ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 65

วันนี้เป็นฉากสำคัญที่ทุกคนจะได้รู้ความจริง ซึ่งก่อนหน้านี้กอหญ้าได้สารภาพกับเวกัสว่าที่ผ่านมาเธอเข้าใกล้เขาเพราะน้องสาวของเขาขอให้ช่วย มันทำให้เวกัสช็อกมาก เนื่องจากเขาไม่แน่ใจว่าแท้ที่จริงแล้วเขารักเธอเพราะอะไรกันแน่ และในตอนนั้นเองกอหญ้าก็ถูกจับตัวไป เวนิสรีบตามไปทำให้รู้ว่าคนที่จับตัวเธอไปคือทราฟฟิค...

“พี่สะใภ้!” เวนิสเรียกกอหญ้าทันทีที่มาถึง

กอหญ้าไม่รอช้ารีบตอบกลับไป “เวนิสเธออยู่แถวนี้ใช่ไหม”

ทราฟฟิคที่ได้ยินชื่อนี้ถึงกับชะงักรีบตะโกนถามออกไปอย่างโมโห “เธอคุยกับใคร! เธอพูดชื่อนี้ขึ้นมาทำไม”

“พี่ทราฟฟิคหยุดเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่สะใภ้ ไม่อย่างนั้นพี่กัสต้องเสียใจมากแน่ๆ” เวนิสตะโกนบอกทราฟฟิคเสียงดัง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเธอเลยก็ตาม

กอหญ้าที่โดนปิดตาอยู่ทำให้ตอนแรกไม่รู้ว่าคนที่จับเธอมาเป็นใคร แต่พอรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าคือทราฟฟิคก็พูดขึ้น “คุณคือทราฟฟิคใช่ไหม ฉันรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พ่อแม่ของเวกัสไม่ได้หักหลังพ่อของคุณ แต่มีคนปลอมแปลงเอกสารขึ้น แถมยังปิดปากพวกเขาด้วยการฆ่าพวกเขาอีก คุณกำลังโดนหลอก โอ๊ย!”

เสียงของกอหญ้าขาดหายไปทันทีที่ทราฟฟิคเดินเข้าไปตบหน้ากอหญ้า “หุบปาก”

“พี่สะใภ้!” เวนิสตะโกนเสียงดัง เธอไม่คิดว่าทราฟฟิคผู้ชายที่เธอรักจะโหดร้ายขนาดนี้ “พี่สะใภ้บอกพี่ทราฟฟิคให้หน่อยว่าเวนิสเป็นน้องสาวของพี่กัส”

บางทีถ้าเขารู้ว่าเวนิสเป็นน้องสาวของเวกัส เขาอาจจะหยุดก็ได้ เพราะเธอเห็นรูปในกระเป๋าเงินเขาแล้ว ข้างในนั้นเป็นรูปเธอ เขาเก็บรูปของเธอไว้!

“เวนิสเป็นน้องสาวของเวกัส” กอหญ้าตะโกนออกไป

“เธอว่าไงนะ! เธอกำลังพูดถึงใคร” ทราฟฟิครีบถามกลับด้วยความร้อนรน ดูเหมือนว่าจะได้ผล

เวนิสรีบตะโกนบอกกอหญ้าอีกครั้ง “เวนิสที่พี่ทราฟฟิคเก็บรูปไว้ในกระเป๋าเงินก็คือน้องสาวแท้ๆ ของเวกัส”

“รูปเวนิสในกระเป๋าเงินคุณคือน้องสาวแท้ๆ ของเวกัส”

ทราฟฟิคชะงักเล็กน้อย “เธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”

“เวนิสเป็นคนบอกฉัน”

“เวนิสอยู่ที่นี่เหรอ” ทราฟฟิคหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตัวเธอ แต่ไม่ว่าจะหันเท่าไหร่ก็ไม่เจอสักที “เธออยู่ที่นี่จริงๆ ใช่ไหม”

“ใช่ แต่คุณคงมองไม่เห็นเธอ เพราะเธอเป็นวิญญาณ” กอหญ้าตัดสินใจพูดความจริงออกไป ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายจะเชื่อเธอไหม

“เธออยู่ตรงไหน” ทราฟฟิคแววตาหลุบต่ำน้ำเสียงสั่นเครือ

กอหญ้าตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าเขาจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดด้วย “ฉันมองไม่เห็น คุณปิดตาฉันอยู่”

ทราฟฟิครีบหันไปสั่งลูกน้องของเขาที่ยืนอยู่ข้างเธอ “เปิดตาเธอซะ!”

ลูกน้องรีบดึงผ้าปิดตาออก กอหญ้าหันไปมองรอบๆ ก่อนจะเห็นเวนิสยืนอยู่ข้างๆ ทราฟฟิค “เธอยืนอยู่ข้างซ้ายคุณ”

ทราฟฟิคหันไปมองทิศทางที่ว่างเปล่า ก่อนจะทรุดตัวลง ก้มหน้ายอมรับผิด “พี่ขอโทษที่ทำให้เราต้องตาย ขอโทษที่ปฏิเสธเรา ขอโทษที่โกหกว่าไม่ได้รักเรา”

เวนิสน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เขารักเธอจริงๆ ด้วย เวนิสเดินเข้าไปกอดทราฟฟิคถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกก็ตาม “พี่ทราฟฟิคไม่ผิด พี่ไม่ผิดเลย ฉันแค่อยากปกป้องพี่”

กอหญ้าที่ได้ยินจึงพูดขึ้น “เวนิสกำลังกอดคุณอยู่ เธอบอกว่าคุณไม่ผิด เธอแค่อยากปกป้องคุณ”