ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง นิยาย บท 803

บทที่ 803 อนาคตที่ถูกเปลี่ยนแปลง

ในอนาคตไม่มีข้า?!

ได้ยินจิตวิญญาณของเทพกู่ส่งกระแสจิต สวี่ชีอันไม่อาจซ่อนความงงงัน คิดในใจว่าไม่เคยได้ยินเรื่องฆ้องเงินสวี่แห่งต้าฟ่งด้วย? ระดับเหนือมนุษย์เช่นเจ้าหูตาคับแคบจริงๆ!

“เทียนกู่เห็นได้เพียงมุมหนึ่งของอนาคต บางทีเจ้าอาจไม่เห็นข้า”

สวี่ชีอันใช้จิตวิญญาณตอบ

แม้พูดเช่นนี้ แต่ตามคำพูดนี้ที่เทพกู่เปิดเผย เขาวิเคราะห์ความเป็นไปได้สามข้อ

หนึ่ง ฆ้องเงินสวี่สิ้นชื่อก่อนเกิดภัยพิบัติ ดังนั้นอนาคตที่เทพกู่เห็นจึงไม่มีเขา

สอง มีคนปิดบังการมีอยู่ของเขา

เช่นเดียวกับที่สวี่ผิงเฟิงใช้อาวุธเวทมนตร์ของโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งปิดบังแผนการของตน ให้ในอนาคตที่โหราจารย์คนปัจจุบันเห็น เขาเป็นผู้ชนะสงครามชิงโจว ไม่ใช่เขาถูกผนึก

พูดถึงเรื่องนี้ สวี่ชีอันมีข้อสงสัยที่ยังไม่ได้พิสูจน์

โหราจารย์ไม่อาจคาดการณ์ผลลัพธ์สงครามชิงโจว งั้นเขาคาดการณ์อนาคตที่ไกลกว่านั้นได้หรือไม่ ถ้าได้ งั้นผ่านสถานการณ์ที่ไม่มีตนเองในอนาคต โหราจารย์ก็วิเคราะห์ได้ว่าชิงโจวเป็นจุดจบสิ้นของเขา

สำหรับเรื่องนี้ เขาเดาว่าสิ่งที่โหราจารย์เห็นนั้นเป็นอีกอนาคตหนึ่ง ในอนาคตนั้น การก่อกบฏของสวี่ผิงเฟิงถูกปราบปรามที่ชิงโจว แต่อาวุธเวทมนตร์ที่โหราจารย์รุ่นที่หนึ่งทิ้งไว้ เปลี่ยนแปลงอนาคต

แน่นอน หัวข้อนี้เป็นปรัชญาเกินไป ฆ้องเงินสวี่ผู้หยาบกระด้างยากที่จะเข้าใจ

สาม ขณะที่เทพกู่สืบเสาะอนาคต เขายังไม่ได้ทะลุมิติมา

เทพกู่ไม่ตอบคำถามของสวี่ชีอัน ผ่านไปสักพัก เสียงอันยิ่งใหญ่น่าเกรงขามพูดต่อไปว่า

“อนาคตเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว”

อีกแล้ว? สวี่ชีอันใคร่ครวญชั่วครู่ ถามว่า

“อนาคตที่เจ้าเห็น เปลี่ยนแปลงหลายครั้งแล้ว?”

ดังนั้น อนาคตไม่ใช่ไม่เปลี่ยนแปลง กล่าวอีกนัยหนึ่ง ที่เรียกว่าสืบเสาะอนาคต สิ่งที่เห็นคือแนวโน้มหนึ่งในอนาคต…สวี่ชีอันรู้แจ้งในใจ เมื่อก่อนเขาเคยได้ยินคำพูดหนึ่ง อนาคตก็เหมือนกับต้นไม้สูงตระหง่านที่มีกิ่งก้านสาขามากมาย

มีความเป็นไปได้นับไม่ถ้วน

อนาคตที่โหราจารย์เห็นเมื่ออยู่ชิงโจวยามนั้นเป็นหนึ่งในกิ่งก้านสาขา แต่หลังจากที่อาวุธเวทมนตร์ของโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งปรากฏ อนาคตก็ดำเนินไปสู่อีกกิ่งก้านสาขา

“นับตั้งแต่ต้าฟ่งก่อตั้ง อนาคตเปลี่ยนแปลงสองครั้ง นับรวมการมีอยู่ของเจ้า ก็เป็นสามครั้ง”

เสียงอันยิ่งใหญ่น่าเกรงขามของเทพกู่ตอบคำถามอย่างเยือกเย็น คล้ายไม่สนใจที่จะปิดบัง

“สองครั้งก่อน เจ้าเห็นอะไร” สวี่ชีอันฉวยโอกาสถามต่อ

“อู่จงก่อกบฏ โหราจารย์คนปัจจุบันปรากฏตัว…” เทพกู่เว้นวรรคไม่กี่วินาที คล้ายกำลังนึก พูดว่า

“ในอนาคตเดิม โหราจารย์รุ่นที่หนึ่งจะอยู่รอดจนถึงยามนี้ จากนั้นรับสวี่ผิงเฟิงเป็นศิษย์ ฝ่ายหลังเพื่อเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์ลิขิตฟ้า ร่วมมือกับสำนักพุทธ ฆ่าท่านโหราจารย์รุ่นที่หนึ่งและแทนที่เขา”

…ในหัวของสวี่ชีอันเต็มไปด้วยคำว่า ‘บัดซบ’!

ผ่านไปสักพัก เขาถึงเลิกคิดวุ่นวาย เริ่มทำความเข้าใจกับข่าวที่เทพกู่เปิดเผย

“กล่าวคือ ในอนาคตเดิม ไม่มีอู่จงก่อกบฏ โหราจารย์รุ่นที่หนึ่งยังไม่ตาย เดิมทีสวี่ผิงเฟิงควรเป็นลูกศิษย์ของรุ่นที่หนึ่ง จนกระทั่งไม่นานมานี้ ถึงร่วมมือกับสำนักพุทธแทงข้างหลังอาจารย์

“ชะตากรรมที่โหราจารย์รุ่นที่หนึ่งตายเพราะศิษย์แทงข้างหลังไม่เปลี่ยนแปลง แต่เส้นเวลาเปลี่ยนไป เกิดขึ้นล่วงหน้าห้าร้อยปี นอกจากนี้ ในอนาคตนั้น สวี่ชีอันเสียชีวิตจริงๆ ในคดีภาษี…เหตุใดถึงปรากฏการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้”

ในหัวของสวี่ชีอันปรากฏสองคำ

โหราจารย์!

“เทพกู่ ในอนาคตที่เจ้าล่วงรู้ โหราจารย์ก็ไม่ควรมีอยู่ใช่หรือไม่” สวี่ชีอันใช้จิตวิญญาณส่งกระแสจิต

“เขาเหมือนกับเจ้า” คำตอบของเทพกู่สั้นกระชับ

เหมือนกับข้า น่าจะเป็นผู้เปลี่ยนแปลงอนาคตเหมือนกับข้า คงไม่ใช่เป็นผู้ทะลุมิติเหมือนกับข้ากระมัง…สวี่ชีอันลอบพึมพำอย่างไม่ค่อยแน่ใจ

“เดิมทีข้าไม่ควรมีอยู่ในอนาคต เพราะข้าไม่ใช่คนในโลกนี้ การทะลุมิติของข้าทำให้อนาคตเกิดการเปลี่ยนแปลง งั้นคนที่ไม่ควรปรากฏตัวเหมือนกันเช่นโหราจารย์นี้ มาจากที่ใด” สวี่ชีอันใคร่ครวญในใจ

ภายหลังถ้ามีโอกาส ส่งสัญญาณลับกับเขา? อืม ตารางธาตุไม่เลว แต่ข้าจำไม่ได้แล้วว่าหลังโซเดียม แมกนีเซียม อะลูมิเนียม ซิลิคอน ฟอสฟอรัสคืออะไร เปลี่ยนใหม่ ข้าจำประโยคหลังของสูตรตรีโกณมิติได้…ขณะที่สวี่ชีอันใช้ความคิด เสียงอันยิ่งใหญ่น่าเกรงขามแต่ไร้อารมณ์ของเทพกู่แว่วมาอีกครั้ง

“โชคชะตาอันแรงกล้าบนร่างเจ้ามาได้อย่างไร”

“นี่คือชะตาบ้านเมืองครึ่งหนึ่งของราชสำนักที่ราบลุ่มภาคกลาง พูดให้ชัดเจน ไม่นับเป็นโชคชะตาธรรมดา”

สวี่ชีอันเล่าภูมิหลังและต้นสายปลายเหตุชะตาบ้านเมืองของตนให้เทพกู่ฟัง

นี่เพื่อรักษาการพูดคุยแลกเปลี่ยนอย่างสันติในยามนี้ให้คงอยู่

“ที่แท้เป็นเจ้า!”

เสียงของเทพกู่ผันผวนเล็กน้อย

? สวี่ชีอันรีบซักถาม “หมายความว่าอย่างไร”

เทพกู่ไม่ตอบ

เห็นเช่นนี้ สวี่ชีอันได้แต่ถามต่อไป

“งั้นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงอนาคตครั้งที่สองคืออะไร”

ครั้งนี้เทพกู่ไม่ได้นิ่งเงียบ ตอบเขาตามตรง “จอมยุทธ์ขั้นหนึ่งที่ราบลุ่มภาคกลาง ชื่อว่าเว่ยเยวียน เขาจะมีบทบาทสำคัญในภัยพิบัติ”

เป็นอีกข่าวที่เรียกได้ว่าระเบิดลูกใหญ่…สวี่ชีอันคลึงหว่างคิ้ว วิเคราะห์เบื้องหลังที่สลับซับซ้อนของข่าวนี้อย่างใจเย็น

“จอมยุทธ์ขั้นหนึ่งที่ราบลุ่มภาคกลางในอนาคตที่เทพกู่เห็นคือเว่ยเยวียน ไม่ใช่ข้า กล่าวคือ ข้าแทนที่เว่ยกง? การเปลี่ยนแปลงอนาคตครั้งแรกเพราะการปรากฏตัวของโหราจารย์ งั้นการเปลี่ยนแปลงอนาคตครั้งนี้ สาเหตุคืออะไร หลังจากเสียชีวิตที่เมืองจิ้งซาน เว่ยกงกลายเป็นคนธรรมดาสามัญ หวังฟื้นคืนตบะไม่รู้อีกนานเท่าใด…”

“ไม่ถูกต้อง จุดเปลี่ยนไม่ใช่สงครามเมืองจิ้งซาน เพราะยามนั้นข้าได้แบกรับชะตาบ้านเมือง แบกรับเหตุต้นผลกรรมต่างๆ ต่อให้เว่ยกงไม่ตาย ข้าก็เติบโตถึงระดับในยามนี้ได้เช่นกัน การตายของเว่ยกง เพียงเร่งความเร็วการเติบโตของข้า”

สวี่ชีอันหรี่ตาเล็กน้อย เขาเจอคำตอบแล้ว…หลังจากยุทธการด่านซานไห่ เว่ยเยวียนทำลายตบะของตน อยู่ในราชสำนักต่อ!

“และปีนั้น ข้าปรากฏตัว…”

“ตั้งแต่ยามนั้น ข้าก็แทนที่เว่ยเยวียน การเติบโตของข้า การเกิดขึ้นของข้า ล้วนมีโหราจารย์ผลักดันอยู่เบื้องหลัง กล่าวอีกนัยหนึ่ง โหราจารย์ให้ข้าแทนที่เว่ยเยวียน ไม่ พูดให้ชัดเจน โหราจารย์เคยเลือกเว่ยเยวียน ภายหลังเพราะเว่ยเยวียนทำลายตบะของตน เขาจำใจละทิ้งหมากตัวนี้ เปลี่ยนมาเลือกข้า

“การเปลี่ยนแปลงอนาคตสองครั้ง ล้วนเป็นเพราะโหราจารย์”

ตามข้อสันนิษฐานนี้ ในที่สุดก็สวี่ชีอันเข้าใจความน่ากลัวที่แท้จริงของปรมาจารย์ลิขิตฟ้า ตามการวางหมากของตน พวกเขาสร้างผลกระทบต่อแนวโน้มในอนาคต เลือก ‘กิ่งก้าน’ ที่สอดคล้องกับความคิดของพวกเขา

“ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเราถูกปราชญ์ขงจื๊อศักดิ์สิทธิ์ผนึก จอมยุทธ์ขั้นหนึ่งจะเติบโตได้อย่างราบรื่น” เสียงของเทพกู่ดังขึ้นอีกครั้ง

“หมายความว่าอย่างไร”