ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 4

เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากบ้านร้างได้ไม่นานก็มีเสียงรถยนต์คันหนึ่งกำลังขับตรงมาทางพวกเขา พอรถจอดไม่กี่นาทีต่อมาก็มีร่างของผู้ชายคนหนึ่งรีบวิ่งลงมาจากรถด้วยความร้อนรน แล้วพุ่งเข้าไปกอดวายุที่ยืนอยู่ข้างหญิงสาว พร้อมกับเอ่ยด้วยเสียงสั่นๆ แฝงไปด้วยความหวาดกลัวและเป็นห่วง

“พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม ผมเป็นห่วงพี่มาก ทำไมจอดรถทิ้งไว้ข้างทางแบบนั้น ตอนที่เลขาพัฒน์โทรมาบอกว่าพี่ไม่มาทำงานผมก็รีบโดดเรียน แล้วตามหาพี่ทันที แต่ไม่ว่าจะหายังไงก็หาไม่เจออยู่ดี”

“ไม่เป็นไร แค่โดนไล่ยิง” วายุตอบกลับอย่างไม่สนใจ เพราะตอนนี้เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บที่แผลแล้ว

“ฮะ! โดนไล่ยิง! ต้องรีบไปโรงพยาบาลทำแผล พี่ขึ้นรถเลย”

ผู้ชายที่เพิ่งมาใหม่ร้อนรน เหมือนกับคนไร้สติทำให้วายุต้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงตักเตือน “ใจเย็น เธอช่วยทำแผลให้ไม่เป็นไรแล้ว”

“เธอ?”

ขณะที่ธาราธรกำลังสงสัยว่าเธอไหนพอหันไปข้างๆ ก็ได้ยินเสียงหญิงสาวดังขึ้นมาเสียก่อน “สวัสดีค่ะรุ่นพี่”

ธาราธรทำหน้าตกใจพร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงงุนงงว่า “ทำไมเป็นเธอ”

“รู้จัก?” วายุถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆ ของน้องชายตัวเอง แถมดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ค่อยพอใจผู้หญิงคนนี้เท่าไหร่

“ก็ไม่เชิงรู้จักค่ะ แค่เมื่อไม่กี่วันก่อนมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย” ยี่หวาเห็นว่าธาราธรกำลังยืนนิ่งอยู่ ก็เลยเป็นฝ่ายตอบแทน “ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ พี่วายุก็อย่าลืมไปให้หมอดูอีกทีด้วยนะ”

“พี่วายุ…งั้นเหรอ” ธาราธรพึมพำออกมาเบาๆ

“ขอไปส่งได้ไหม” วายุพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลที่ปนไปด้วยคำขอร้อง

ธาราธรมีสีหน้าตกใจยิ่งกว่าเดิม เมื่อได้ยินพี่ชายตัวเองกำลังขอร้องคนอื่น แถมคนอื่นที่ว่านี่ก็ดันเป็นผู้หญิงจิตใจอำมหิตคนนี้อีก

“ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ แค่นี้เองเดินแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว” ยี่หวาพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเพื่อเป็นการบอกอีกฝ่ายว่าเธอไม่เป็นไรจริงๆ

“นั้นสิพี่ จะไปส่งผู้หญิงแบบนี้ทำไม” ธาราธรพูดออกมาด้วยท่าทางรังเกียจ ถ้าเป็นไปได้เขาไม่อยากจะให้พี่ชายเขาเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้เลย

“พูดดีๆ หน่อย ผู้หญิงแบบนี้หมายความว่ายังไง” วายุกดเสียงทุ้มต่ำลง ด้วยความไม่พอใจ จนทำให้ธาราธรรู้สึกชาวาบไปทั้งตัว บวกกับบรรยากาศจากบ้านผีสิงที่อยู่ตรงหน้า เขาก็รู้สึกขนลุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“พี่วายุอย่าดุพี่เขาเลยค่ะ เพราะหนูอาจจะเป็นผู้หญิงแบบที่รุ่นพี่เขาคิดก็ได้ งั้นหนูไปก่อนนะ ส่วนเรื่องวันนี้หนูสัญญาว่าจะไม่บอกใคร พี่ไม่ต้องห่วง” ยี่หวาว่าจบก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที แค่นี้เธอก็ดูแย่ในสายตารุ่นพี่ธาราธรมากพอแล้ว ถ้าเกิดว่าเขาไม่พอใจเธอขึ้นมาแล้วไล่เธอออกนี่แย่เลยนะ