ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 138

“เดี๋ยวนะ? พ่อเลือดกรุ๊ปโอ ลูกสามารถออกมากรุ๊ปเอบีได้ด้วยเหรอ?” ธาราธรที่ดูเหมือนจะยังไม่เข้าใจเหตุการณ์เอ่ยออกมาอย่างมึนงง

“ก็ไม่ได้น่ะสิครับ” พีรพัฒน์พูดออกมาอย่างตื่นตกใจ เพราะไม่คิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาพ่อของเขาส่งเสียเลี้ยงดูลูกชู้มาตลอด

ขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในภวังค์ รชานนท์ก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินพร้อมกับสีหน้าที่ดูผิดไปจากเดิม เพราะรอบนี้ใบหน้าของเขาแฝงไปด้วยรอยยิ้ม “คุณยี่หวาปลอดภัยแล้วครับ โชคดีที่ได้รับเลือดทัน ส่วนร่างกายมีแค่แผลภายนอกเท่านั้น”

พีรพัฒน์และธาราธรกระโดดเข้าไปกอดกันสองคนอย่างดีใจ ส่วนวายุเพียงแค่ยกยิ้มที่มุมปาก แต่คนที่เห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเขากำลังมีความสุขมาก

เรนจิที่รับรู้ได้ว่าพ่อเขากำลังดีใจ สติที่เหม่อลอยไปก็ค่อยๆ กลับมา เงยหน้าขึ้นไปมองวายุอย่างขอคำตอบ ซึ่งพอเห็นเขาพยักหน้าเจ้าตัวน้อยก็กระโดดลงจากอ้อมกอดแล้ววิ่งไปที่หน้าห้องฉุกเฉิน ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่ประตูอย่างมีความหวัง

สักพักเสียงโทรศัพท์พีรพัฒน์ก็ดังขึ้นสายที่โทรเข้ามาคือควิลเลอร์ “ครับพี่?”

“ตอนนี้อยู่กับยี่หวาไหม เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!” ควิลเลอร์เอ่ยออกมาอย่างร้อนรน

พีรพัฒน์ได้แต่คิดในใจว่ายังมีเรื่องใหญ่อะไรใหญ่กว่าที่น้องเขาจะเป็นจะตายก่อนหน้านี้อีก “เรื่องอะไร ผมอยู่กับเธอก็จริง แต่เธอเกิดอุบัติเหตุตอนนี้อยู่ในห้องฉุกเฉิน”

“หา!!! ยี่หวาเกิดอุบัติเหตุ? เธอเป็นยังไงบ้าง ปลอดภัยแล้วใช่ไหม”

“เพิ่งปลอดภัยเลยครับ ว่าแต่มีเรื่องอะไรกันแน่”

“ก็ดาหลาออกมาโพสต์ว่าชู้ที่เธอเคยพูดถึงก็คือยี่หวา แถมยังมีคลิปที่ประธานภูวิศออกมาจากห้องนอนยี่หวาตอนเช้าตรู่อีก”

“ฮะ? เดี๋ยวผมโทรกลับนะพี่ แต่ไม่ต้องห่วง ยี่หวากับประธานภูวิศแต่งงานกันแล้ว ถูกต้องตามกฎหมายด้วย เธอไม่มีทางเป็นชู้แน่นอน”

“หา!!! ว่ายังไงนะ...” ควิลเลอร์ยังพูดไม่ทันจบพีรพัฒน์ก็กดตัดสายทิ้งทันที

“คุณภูวิศ คือว่าดาหลาออกมาโพสต์ว่ายี่หวาคือชู้...” ยังไม่ทันที่พีรพัฒน์จะพูดจบก็ถูกพิชญ์สิณีสวนขึ้น

“ผู้หญิงคนนั้นกล้าดียังไงมาว่าแม่หนูยี่หวา ใครกันแน่ที่เป็นชู้ กล้ามาโกหกตระกูลพิทวัสชญวงศ์รับรองว่าจบไม่สวยแน่!”

ทุกคนหันไปมองพิชญ์สิณีอย่างงุนงง ผู้หญิงคนที่เป็นปรปักษ์กับยี่หวาตอนแรกหายไปไหนแล้ว กลับตัวเร็วเกินไปหรือเปล่า นี่มันยิ่งกว่ากิ้งก่าเปลี่ยนสีอีกนะ

พิชญ์สิณีที่รู้สึกได้ถึงสายตาทุกคู่ที่กำลังจ้องมองมาทางเธอก็รู้สึกเขินๆ “มองอะไรกัน ก็ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นเป็นคนหลอกลวงฉันก็ไม่อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้หรอกนะ อีกอย่างยี่หวาก็รู้จักกับวายุมาตั้งนานแล้วด้วย เพราะงั้นเธอก็คงไม่ได้มาเพื่อหลอกอะไร”

คนอื่นๆ ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้พิชญ์สิณียังทะเลาะกับพีรพัฒน์เรื่องยี่หวาอยู่เลย แต่ในเมื่อเธอไม่ได้เกลียดยี่หวาแล้วก็ย่อมเป็นเรื่องที่ดี

คิดซะว่าเป็นแค่อารมณ์แปรปรวนของคนแก่แล้วกัน...

“จะว่าไปทำไมอยู่ๆ ยี่หวาก็ตัดสินใจตรวจดีเอ็นเอกับเรนจิ เหมือนกับรู้ว่าตัวเองเป็นแม่ของเขา” พีรพัฒน์ถามสิ่งที่ค้างคาใจออกมา

“ความจำเธอกลับมาแล้ว นี่อย่าบอกนะว่ายี่หวายังไม่ได้บอกนาย?” ธาราธรเป็นฝ่ายตอบแทนวายุ

“ฮะ? ความจำกลับมาแล้ว? ทำไมเธอไม่เห็นบอกผมเลย นี่ผมเป็นพี่ชายเธอจริงไหมเนี่ย! ถึงว่าทำไมยอมจดทะเบียนสมรสกับคุณภูวิศ ที่แท้ก็รู้ว่าตัวเองเป็นแม่ของเรนจินี่เอง”

ภายในห้องพักผู้ป่วย

เด็กน้อยนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วยที่ตอนนี้มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนอนหลับอยู่ ส่วนชายหนุ่มทั้งสามก็นั่งมองจากตรงโซฟา เพราะไม่อยากเข้าไปกวน

พิชญ์สิณีและธวัฒน์ที่เห็นว่ายี่หวาปลอดภัยแล้วก็ขอตัวกลับบ้านก่อน