ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 76

ริมฝีปากหนาขยี้จูบแบบไม่ได้อ่อนโยนเลย เพราะดูเหมือนคู่ต่อสู้ก็ร้อนแรงไม่ต่างกัน

"อื้อ" กางเกงชั้นในที่ติดตัวเธออยู่ไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย เขาแค่จับมันขยับออกเล็กน้อย แล้วล้วงเอาอาวุธลับของตัวเองออกมา

"อ้าาา" ความเป็นชายค่อยๆ ถูกส่งเข้าไปในร่องเล็กของอีกฝ่าย ขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันให้กว้าง เพื่อที่จะส่งความใหญ่โตเข้าไปให้ได้ลึกกว่านี้

"โอ๊ย เจ็บ" เธอหลงรักเขามากก็จริง แต่เธอก็หวงแหนร่างกายของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด คบผู้ชายมากี่คนก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ถึงขนาดนี้

"ซี๊ดดด" ความเป็นชายยังคงถูกส่งเข้าไป โดยการกระแทก

ปึก ปึก ปึก เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ถึงแม้ว่ามันจะคับแน่น แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับทศกัณฐ์อีกนั่นแหละ

"เจ็บ" ความเสียวไม่มีเลย รู้แต่ว่าตอนนี้เจ็บมาก ยิ่งเขากระแทกเข้ามาลึกเท่าไรก็มีความจุกบวกเข้ามาอีก "หยุดนะ"

ทศกัณฐ์หยุดทันทีที่อีกฝ่ายบอก

ถึงแม้เขาจะหยุดแต่ก็ไม่ได้เอาสิ่งนั้นออกมา ริมฝีปากหนาพรมจูบบริเวณหู แล้วส่งลิ้นเข้าไปเลียวนสัมผัสอยู่ในโพรงหูนั้น จนเอวารู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมา

"ต่อได้หรือยัง" ชายหนุ่มกระซิบพูดเบาๆ แต่เขาก็ไม่ได้รอว่าเธอจะอนุญาตไหม พอเห็นว่าเธอเริ่มจะคล้อยตามมาอีก สะโพกแกร่งก็ค่อยๆ ขยับอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ทำรุนแรงเหมือนก่อนหน้า..

เช้าวันต่อมา..

อึก อึก เสียงคนตัวเล็กร่ำไห้อยู่ใต้ฝักบัว เพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนใจง่าย ก็เมื่อเจอผู้ชายคนนี้แหละ ถึงแม้เธอจะเป็นคนที่ชอบผู้ชายหล่อ แต่พอผู้ชายพวกนั้นเริ่มคิดไม่ซื่อแต๊ะอั๋งเธอ เอวาก็ตีตัวออกห่าง

[บริษัท]

"ผีเข้าหรือไง" ขณะที่ออกจากลิฟต์พิมพ์แกล้งเดินกระทบไหล่จนเอวาเซเกือบล้ม แต่เธอก็ไม่ได้โต้กลับอะไร

พอเอวาเดินมาถึงแผนกก็เห็นว่าเกวลินนั่งอยู่ก่อนแล้ว แต่ไม่เห็นสโรชา

หญิงสาวหยิบงานขึ้นมาทำ โดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง

[บ้านของพลโทพงศธร]

พอคุณย่ารู้ข่าวดีว่าจะได้อุ้มหลานคนที่สองก็รีบมาหาลูกสะใภ้แต่เช้า

"แล้วนี่หนูจะไปไหน"

"ไปทำงานค่ะ สายแล้วด้วย"

"ยังต้องทำอีกเหรอ"

"งานที่บริษัทยังไม่เสร็จเลยค่ะ"

"ดิฉันก็บอกแล้วว่าไม่ต้องไปทำหรอก ดูแลตัวเองให้ดี" ผกาแก้วซึ่งกำลังอุ้มหลานชายคนโตอยู่ พูดกับพุดตาลคุณย่าของหลานชาย

"สวัสดีครับคุณแม่ มาแต่เช้าเลยนะครั้บ"

"ทำไมเราต้องใช้งานเมียหนักด้วย" พุดตาลต่อว่าลูกชายที่เพิ่งจะเดินลงมาจากชั้นบน

"แม่ก็ถามลูกสะใภ้แม่เองสิ ฟังใครที่ไหนล่ะ"

"โรสขอทำงานให้บริษัทเสร็จก่อนค่ะ เพิ่งท้องเอง ยังทำงานได้อีกหลายเดือน"

"อย่าลืมนะว่าเราท้องที่สอง แถมยังใกล้กันขนาดนี้"

"โรสจะพยายามปรึกษาคุณหมอค่ะ" เธอไม่มีวันหยุดงานแน่ถ้ายังไม่เห็นหน้าเลขาคนใหม่ของสามี รู้แล้วว่าทำไมตัวเองถึงอารมณ์ไม่ปกติ เพราะฮอร์โมนนี่เอง

สโรชาก็เลยฝากรามิลไว้กับคุณย่าและคุณยาย เธอติดรถออกมากับสามี

มาถึงบริษัททั้งสองก็ตรงขึ้นไปที่ชั้นผู้บริหาร และตอนนี้ก็สายมากแล้ว

"พี่เอวาไม่สบายหรือเปล่าคะ" สโรชาถามเกวลิน เพราะเห็นว่าเอวานั่งหน้าซีด

"ถามเจ้าตัวเองสิ" เกวลินไม่ได้มองไป เพราะยังไม่สบายใจกับเรื่องทั้งหมดอยู่

สโรชาก็เลยสังเกตทั้งสองคน ดูเหมือนว่ามีเรื่องกันแน่เลย

จนถึงช่วงเที่ยงวัน.. เกวลินออกไปทานข้าว สโรชาก็เลยชวนเอวาให้ไปทานข้าวกับเธอและสามีในห้อง

แต่เอวาก็โกหกว่าเตรียมอาหารมาไว้กินแล้ว

"ผู้จัดการเข้ามาหรือยัง" ได้ยินเสียงท่านประธานถามเลขาคนเก่า เอวาก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมอง

"ผู้จัดการโทรเข้ามาบอกว่าวันนี้ไม่เข้าค่ะ"

"พรุ่งนี้ถ้าผู้จัดการเข้ามาบอกให้มาหาผมด่วนเลย"

"จะให้พิมพ์โทรไปหาเลยไหมคะ"

"ไม่ต้องหรอกเขาคงมีธุระ" ว่าแล้วรามสูรก็เข้าไปในห้องทานอาหารกับภรรยา แต่ก่อนเข้าไปเขาก็ได้มองเอวาเล็กน้อย

"รุ่นพี่ของคุณทานข้าวหรือยัง ผมยังเห็นนั่งทำงานอยู่เลย"

"พี่เขาบอกเตรียมอาหารขึ้นมากินด้วยแล้วค่ะ"