ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 89

เกวลินที่ยืนอยู่ข้างๆ รีบลูบหลังให้กับเอวาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสำลัก

"พี่ว่าเข้าห้องน้ำดีกว่า" ไม่ต้องถามก็รู้แล้วว่าทำไมเอวาถึงมีอาการแบบนี้

เกวลินหยิบเอาถ้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแล้วเดินตามไปที่ห้องน้ำ

พอเอวากลับออกมาก็ไม่เห็นเขาอยู่ที่นี่แล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ถามใครว่าเขาไปหรือยัง หญิงสาวกลับมานั่งลงที่โต๊ะประจำตำแหน่ง ถึงแม้ว่าจะไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลย แต่เธอก็ต้องทำ เพราะต้องอยู่ต่อไปให้ได้ คิดว่าทำงานอีกสัก 3-4 เดือนก็จะกลับไปบ้านนอกหายายแล้ว

ผ่านไปสักพักก็เห็นว่าพิมพ์ย้ายของกลับมาที่เดิม เอวาเริ่มหัวใจเต้นแรงขึ้น ไม่ใช่ใช่ไหม?

แต่ขณะที่กำลังมองแบบใช้ความคิดอยู่ พิมพ์ที่กำลังจัดวางของมองด้วยหางตามาเล็กน้อยพร้อมกับยิ้มเยาะ

ใช่เขาจริงๆ ด้วย เขาจะกลับมาอีกทำไม เห็นแค่นี้ไม่ต้องบอกก็รู้แล้ว

ก๊อก ก๊อก พิมพ์เคาะประตูเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดเข้าไป

"ผู้จัดการต้องการอะไรเรียกพิมพ์ได้เลยนะคะ ตอนนี้พิมพ์กลับมารับตำแหน่งเลขาของผู้จัดการเหมือนเดิมแล้วค่ะ"

ทศกัณฐ์ที่ยืนมองทอดสายตาออกไปนอกอาคาร ค่อยๆ หันกลับมา แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงพร้อมกับหยิบงานขึ้นมาเปิดดู

"เดี๋ยวพิมพ์จะออกไปเอาเครื่องดื่มเข้ามาให้นะคะ"

เขาก็ยังคงไม่ได้เจรจาด้วย ..เย็นชาแบบนี้แหละชอบ คอยดูนะจะทำให้อ่อนระทวยในอ้อมกอดของเราไปเลย

พิมพ์ไปชงกาแฟแล้วก็นำมันเข้ามาให้กับทศกัณฐ์

"ผู้จัดการจะรับอะไรอีกไหมคะ"

"ไม่แล้ว"

"พิมพ์ดีใจนะคะที่ผู้จัดการกลับมา ยังกลัวเลยว่าจะไม่เจอหน้าคุณอีก" พอเขาเริ่มพูดด้วยพิมพ์ก็ไม่ทิ้งโอกาสให้เสียเปล่า

และจากที่ทศกัณฐ์ไม่ได้มองคนตรงหน้าเลย เขาก็กรอกสายตาขึ้นมองเล็กน้อย

"ดีใจทำไม"

"คุณทศรู้ไหมว่าตั้งแต่คุณออกไปพิมพ์ก็คิดถึง พิมพ์อยากจะบอกความรู้สึกที่มีต่อ.." พิมพ์หยุดพูดเล็กน้อยเพื่อเป็นจริตมารยาหญิง อยากให้ผู้ชายเป็นฝ่ายถามบ้าง

"ขอบใจนะ"

ขอบใจ? เราพูดตั้งเยอะตอบมาแค่นี้เองเหรอ แต่ก็ดีกว่าเขาไม่คุยด้วย "พิมพ์ยินดีอยู่เคียงข้างผู้จัดการตลอดไปค่ะ อย่าไปไหนอีกนะคะ" มือสองข้างของพิมพ์วางลงที่โต๊ะทำงานแล้วก็โน้มตัวลงมาเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นร่องหน้าอก

"คุณไม่มีอะไรทำแล้วเหรอ" เขาผ่านสนามรบมาโชกโชน ทำไมแค่นี้จะดูไม่ออก

"ผู้จัดการมีใครหรือยังคะ"

"ถ้าผมไม่มี แล้วจะทำไมเหรอ"

พิมพ์คิดว่าตัวเองต้องรีบทำคะแนนแล้ว ถ้าปล่อยไปนานกว่านี้เอวาต้องแซงหน้าแน่ แต่แบบผู้จัดการจะไปสนใจผู้หญิงที่กำลัง..

"ถ้าคุณทศอยากให้พิมพ์ทำมากกว่าหน้าที่เลขา พิมพ์ก็ยินดีนะคะ"

ก๊อก ก๊อก

แต่ทศกัณฐ์ยังไม่ได้ตอบอะไรประตูห้องก็มีคนมาเคาะ

"เข้ามา"

"ท่านประธานบอกให้ผู้จัดการไปพบหน่อยค่ะ" เปิดประตูเข้ามาก็เห็นพิมพ์มีท่าทางที่ยั่วยวน เสื้อที่ใส่มิดชิดมาทั้งวันตอนนี้ถูกปลดกระดุมลงแทบจะเห็นจุกหน้าอกอยู่แล้ว แต่ก็ไม่รู้นะว่าเป็นฝีมือของใครที่ปลดมันออก

"เดี๋ยวก่อนสิ" เอวาแจ้งเรื่องที่ได้รับมอบหมายมาเสร็จ และกำลังจะออกไป

"คุณทศต้องการอะไร ใช้พิมพ์ทำก็ได้นี่คะ"

"คุณออกไปก่อน"

"คะ?" นอกจากเขาจะไม่ใช้แล้วยังไล่ออกจากห้อง