมีคนมาสายกว่า ขณะที่สโรชากำลังยืนรอลิฟต์ ผู้ชายที่คุ้นตาก็เดินมายืนข้างๆ "ฉันลืมถามเลยคุณทำงานแผนกอะไร"