ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 66

"ก็ฉันนี่ไงคะ เป็นพยานบุคคลให้"

"แต่ตอนนั้นคุณทานข้าวอยู่กับผม" เรื่องนี้มันละเอียดอ่อนมาก เขาไม่อยากจะให้เรื่องส่วนตัวเข้ามาข้องเกี่ยวในการตัดสิน

"ไม่รู้ล่ะค่ะ ยังไงพี่เอวาก็ไม่ผิด"

"ผมจะคุยกับพิมพ์อีกทีหนึ่งแล้วกัน"

"ทำไมต้องคุยกับคุณพิมพ์ด้วยคะ"

"คุณดูนี่นะ" ชายหนุ่มก็เลยเปิดภาพกล้องวงจรปิด ที่อยู่ในเครื่อง notebook ของเขาให้กับเธอได้ดู

ขณะที่ภรรยากำลังมองดูคลิปจากกล้องวงจรปิดนั้น รามสูรก็แอบมองดูใบหน้าของเธอ เพราะไม่ค่อยเห็นรอยยิ้มแบบนี้

ที่สโรชายิ้ม ทีแรกคิดว่าเอวาตบแค่ครั้งเดียว แต่นี่เล่นถึงสองครั้ง ถ้าไม่มีใครมาแยกออกจากกันก่อนคงจะเจอหนักกว่านี้

"เรื่องพี่เอวาเดี๋ยวฉันจะคุยกับพี่เขาเอง แต่คุณห้ามทำอะไรพี่เอวานะ"

"แล้วมันจะเรียกว่าการตัดสินได้ยังไง"

"อย่าบอกนะว่าคุณจะไล่พี่เอวาออก"

"ผมคงไล่ออกไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้ทำงานที่นี่ แต่ผมคงยื่นเรื่องไปที่บริษัทบัญชี"

"ก็ได้ค่ะ โรสเป็นคนยื่นเอง" สโรชาลุกขึ้นแบบตัดปัญหา แต่ก่อนที่เธอจะเดินออกไป หญิงสาวได้โน้มตัวลงไปจูบแก้มของสามีที่นั่งอยู่เก้าอี้เบาๆ พร้อมส่งรอยยิ้มหวานให้

"หึ" จากที่กำลังเครียดอยู่ ใบหน้าคมถึงกับหยุดยิ้มไม่ได้

หน้าห้องท่านประธาน..

พอสโรชาเดินออกมาแล้วก็อดไม่ได้ที่จะมองดูเลขา เพราะอยากจะเห็นว่ารอยตบนั้นหายไปหรือยัง

"บอสว่ายังไงบ้าง" เกวลินถามทันทีเมื่อสโรชานั่งลง

"ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ"

"พี่ต้องถูกย้ายกลับใช่ไหม" เอวาไม่สบายใจมาก ถ้าเธอถูกย้ายไป ผู้จัดการสุดหล่อคงถูกยัยพิมพ์นั่นคาบไปรับประทานแน่

"คงไม่หรอกค่ะ เดี๋ยวโรสจะคุยกับบอสของเราเอง"

"อะไรนะ" เอวาเริ่มมีรอยยิ้มขึ้นมาเมื่อรู้ว่าเรื่องถูกส่งไปที่บริษัทของพวกเธอ

"โรสขอเคลียร์เรื่องนี้เองค่ะ"

"น้องโรส.." ถึงแม้ว่าจะกลัวบอสที่บริษัทต่อว่า แต่ก็ดีกว่าให้ที่นี่เป็นคนตัดสิน เอวาแทบอยากจะกราบตักสโรชาที่ยอมออกหน้าช่วยเหลือ

"แล้วก็จำไว้ว่าอย่าไปหาเรื่องเขาอีก" เกวลินก็โล่งใจไม่แพ้กัน แต่ถ้ายังอยู่ตรงนี้ต้องมีเรื่องกันอีกแน่

"ฉันขอเข้าไปพบท่านประธานหน่อยค่ะ" พอคิดอะไรได้เกวลินก็เลยเดินไปหาพิมพ์เพื่อขอเข้าพบท่านประธาน

"พี่เกวลินจะทำอะไร" เอวากระซิบถามกับสโรชา

"ไม่รู้เหมือนกัน" ทั้งสองก็ได้แต่มองตามเกวลินที่เดินเข้าไปในห้องของท่านประธาน

"เชิญนั่งสิครับ" เขาอนุญาตให้เข้ามาทันทีที่รู้ว่ารุ่นพี่ของภรรยาของเข้าพบ

"สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อเกวลินค่ะ"

"ผมรู้แล้วครับ"

"คือดิฉันไม่สบายใจค่ะ ถ้าจะให้พวกเรานั่งทำบัญชีกันอยู่ตรงนั้นต่อไป"

"ทำไมล่ะครับ"

"ท่านประธานก็เห็นอยู่ว่า..เออ"

"เดี๋ยวผมจะแก้ไขปัญหาเอง พวกคุณทำงานอยู่ที่เดิมนั่นแหละ" กว่าจะหาวิธีพาภรรยามาอยู่ใกล้หูใกล้ตาได้ เขาคงไม่ปล่อยให้เธอไปทำงานไกลแน่

"แก้ปัญหาหรือคะ" เกวลินแปลกใจแทนที่จะให้พวกเธอลงไปทำงานที่แผนกบัญชีให้รู้แล้วรู้รอด "ถ้างั้นดิฉันออกไปนะคะ"

"พี่เข้าไปหาท่านประธานทำไม" เอวาถามทันทีที่เกวลินกลับออกมา

"เข้าไปขอย้าย" ถึงแม้เกวลินจะไม่พูด ท่านประธานก็คงพูดให้ภรรยาฟังอยู่แล้วว่าเธอเข้าไปทำไม

"ขอย้ายไปไหน" สโรชาเป็นคนถามบ้าง

"เราทำงานบัญชี และนี่มันก็ชั้นผู้บริหาร พี่ก็เลยขอย้ายลงไป.."

"ไม่ได้" ประโยคนี้ทั้งสโรชาและเอวาต่างก็พูดขึ้นพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย

"ทำไม"

"ก็บอกว่าไม่ได้ไง" ทั้งสองยังคงพูดพร้อมกันอีก

"อะไรของพวกเรา..ถ้าอยู่ตรงนี้ต่อไปก็มีเรื่องกันอีก"