ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 96

แอดดด.. ทศกัณฐ์มาถึงประตูก็เปิดออกดู อยากรู้ว่าเป็นใครที่แอบฟัง พอไม่เห็นว่ามีใครก็เลยมองดูไปโต๊ะทำงานของเลขา แต่เธอก็ไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น

"เอาไงต่อดีครับ" เพลิงเดินตามออกมาดูเช่นกัน

ที่จริงเขาก็ไม่ได้ปิดบังเรื่องงานที่ทำอยู่ แต่แค่ไม่จำเป็นต้องพูด

"คงต้องได้ไปเตรียมตัว" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินกลับมาเก็บเอาของ เพราะคงจะไม่ได้กลับมาที่นี่

"ท่านรู้ไหมครับว่ามันอันตราย ยังไงผมก็ต้องตามไปให้ได้" นี่แหละที่เพลิงอยากขัดคำสั่ง เพลิงไม่ไว้ใจลูกน้องคนอื่น กลัวจะดูแลเจ้านายไม่ดี

และทศกัณฐ์ก็คิดไม่ต่างกัน เขาไม่กล้าให้ใครดูแลเธอนอกจากเพลิง

พอหยิบเอาของสำคัญแล้ว ทศกัณฐ์ก็ออกจากห้องมา

และตอนนี้เอวาก็กลับมานั่งที่โต๊ะประจำตำแหน่งแล้ว

"คุณจะไปไหนคะ" หญิงสาวเดินตามหลังมาที่ลิฟต์

"ผมมีงานด่วนต้องรีบไปจัดการ" มือหนาเอื้อมไปกดลิฟต์เพื่อลงข้างล่าง

"งานด่วนอะไรฉันไปด้วย" หญิงสาวรีบตามเข้าไปเมื่อลิฟต์นั้นเปิดออก

"ไปด้วยไม่ได้"

"ทำไมฉันถึงจะไปด้วยไม่ได้"

"ผมต้องเดินทางออกนอกประเทศ"

"ฉันมีพาสปอร์ต"

"คุณไม่เข้าใจ" ชายหนุ่มพยายามจะอธิบาย จนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นล่าง

"คุณก็พูดให้ฉันเข้าใจสิ" หญิงสาวยังคงรีบเดินตามมา และตอนนี้รถได้มาจอดรอรับแล้ว

"พาเธอไปก่อน" เขาหันไปสั่งลูกน้องที่อยู่แถวนั้น

"ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะไปกับคุณ" เพราะดูจากการนั่งรอโทรศัพท์ตอนที่เธอบุกเข้าไปในห้อง มันต้องอันตรายมากแน่

"ขึ้นรถดีกว่าครับ" เพลิงเปิดประตูรถให้กับเอวา

"ทำไมคุณถึงให้ฉันไปด้วยไม่ได้" หญิงสาวไม่ยอมขึ้น เพราะกลัวจะไม่เห็นหน้าเขาอีก และตอนนี้พนักงานที่เดินผ่านไปมาต่างก็ให้ความสนใจ

"ขึ้นไปคุยกันบนรถก่อน" ชายหนุ่มก็เลยเป็นคนพาเธอขึ้นรถเอง ถ้าขืนยังยืนคุยกันอยู่ตรงนี้คงไม่ได้ไปไหนแน่

บนรถเงียบไปครู่หนึ่งและรถกำลังมุ่งหน้าไปไหนเธอก็ยังไม่รู้

"จอดรถก่อน" ทศกัณฐ์สั่งให้ลูกน้องจอดรถข้างทางตรงนั้น พอจอดรถสนิทคนที่ทำหน้าที่ขับรถก็ลงไปแบบรู้งาน และรถอีกหลายคันที่ตามมาก็จอดตามกันเป็นแถว

"ระหว่างที่ผมไม่อยู่ คุณไม่ต้องกลับไปทำงาน"

"มันแน่อยู่แล้วค่ะ เพราะฉันจะไปกับคุณ"

"ที่ที่ผมจะไปให้ผู้หญิงไปด้วยไม่ได้"

"ฉันจะแต่งตัวเป็นผู้ชาย"

"คุณนี่ดื้อจริงๆ"

"ให้ฉันไปด้วยนะคะ"

"ผมจะให้เพลิงอยู่ดูแลคุณเป็นพิเศษ"

"ฉันไม่ต้องการ"

"เราต้องได้แยกกันตรงนี้แล้ว" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ แต่ถูกมือเรียวของเธอรั้งไว้ไม่ให้เขาลง

"ฉันท้อง และเด็กในท้องก็คือลูกของคุณ" เอวาคิดว่าคงเก็บเรื่องนี้ไว้อีกไม่ได้แล้ว บางทีถ้าเขารู้อาจจะยอมให้เธอไปด้วยก็ได้