ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 124

วายุปิดประตูเสร็จก็เดินกลับมานอนต่อที่เตียงพร้อมกับกอดยี่หวาเหมือนเดิม อย่างกับว่าเมื่อครู่ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น

พอเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นยี่หวาที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างเตียง “ตื่นนานยัง?”

“คุณตื่นแล้วเหรอคะ ฉันเองก็เพิ่งตื่นได้ไม่นานค่ะ”

“ไม่ปลุกฉัน?”

“นานๆ ทีจะเห็นคุณหลับ ปกติเห็นทำแต่งาน ฉันก็เลยไม่อยากรบกวนเวลานอนของคุณค่ะ”

“รบกวนได้”

“อะแฮ่ม! คุณไปอาบน้ำเถอะค่ะ จะได้ออกไปข้างนอกกัน” ยี่หวาไล่ชายหนุ่มไปอาบน้ำ ก่อนที่เขาจะอ่อยเธอไปมากกว่านี้

“อืม”

เมื่อวายุอาบน้ำแต่งตัวเสร็จยี่หวาก็ให้เขาเปิดประตูออกไปดูลาดเลาก่อน แต่วายุก็ไม่คิดว่าเขาจะต้องมาเจอกับดาหลาอีก “ฉันรอคุณอยู่ค่ะ กว่าคุณจะออกมาไม่รู้ว่าป่านนี้พี่สาว…”

“ฉันทำไมเหรอ?” ยี่หวาแทรกตัวมาอยู่ตรงหน้าวายุ ถลึงตามองหญิงสาวตรงหน้าอย่างจับผิด

“ยี่…ยี่หวา! ทำไมแกมาอยู่ที่ห้องของคุณวายุ ไม่สิ! นี่แกอยู่ห้องคุณวายุตั้งแต่เช้าเลยเหรอ”

“ผมชื่อภูวิศ!” วายุกดเสียงต่ำเย็นยะเยือก เขาไม่ชอบเลยที่โดนคนอื่นเรียกชื่อเล่นนอกจากยี่หวา

“ตั้งแต่เมื่อคืน แล้วทำไมฉันจะอยู่ห้องแฟนฉันไม่ได้”

“แฟน? นี่ทั้งสองคน…เป็นแฟนกันอย่างนั้นเหรอ” สีหน้าดาหลาตอนนี้พร้อมที่จะฆ่ายี่หวาได้ทุกเมื่อ เดี๋ยวนะ? ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าวายุรู้ว่าเธอโกหกอย่างนั้นเหรอ…

“ไม่ใช่แฟน” วายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ยี่หวาจึงหันไปถลึงตาใส่ ส่วนดาหลาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมกับหันไปส่งสายตาเยาะเย้ยให้ยี่หวา แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองคนจะเข้าใจผิดมากไปกว่านี้ วายุก็รีบพูดออกมาอีกครั้ง “เป็นคู่หมั้น”

“คู่…หมั้น!” ดาหลาตะโกนขึ้นอย่างกับคนบ้า นี่ทั้งสองคนไปหมั้นกันตอนไหน เพิ่งเคยเจอกันได้ไม่นานเองไม่ใช่เหรอ “เป็นไปไม่ได้ คุณเป็นพ่อของเรนนะ จะหมั้นกับผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง”

“แล้วไง?” วายุส่งเสียงแข็งให้ดาหลา และก้มลงไปส่งเสียงอ่อนให้ยี่หวา “ไปเถอะ”

“ค่ะ” ยี่หวาพยักหน้าแล้วควงแขนวายุเดินเลี่ยงดาหลาที่กำลังยืนช็อกอยู่อย่างไม่สนใจ “ว่าแต่ทำไมเธอดูตกใจมากเลยพอรู้ว่าฉันอยู่ห้องคุณตั้งแต่เมื่อคืน”

“ก็แค่เรื่องตลก”

“ถ้าอย่างนั้นคุณไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันขอไปหาพนักงานคนหนึ่งก่อน”

“โจเซฟอยู่ที่นี่”

“ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ” ยี่หวาเอียงหัวถามอย่างสงสัย เพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ

“เธอเจอเขาแล้ว?”

“ค่ะ เมื่อวานตอนฉันออกไปรับลมข้างนอก”

“ผู้ชายคนนั้นเป็นศัตรู ฉันไม่ชอบให้เธอไปอยู่ใกล้” วายุพูดออกมาตรงๆ ตามความรู้สึก แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เข้าใจ…

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม