บทที่ 488 ปกป้องความลับของสวรรค์
คำพูดของโหรชุดขาว ได้พิสูจน์การคาดเดาบางอย่างของสวี่ชีอัน ระบบโหรระดับสาม เรียกว่า ‘ปรมาจารย์ความลับของสวรรค์’ แต่ระดับสองและระดับหนึ่งเรียกว่าอย่างไร ไม่มีผู้ใดรู้
จิ่วโจวในสมัยปัจจุบันนี้ นอกจากท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งที่ริเริ่มก่อตั้งระบบโหร และผู้ทรยศก่อกบฏในสมัยนี้ ก็ไม่มีใครรู้ว่าโหรระดับหนึ่งและระดับสองคืออะไร ลูกศิษย์สายตรงอย่างหยางเชียนฮ่วนที่ถูกเคี่ยวเข็ญให้เป็นอ๋อง ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งสิ้น
แค่คิดก็รู้แล้ว ว่าระบบโหรระดับหนึ่งและระดับสองนั้นถูกเก็บเป็นความลับสุดยอด
สมัยนั้นเมื่อตอนที่คณะทูตสำนักพุทธเดินทางมาถึงเมืองหลวง ในระหว่างที่เขาและเว่ยเยวียนพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จึงได้รู้ว่าปีนั้นจักรพรรดิอู่จงสามารถยึดราชบัลลังก์ได้ สำนักพุทธและท่านโหราจารย์คนปัจจุบันนั้นมีบทบาทสำคัญเป็นอย่างมากในเรื่องนี้ เป็นผู้นำหลักที่ทำให้ท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งล่มสลาย
หลังจากนั้น ก็ได้ช่วยเหลือลี่นาออกมาจากห้องพระราชวังใต้ดิน และบังเอิญได้พบกับท่านโหรแห่งพงไพรนามว่ากงหยางซู่ จากคำพูดของเขาจึงได้รู้ว่าโหรระดับหนึ่งและระดับสองถูกเก็บซ่อนไว้เป็นความลับสุดยอด
ตั้งแต่นั้นมา สวี่ชีอันก็คาดเดาว่าผู้ที่สังหารท่านโหราจารย์ในปีนั้น อาจมีความเกี่ยวข้องกับระดับขั้นก็เป็นได้
“ดูเหมือนว่า เจ้าจะมีความคิดไว้อยู่แล้ว” โหรชุดขาวจ้องเขม็งที่สวี่ชีอันชั่วครู่ พลางพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน
ความคิดของข้าก็คือ โหรระดับสองเรียกว่า ‘ปีศาจเดินเท้า’ ระดับหนึ่งเรียกว่า ‘ปรมาจารย์สังหาร’…สวี่ชีอันแอบแขวะอยู่ในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา เขายังคงเงียบไม่พูดจา
โหรชุดขาวสังเกตจ้าวโส่วที่พยายามฝ่าค่ายกลอย่างสุดกำลัง พลางพูดไปด้วย
“โหรระดับสองเรียกว่า ‘โหรหลอมปราณ’ ”
“?” เครื่องหมายคำถามตัวโตผุดขึ้นในหัวของสวี่ชีอัน นี่ค่อนข้างเกินความคาดหมายของเขา พูดตามตรง ชื่อเรียกของโหรหลอมปราณดูธรรมดาสามัญไปหน่อย รู้สึกไม่คู่ควรกับสถานะของโหรระดับสอง
ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ได้ยินโหรชุดขาวหัวเราะพลางพูด “ ‘ปราณ’ ของโชคชะตา”
โชคชะตา…ที่โหรหลอมปราณฝึกฝนนั้นคือโชคชะตา?!
ม่านตาของสวี่ชีอันหดเล็กลง แค่ชั่วครู่เดียวก็รู้และกระจ่างแจ้งขึ้นมาทันที แต่ก็มีความสงสัยใหม่ๆ พรั่งพรูออกมาด้วยเช่นกัน ความจริงที่รู้และกระจ่างแจ้งขึ้นมานั้นเป็นเพราะว่า เขารู้ว่าทำไมท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งสามารถขโมยชะตากรรมของประเทศต้าฟ่ง หลอมโชคชะตาเก็บซ่อนไว้ภายในร่างกายของเขา นี่คืออำนาจของโหรหลอมปราณระดับสอง แต่ที่ไม่แน่ใจ ก็คือไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับผู้ที่สังหารท่านโหราจารย์
“เรื่องนี้กับการที่ท่านโหราจารย์หักหลังเจ้านั้นมีความเกี่ยวข้องอะไรกัน?” เขาถามข้อสงสัยที่อยู่ในใจออกมาอย่างไม่หวาดหวั่น
โหรชุดขาวไม่ตอบคำถามของเขา แต่เปิดถุงหอมอีกครั้ง ในขณะเดียวกัน สวี่ชีอันก็ได้ยินเสียงของจ้าวโส่วพูดขึ้น
“ที่นี่ไม่อนุญาตให้จัดตั้งกองกำลัง”
ในน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ คล้ายกับแฝงไว้ด้วยความน่าสะพรึงกลัวมหาศาล กฎเกณฑ์แห่งฟ้าดินจึงถูกเปลี่ยนด้วยเหตุนี้
ที่นั่งนั้นก่อให้เกิดพลังของฟ้าดิน ค่ายกลที่ใช้พลังงานห้าธาตุรัดคอของจ้าวโส่วไว้ กระจัดกระจายหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ยอดเยี่ยม! สวี่ชีอันชื่นชมอยู่ในใจอย่างเงียบๆ
ทั้งสองฝ่ายยืนกรานไม่ยอมอ่อนข้อให้กัน จ้าวโส่วขัดขวางท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ เพียงแค่รอให้ซ่าหลุนอากู่ ท่านผู้อาวุโสระดับหนึ่งผู้นี้โดนคนทรยศก่อกบฏขับไล่ไป เขาก็จะได้รับการช่วยเหลือแล้ว
เมื่อเห็นว่าค่ายกลถูกตีแตก โหรชุดขาวไม่ได้ตื่นตระหนก พลางหยิบของวิเศษออกมาจากถุงหอมที่เปิดอ้าไว้ มันคือแผ่นทองแดงแปดทิศชิ้นเล็กๆ
แผ่นทองแดงแปดทิศบินวนทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า มาหยุดค้างบนศีรษะของจ้าวโส่ว แสงสลัวโปรยลงมา กระบวนพยุหะแปดทิศขนาดใหญ่ปกคลุมลงมา พร้อมกับปิดล้อมจ้าวโส่วไว้อีกครั้ง
“เจ้าจะลองดูก็ได้ ห้ามใช้อาวุธเวทมนตร์ที่นี่”
โหรชุดขาวกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เช่นนี้ มงกุฎแห่งปราชญ์เอกของเจ้าก็ไม่สามารถใช้งานได้ ข้าก็ขอถือโอกาสนี้สังหารท่านเลยแล้วกัน”
จ้าวโส่วเงียบ การลั่นประกาศิตนั้นไม่อนุญาตให้เขาปรับเปลี่ยนกฎเกณฑ์ฟ้าดินอย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ทรราชจะต้องไม่ตายดี…สวี่ชีอันสาปแช่งในใจ ความหวังอันริบหรี่ที่พึ่งเกิดขึ้นมลายหายไปในพริบตา
ระบบโหรนี้ มองแวบแรกพลังโจมตีไม่แข็งแกร่ง แต่พวกเขาที่มีความชำนาญในเรื่องค่ายกลและการหลอมอาวุธ ต้องการเพียงแค่เวลาและทรัพยากรธรรมชาติที่มากพอ พวกเขาก็จะสามารถจัดการกับทรราชได้ กำลังรบไม่พอ ก็นำอาวุธเวทมนตร์มารวมด้วย น่าขยะแขยงจริงๆ
หลังจากโยนแผ่นทองแดงแปดทิศออกไป โหรชุดขาวจึงได้พูดเอ้อระเหย “โหรระดับหนึ่ง เรียกว่า ‘อาณัติสวรรค์’ ”
เขาหยุดไปพักหนึ่ง และพูดต่อด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “รู้อาณัติสวรรค์!
“ท่านโหราจารย์วางแผนกลยุทธ์เผด็จศึก วางหมากอย่างลับๆ ทั้งหมดนี่คืออำนาจของ ‘อาณัติสวรรค์’ แต่อาณัติสวรรค์มีข้อเสียใหญ่ๆ อยู่อย่างหนึ่ง ตลอดมาท่านโหราจารย์ทำได้เพียงแค่วางหมากอย่างลับๆ ไม่สามารถแทรกแซงได้โดยตรง ไม่สามารถเปิดเผยความลับสวรรค์
“ข้าจะยกตัวอย่างเช่น ถ้าเขารู้ว่าวันนี้ข้าต้องการจะซุ่มโจมตี เขาไม่สามารถบอกเจ้า ไม่สามารถช่วยเจ้าได้โดยตรง ทำได้เพียงช่วยท่านผ่านวิธีที่แยบยลโดยอ้อมเท่านั้น เช่นผนึกมารเสินซูไว้ภายในร่างกายของเจ้า
“ในความเป็นจริง เขาก็ทำแบบนั้นเช่นกัน เพียงแต่ทุกสิ่งบนโลกนี้มีการเกิดและข่มซึ่งกันและกัน ข้าไม่มีวิธีควบคุมเสินซู แต่มีคนที่รักษาเขาได้”
สวี่ชีอันพยักหน้า “เรื่องนี้ทำให้ข้านึกถึงความสามารถในการพยากรณ์โชคชะตาของพ่อมด”
โหรชุดขาวยิ้มและพยักหน้า “พื้นฐานของโหรก็ถือกำเนิดมาจากระบบพ่อมด”
“แต่เรื่องนี้กับผู้ที่สังหารท่านโหราจารย์เกี่ยวข้องกันอย่างไร?” สวี่ชีอันถาม
เมื่อได้ยินเช่นนี้ โหรชุดขาวก็ถอนหายใจ “เงื่อนไขการเลื่อนขั้นจากโหรหลอมปราณสู้อาณัติสวรรค์คือหลอมโชคชะตาของประเทศ ข้าพูดเช่นนี้เจ้าอาจจะไม่เข้าใจ”
นี่เจ้ากำลังดูถูกใครกันอยู่ ฮะ…สวี่ชีอันพยักหน้า “มันยากที่จะเข้าใจจริงๆ”
โหรชุดขาวอธิบายอย่างอดทน “เปลี่ยนเป็นคำอธิบายที่ฟังเข้าใจง่ายยิ่งขึ้น การสนับสนุนอาณัติสวรรค์หนึ่งท่านในการขึ้นครองบัลลังก์ สถาปนาประเทศและตั้งตนเป็นจักรพรรดิ นี่คือหัวใจสำคัญของการเลื่อนขั้นจากโหรหลอมปราณระดับสองขึ้นสู่โหรขั้นหนึ่ง”
‘ตูม!’
คล้ายกับมีเสียงฟ้าร้องระเบิดข้างหู ดังจนหนังศีรษะของสวี่ชีอันเกิดอาการชา
เรื่องลึกลับซับซ้อนทั้งหมดได้คลี่คลายลงแล้ว
ดังนั้น ท่านโหราจารย์ในปีนั้นจึงเลือกที่จะช่วยเหลือจักรพรรดิอู่จง ร่วมมือกับสำนักพุทธ ทรยศหักหลังอาจารย์ของตนเอง ท่านโหราจารย์อาศัยการสนับสนุนจักรพรรดิอู่จง จนเลื่อนขั้นสู่ระดับหนึ่งได้สำเร็จ แต่ท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งถูกลดขั้นจากระดับหนึ่งเป็นระดับสอง เนื่องจากการสูญเสีย ‘ประเทศชาติ’ ไป
มิน่าล่ะ โหรจำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยราชสำนัก เพราะราชวงศ์ที่ปกครองที่ศูนย์กลางคือรากฐานของโหร
ดังนั้น รุ่นที่หนึ่งจึงกล่าวไว้ว่า ถ้าโหรสังหารเจินเต๋อ ก็คือการทำลายรากฐาน และถ้าเขาสังหารข้า ก็จำต้องแบกรับการแว้งกัดของโชคชะตา ไม่สามารถทำลายรากฐานได้
“ถึงกับไม่สามารถเลือกพระราชโอรสจากราชวงศ์ที่มีอยู่ตอนนี้ และสนับสนุนให้พระองค์ขึ้นครองบัลลังก์ได้เชียวหรือ?” สวี่ชีอันกล่าวอย่างลองเชิง
โหรชุดขาวส่ายหัว “นั่นไม่เพียงพอที่จะทำให้โหรหลอมปราณได้เลื่อนขั้น”
…สวี่ชีอันเงียบไปนาน แต่ก็อดไม่ได้จึงถามต่อ “ท่านในตอนนั้นเสียสติไปแล้วหรือ? เพราะอะไรถึงต้องรับศิษย์? ตรากตรำ พร่ำสอนศิษย์อย่างหนัก ก็เพราะว่าเพื่อให้พวกเขาแทงข้างหลังตนเองเช่นนั้นหรือ?”
โหรชุดขาวนิ่งเงียบ ปักตะปูทองดอกที่แปดและเก้าเข้าไปในร่างกายของสวี่ชีอัน ในตอนนี้ตะปูทั้งหมดถูกฝังเข้าไปเรียบร้อย
เสินซูถูกผนึกไว้อย่างสมบูรณ์
“…”
สวี่ชีอันอยากจะตบปากตัวเองเสียจริงๆ ถ้าหากว่ามือของเขาสามารถขยับได้ละก็
โหรชุดขาวถอนหายใจ “เพราะว่าการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์เป็นกฎเกณฑ์ธรรมชาติ ไม่ว่าใครก็ไม่อาจจะขัดขวางได้ หนึ่งราชวงศ์พินาศไป จำเป็นต้องมาพร้อมกับการตายของท่านโหราจารย์หนึ่งท่าน
“นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องรับลูกศิษย์ ถ้าไม่รับศิษย์ละก็ ระบบโหรก็จะกลายเป็นเพียงฝุ่นละอองในประวัติศาสตร์ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ โชคดีของปีนั้นคืออู่จงวางแผนก่อกบฏ แม้ว่าสายเลือดราชวงศ์จะเปลี่ยนไป แต่ต้าฟ่งก็ยังคงเป็นต้าฟ่ง
“ด้วยเหตุนี้ข้าจึงเพียงแค่ล้มลงเท่านั้น แต่ไม่ถึงกับตาย”
“ดังนั้น การถูกลูกศิษย์หักหลังไม่หยุด คงเป็นชะตากรรมที่ระบบโหรจำเป็นต้องแบกรับ?” สวี่ชีอันพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ พลางพูด
“ท่านคิดที่จะสนับสนุนเชื้อสายราชวงศ์ในตอนนั้น แย่งชิงบัลลังก์กลับมา เช่นนี้ท่านก็จะสามารถกลับมาสู่ตำแหน่งระดับหนึ่ง?”
“นี่มันเป็นเรื่องที่ชัดเจนอยู่แล้ว” โหรชุดขาวพยักหน้า
สวี่ชีอันพูดไปทีละคำ ทีละประโยค “หลังจากนั้น ท่านโหราจารย์คนปัจจุบัน จะถอยกลับไประดับสองและเริ่มต้นแผนการสังหารครั้งใหม่ของเขา?”
ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์และศิษย์เริ่มเป็นเช่นนี้เรื่อยไปไม่มีสิ้นสุด
โหรชุดขาวเหลือบมองเขา น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “เจ้ามีอะไรจะสั่งเสียอีกหรือไม่”
สวี่ชีอันไม่พูดอะไร
โหรชุดขาวยื่นมือออกไปสัมผัสเศษชิ้นส่วนหนังสือปฐพีที่ตกลงมาจากอ้อมอกของสวี่ชีอันอย่างแผ่วเบา
สวี่ชีอันปวดหัวตุบๆ รับรู้ได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่าง ‘เจ้านายกับทาส’ ของตนเองกับเศษชิ้นส่วนหนังสือปฐพีได้สิ้นสุดลงแล้ว ในใจรู้สึกจมดิ่งขึ้นมาทันที
โหรชุดขาวเทกระจกหยกชิ้นเล็กออกมา และนำกระบี่ยาวที่เรืองแสงจางๆ สีใสราวกับน้ำออกมา
จากนั้น เขานำเศษชิ้นส่วนหนังสือปฐพียัดกลับเข้าไปในอ้อมอกของสวี่ชีอัน
คืน…คืนให้ข้าหรือ?!
สวี่ชีอันมองเขาอย่างตะลึงงัน เพราะเหตุนี้ เขาจึงหยิบกระบี่เงาจันทร์ของตนเองออกมา?
กระบี่เล่มนี้เป็นอาวุธที่ยึดมาได้จากข้าศึกหลังจากที่สังหารชีเจียนแล้ว
คุณภาพไม่ได้แย่ไปกว่าดาบไท่ผิงของเขาเลย เพียงแต่ไม่มีการก่อกำเนิดอาวุธศักดิ์สิทธิ์ จึงไม่สามารถจัดอยู่ในกลุ่มอาวุธวิเศษได้
“เจ้ารู้ความหมายที่แท้จริงของปรมาจารย์ค่ายกลระดับสี่หรือไม่?”
โหรชุดขาวถือกระบี่เงาจันทร์ หันหน้าไปยิ้มให้สวี่ชีอันพร้อมกับพูดหัวเราะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง