ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง นิยาย บท 292

บทที่ 292 มหายานธรรม (2)

ใต้ต้นโพธิ์ สวี่ชีอันนั่งตรงข้ามภิกษุเฒ่าและสนทนาธรรม เขาพึมพำ “เอ่อ อ่า” พยักหน้าไปด้วยและกล่าว “สิ่งที่ไต้ซือพูดมานั้น ช่างชวนให้สับสนงุนงงโดยแท้”

ขณะเดียวกันก็คิดหาวิธีผ่านด่านที่สาม

ศาสนาพุทธช่างร้ายกาจจริงๆ ด่านนี้ไม่มีโจทย์ นั่นหมายความว่าสิทธิ์ในการตีความว่าเป็นของศาสนาพุทธ พวกภิกษุจะยอมให้ตนพ่ายแพ้หรือ

คำตอบคือไม่

จะทลายแผนการนั้นได้อย่างไร หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว สวี่ชีอันก็ได้มาสองแนวทาง แนวทางแรก โน้มน้าวด้วยเหตุผล แนวทางที่สอง เล่นงานด้วยตรรกะ

ด้วยสภาพของข้าในตอนนี้ ไม่อาจชักดาบได้อีกเป็นครั้งที่สอง แม้แต่พลังปราณที่จะใช้ฟื้นตัวก็ไม่มีอีกต่อไป…ถึงจะขอพรไป ก็ไม่ช่วยทลายกำแพงกั้นนั้นได้อยู่ดี

ภิกษุเฒ่าเบื้องหน้าคือความลุ่มหลงที่พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ตัดขาดก่อนจะตรัสรู้ ดังนั้นการโน้มน้าวด้วยเหตุผลวิธีแรกนั้นอาจต้องไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนเสียก่อน

วิธีที่สองจัดการด้วยตรรกะ หมายความว่าใช้ทุกวิถีทางยกเว้น ‘ทางกายภาพ’ เพื่อเล่นงานภิกษุเฒ่าให้อยู่หมัด

พอจัดการได้แล้ว ด่านนี้ก็จะผ่านฉลุย

เมื่อพูดถึงธรรมะ ข้าคงจะสู้เขาไม่ได้อย่างแน่นอน ภิกษุเฒ่าคือความลุ่มหลงของพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ไม่ใช่ระดับที่คนอย่างสามเณรจิ้งซือจะเทียบได้ มีแต่เขาที่จะปั่นหัวข้า ไม่มีทางที่ข้าจะปั่นหัวเขาได้เลย…เช่นนั้นข้าจะจัดการกับเขาอย่างไรดี

สวี่ชีอันแสร้งทำเป็นฟังเทศนา ขณะคิดหาวิธีรับมือ

“ไต้ซือ ท่านบอกว่าท่านเป็นความลุ่มหลงของพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ท่านหมายความว่าอย่างไร” สวี่ชีอันถามทันที

“ขั้นสูงสุดของพระพุทธเจ้า” ภิกษุเฒ่าตอบกลับ

ขั้นสูงสุดของพระพุทธเจ้า…เริ่มแรกก็ถกปริศนาธรรมลึกซึ้งขั้นนี้เชียว ทีแรกข้ากะว่าจะเริ่มด้วยหัวข้อด้านความลุ่มหลง แต่เห็นทีจะไม่ไหว…เดี๋ยวก่อน รอฟังเขาพูดให้จบก่อน แล้วค่อยรวมข้อมูลให้กับเกรียนคีย์บอร์ดของข้า เพื่อดูว่ามีช่องโหว่ให้จัดการหรือไม่!

สวี่ชีอันถามกลับ “ขั้นสูงสุดของพระพุทธเจ้าคืออะไรหรือขอรับ”

ภิกษุเฒ่าเงียบไปนานก่อนจะกล่าว “อาตมาไม่ทราบ แต่พระมัญชุศรีคิดว่า การเป็นพระศากยมุนีพุทธเจ้า ต้องตัดขาดจากอาตมา จากนั้นก็บังเกิดพุทธจิตดุจแก้วใส หลุดพ้นจากความมัวหมอง ก้าวสู่หนทางแห่งพระโพธิสัตว์”

เมื่อได้ยินดังนั้น สวี่ชีอันก็นิ่งเงียบ เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพุทธในโลกนี้ แต่เขาก็พอมีความรู้เกี่ยวกับศาสนาพุทธในภพก่อนบ้างเล็กน้อย อย่างไรก็ตามพุทธศาสนาในภพก่อนต่างจากพุทธศาสนาในโลกนี้อย่างลิบลับ

ที่เห็นได้ชัดที่สุดคือพุทธศาสนาในโลกนี้ไม่มีพระโคตมพุทธเจ้า มีแต่พระศากยมุนีพุทธเจ้า[1]พระองค์เดียว

“เหตุใดพระศากยมุนีพุทธเจ้าจึงเป็นขั้นสูงสุดของพระพุทธเจ้าล่ะ พระพุทธเจ้าองค์อื่นไม่ใช่พระพุทธเจ้าหรือ” สวี่ชีอันขมวดคิ้ว

พูดถึงเรื่องนี้ เขาก็จำรายละเอียดได้ทันท่วงที ในระบบศาสนาพุทธ พระอรหันต์คือขั้นที่สอง พระโพธิสัตว์คือขั้นที่หนึ่ง ขั้นที่เหนือขึ้นไปจากนั้นก็จะเป็นพระศากยมุนีพุทธเจ้า

ไม่มีพระพุทธเจ้าองค์อื่นอีกแล้ว

ภิกษุเฒ่าตอบว่า “ในศาสนาพุทธมีการบรรลุเป็นพระอรหันต์ บรรลุเป็นพระโพธิสัตว์ และบรรลุนิพพานเป็นพระพุทธเจ้าอันเป็นนิพพานสูงสุดเท่านั้น ดังนั้นพระศากยมุนีพุทธเจ้าจึงเป็นขั้นสูงสุดของพระพุทธเจ้า ดำรงสูงสุดแต่เพียงพระองค์เดียว พระพุทธเจ้าก็คือพระศากยมุนีพุทธเจ้า มีเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น”

“พระอรหันต์และพระโพธิสัตว์ ไม่สามารถเข้าสู่นิพพานสูงสุดได้อย่างนั้นรึ” สวี่ชีอันกล่าว

ภิกษุเฒ่าเหลือบมองเขาแล้วส่ายหน้า “เจ้าไม่ใช่ชาวพุทธ ย่อมไม่เข้าใจในนิพพานเป็นธรรมดา”

สวี่ชีอันแสร้งทำท่าทีเลื่อมใส ประนมมือขึ้นมา “วอนไต้ซือโปรดชี้แนะด้วยขอรับ”

วอนไต้ซือช่วยคายข้อมูลของศาสนาพุทธให้ข้าฟรีๆ ด้วยเถิด

“ประสกรู้หรือไม่ว่าเหตุใดพระโพธิสัตว์จึงเป็นพระโพธิสัตว์ และเหตุใดพระอรหันต์จึงเป็นพระอรหันต์ ขั้นที่สี่ของศาสนาพุทธคือ ภิกษุสงฆ์ ผู้ที่อยู่ในขั้นนี้ ต้องตั้งปณิธานอย่างแรงกล้า

“ปณิธานสัมพันธ์กับการบรรลุ ผู้มีปณิธานแรงกล้าจะได้บรรลุเป็นพระโพธิสัตว์ ผู้ที่มีปณิธานน้อยก็จะได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ทั้งนี้การบรรลุเป็นพระอรหันต์ ก็แบ่งได้อีกเป็นสามขั้น แบ่งเป็นปราบอธรรม อนาคามี[2] และอรหันต์

“เมื่อเห็นพ้องต้องกันถึงผลการบรรลุแล้ว ก็จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลง หรือเลื่อนขั้นได้”

สวี่ชีอันตกตะลึงและเงียบงันอยู่นาน ข้อมูลที่ได้รับนี้มีขนาดใหญ่เกินไป ต้องใช้เวลาในการตกตะกอนอยู่หลายนาที

ที่แท้พระโพธิสัตว์และพระอรหันต์ก็ไม่เกี่ยวข้องกันโดยแก่นแท้ พวกเขาล้วนมาจากภิกษุสงฆ์ระดับสี่…เดี๋ยวนะ หลังจากขั้นที่สี่ก็เป็นขั้นที่สองไม่ก็ขั้นที่หนึ่ง แล้วขั้นสามระดับเพชรล่ะ

ขั้นที่สี่โดดข้ามขั้นที่สาม แล้วบรรลุเป็นพระอรหันต์ไม่ก็พระโพธิสัตว์เลย…นี่หมายความว่าขั้นที่สามระดับเพชรเป็นของศาสนาพุทธนิกายอื่นหรือ

สวี่ชีอันเห็นแสงสว่างในจิตใจ และมีการคาดเดาที่สอดคล้องกัน จอมยุทธ์ภิกษุขั้นแปดกับระดับเพชรขั้นสาม!

บ้าเอ๊ย ระดับแปดกระโดดข้ามไประดับสามได้เลยหรือ ระบบศาสนาพุทธนั้นชักจะแปลกประหลาดเกินไปแล้ว นี่มันไม่ใช่การเลื่อนขั้นทีละขั้นเลย

สวี่ชีอันทบทวนระบบศาสนาพุทธอีกครั้ง แล้วก็ได้ค้นพบหลายสิ่งหลายอย่างในทันที

ระดับเก้าถึงระดับหนึ่งของศาสนาพุทธ จอมยุทธ์ภิกษุขั้นแปดสอดคล้องกับระดับเพชรขั้นสาม มิน่าเล่าไต้ซือเหิงหย่วนแข็งแกร่งถึงปานนั้น แต่กลับเป็นเพียงจอมยุทธ์ภิกษุเพียงขั้นแปด เพราะลำดับขั้นถัดไปต่อจากเขาก็คือระดับเพชรขั้นสามนั่นเอง

นอกจากนี้ ยังไม่น่าแปลกใจที่ขั้นที่สองของศาสนาพุทธคือพระอรหันต์ ขั้นที่หนึ่งคือพระโพธิสัตว์ ส่วนพระพุทธเจ้าเป็นลำดับเหนือขั้นสูงสุด สาเหตุที่ทำให้เป็นที่เลื่องลือเช่นนี้ ก็เพราะว่าเมื่อการบรรลุผลถูกกำหนดแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีก

ศาสนาพุทธในโลกนี้จึงไม่เหมือนภพก่อน ที่มีพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์มากมาย ในโลกนี้มีพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวคือพระศากยมุนีพุทธเจ้า

มีพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวในโลก…บ้าเอ๊ย นี่มันพุทธนิกายหินยานไม่ใช่หรือ?!

ข้ารู้วิธีที่จะทลายด่านแล้ว!

สวี่ชีอันลุกขึ้นช้าๆ จ้องเขม็งไปยังภิกษุเฒ่า มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ฉีกยิ้มกว้างจนกลายเป็นหัวเราะ จากเสียงหัวเราะก็กลายเป็นการหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“ฮ่าๆๆๆ”

เขาหัวเราะจนตัวโยน ระเบิดเสียงหัวเราะอย่างเสียสติและจงใจ

“เขาหัวเราะอะไรน่ะ เป็นบ้าไปแล้วหรือ”

ฝูงชนที่อยู่นอกสนามหันไปมองสวี่ชีอันที่นั่งหัวเราะราวกับคนเสียสติอยู่ใต้ต้นโพธิ์ในเขตของศาสนาพุทธอย่างงุนงง

หรือคิดจะยอมแพ้แล้วกัน…บางคนรู้สึกกังวล

คณะภิกษุขมวดคิ้วเล็กน้อย สงสัยว่าเหตุใดสวี่ชีอันจึงหัวเราะเอาเป็นเอาตายถึงเพียงนี้