ภรรยาที่(ไม่)รัก นิยาย บท 97

ทศกัณฐ์จำเป็นต้องใจแข็งเข้าไว้ เพราะงานที่เขาได้รับมอบหมายมันระดับประเทศ แถมมีชีวิตของเพื่อนร่วมชาติและพันธมิตรเป็นเดิมพัน เขาจะเห็นแก่เรื่องส่วนตัวไม่ได้ ชายหนุ่มก้าวเท้าลงเรือพร้อมกับส่งโทรศัพท์ให้ลูกน้องเก็บไว้

รามสูรโทรกลับมาอีกหลายสายก็ไม่มีสัญญาณ เพราะโทรศัพท์นั้นถูกปิดเครื่องไปแล้ว ..เขาก็เลยต้องกดไปหาใครบางคนที่สามารถจะหยุดยั้งเรื่องนี้ได้ ทั้งๆ ที่เขาไม่ติดต่อคนคนนี้มานานแล้ว

{"พ่อครับ"} พอปลายสายกดรับชายหนุ่มก็รีบพูด {"พ่อรู้เรื่องทศกัณฐ์หรือยังครับ"}

{"ทศกัณฐ์?"} พลเอกเรวทัตคิดว่าตัวเองฟังผิด

{"พ่ออย่าเพิ่งสงสัยอะไรเลย ฟังที่ผมถามแล้วก็ตอบมา..พ่อรู้เรื่องหน่วยรบพิเศษส่งทศกัณฐ์ไปเป็นแนวหน้าหรือยังครับ"}

{"พ่อรู้แล้ว"} เพราะก่อนที่จะส่งลูกชายของท่านพลเอกไป ต้องได้ปรึกษาทางพ่อก่อนอยู่แล้ว

{"พ่อก็ยอมส่งลูกชายของพ่อไปเสี่ยงงั้นหรือครับ?"}

{"ทางนั้นต้องการคน ทศกัณฐ์ฝีมือดีลูกไม่ต้องเป็นห่วง"} เรวทัตคิดว่าลูกชายคนโตคงยังไม่รู้ฝีมือของลูกชายคนรองดี

{"ถึงแม้จะฝีมือดีแค่ไหน แต่พ่ออย่าดูถูกฝีมือของฝั่งตรงข้ามสิครับ"}

{"พ่ออนุมัติเรื่องนี้ไปแล้ว"}

{"แต่พ่อก็ยกเลิกได้นี่! ถ้างั้นผมขอใช้สิทธิ์ในความเป็นพี่ชาย ผมไม่ยอมให้น้องผมไป"}

เอวาที่ได้ยินรามสูรพูดถึงกับทำอะไรไม่ถูก ..นี่เรากำลังรับรู้เรื่องอะไรอยู่ เขาทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันงั้นเหรอ? ถ้างั้นพ่อของลูกเธอเป็นลูกชายของท่านพลเอกหรือนี่?? เวลานี้ไม่รู้จะตกใจเรื่องไหนก่อนดี

{"ถ้าพ่อไม่ยอมช่วยผมจะลงเรือตามน้องไป"} ดูสิลูกชายสองคนออกรบพร้อมกัน ท่านยังจะอยู่เฉยได้อีกไหม

รามสูรไม่พูดเปล่า เขาลุกเดินออกมาจากห้อง

"ท่านประธานคะ" เอวารีบเดินตามมาจนสโรชาที่นั่งอยู่กับเกวลินเดินตามมาเช่นกัน

"มีอะไรเหรอพี่เอวา"

"โรสรีบหยุดท่านประธานไว้เร็ว"

แต่ก็หยุดเขาไม่ทันแล้ว พอรามสูรเข้าไปในลิฟต์ก็กดลงชั้นล่างโดยไม่รอใคร

"เขาจะไปไหน?" สิ่งที่สโรชากลัวคือกลัวเรื่องเรือสินค้า

"เขาจะไปลงเรือ"

"เรือสินค้าเหรอ?!"

"ไม่เกี่ยวกับสินค้าหรอก..เรารีบตามไปเถอะ" ทั้งสองรอลิฟต์อยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่ขึ้นมาสักที ก็เลยเลือกลงบันไดหนีไฟ จนเกวลินรีบเดินตามลงมา กลัวว่าทั้งสองจะเป็นอันตรายยิ่งกำลังตั้งครรภ์ทั้งคู่อยู่

"เขาไปไหนแล้ว" กว่าจะลงมาถึงชั้นล่าง ก็ไม่เห็นรถของสามี

"เราจะตามไปยังไงดี" ขณะที่พูดเอวามองไปเห็นคนของทศกัณฐ์ก็เลยรีบเข้ามา "ไปส่งพวกฉันที่ท่าเรือเดี๋ยวนี้"

"คงไม่ได้หรอกครับ"

"ถ้านายไม่ไปส่ง ฉันขึ้นแท็กซี่ไปเองก็ได้"

"ไม่ได้นะครับ" ชาติรีบเดินตามเอวาไปพร้อมกับลูกน้องอีก 2-3 คน

"ผมพาไปก็ได้" ชาติคิดว่าถึงแม้ตามไปตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว พาไปให้เห็นหน่อยก็แล้วกัน