บทที่ 829 การล้างแค้นของจอมยุทธ์ขั้นหนึ่ง
เมื่อเห็นว่ากำแพงที่พังทลายกลับมามั่นคงอีกครั้ง จอมยุทธ์ภิกษุบนภูเขาก็รู้สึกโล่งใจ ก่อนจะพบว่าเหงื่อไหลออกเต็มแผ่นหลังของตน ความหวาดกลัวแล่นเข้าสู่ขั้วหัวใจ
เมื่อครู่ หรือชั่วขณะต่อมา ค่ายกลป้องกันที่ก่อตัวขึ้นจากพลังทั้งหมดของสำนักพุทธถูกสัตว์ประหลาดตัวนี้สำแดงร่างธรรมวชิระทำลายจนย่อยยับ
หมายความว่าสิ่งมีชีวิตประดุจครึ่งเทพครึ่งมารนี้ มีพลังมากพอที่จะท้าดวลกับสำนักพุทธทั้งสำนักได้
โชคดีตรงที่ ผู้คุมค่ายกลคือพระโพธิสัตว์เจียหลัวซู่ และพลังต่อสู้โดยรวมแข็งแกร่งที่สุดในสำนักพุทธ ควบคุมร่างธรรมที่ไม่อาจทำลายได้ของพระโพธิสัตว์มัญชุศรีได้
‘หวืด หวืด หวืด’…กำแพงแสงทองยังคงสั่นไหว แต่เมื่อระลอกคลื่นแผ่ขยายเข้าใกล้ตัวพระโพธิสัตว์มัญชุศรี มันก็พลันสงบราบเรียบลงทันที
“อมิตตาพุทธ!”
เหล่าจอมยุทธ์ภิกษุประนมมือ ทั้งดีใจทั้งหวาดกลัว
ที่หวาดกลัวเป็นเพราะในจิ่วโจวอันกว้างใหญ่มีสิ่งมีชีวิตพรรค์นี้ด้วยหรือ สิ่งมีชีวิตที่บีบบังคับสำนักพุทธให้เดินมาถึงจุดนี้ได้?
โชคดีตรงที่แม้จะเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้ ก็ยังถูกขวางกั้นไว้ได้
ภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักพุทธมิใช่สิ่งที่จะขัดขืนได้
“พระโพธิสัตว์มัญชุศรีแห่งพระโพธิสัตว์เจียหลัวซู่มิเคยแพ้พ่าย ทุกคนจงตั้งสติ อย่าได้หวาดกลัวต่อร่างธรรมของเจ้าสัตว์ประหลาดตนนี้ และปกป้องพี่น้องรอบกายของพวกเจ้าไว้ด้วย”
“ฮู่ อมิตตาพุทธ อาตมาตกใจเหลือเกิน เมื่อครู่อาตมาเกือบคิดว่าค่ายกลจะพังทลายเสียแล้ว”
“เจ้าสัตว์ประหลาดตนนี้กักขฬะไม่ต่างจากจอมยุทธ์ ดีแต่ปล่อยพลังอันชั่วร้ายของมันเท่านั้น บนโลกนี้มีจอมยุทธ์หน้าไหนจะพังทลายค่ายกลของเราได้ด้วยพลังอันชั่วร้าย”
“สงสัยว่าจอมยุทธ์ขั้นหนึ่งหมาดๆ จากต้าฟ่งผู้นี้คงจะไม่มีพลังถึงขั้นนั้นเช่นกัน”
“สัตว์ประหลาดที่ตรงเบื้องหน้า เกรงว่าจะเทียบกับจอมยุทธ์ขั้นหนึ่งไม่ได้เสียด้วยซ้ำ”
ตรรกะนั้นช่างเรียบง่าย จอมยุทธ์ขั้นหนึ่งไม่มีทางทะลวงผ่านค่ายกลที่ขั้นหนึ่งสามคน และฉานซืออีกกว่าสี่พันชีวิตสร้างขึ้นมาได้
เหล่าจอมยุทธ์ภิกษุกระซิบกระซาบพูดคุย ให้กำลังใจกันและกัน ก่อนจะกลับมาฮึกเหิม มั่นใจอีกครั้ง
หลี่เมี่ยวเจินที่อยู่กลางเวหาขมวดคิ้วมุ่น
“ช่างเป็นค่ายกลป้องกันที่แข็งแกร่งยิ่งนัก เสินซูเองก็ทำลายไม่ได้เลย…”
นางพยายามพูดอ้อมค้อม ด้วยไม่รู้นิสัยใจคอของจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง จึงเลี่ยงการพูดแทงใจดำให้นางขุ่นเคือง
เมื่อเผชิญกับสงคราม นางไม่ต้องการสร้างความบาดหมางให้กับพันธมิตรด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง
จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางส่ายหน้า แล้วพูดตรงไปตรงมาว่า
“ต้องชิงหัวกะโหลกของเสินซูกลับมาให้ได้ มิฉะนั้นค่ายกลนี้ก็ยากจะทำลาย”
เทพยุทธ์ครึ่งขั้นสามารถเอาชนะสำนักพุทธได้ทั้งหมด ยกเว้นพระพุทธเจ้า ทว่าเสินซูในตอนนี้ยังไม่อยู่ในร่างสมบูรณ์ ทำลายเกราะกำบังที่สำนักพุทธระดมกำลังสร้างขึ้นมาเต็มขั้นไม่ได้ก็ไม่แปลก
นอกจากนั้น ลึกเข้าไปในอรัญตายังมีพระพุทธเจ้าอยู่ ทันทีที่พระพุทธเจ้าลงมือ เสินซูจะต้องถูกจัดการอย่างแน่นอน
ตอนนี้สองพระโพธิสัตว์กว่างเสียนและหลิวหลี ตลอดจนฉานซือ จอมยุทธ์ภิกษุอีกนับพัน อาจจะกลายเป็นฟางที่ทำให้อูฐหลังหักได้
ดังนั้นจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางจึงอดทนรอกว่าผู้แข็งแกร่งเหนือมนุษย์ของต้าฟ่งหาจังหวะเอาชนะ ‘ลูกน้อง’ ของพระพุทธเจ้าได้ และสวี่ชีอัน จอมยุทธ์ขั้นหนึ่งนั้นสามารถเข้าไปมีส่วนช่วยในการต่อสู้ระหว่างพระพุทธเจ้ากับเสินซู
เช่นนั้นจึงจะมีหวังที่จะคว้าชัยจากอรัญตากลับไป
หลี่เมี่ยวเจินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในหัวผุดวิธีทำลายค่ายกลขึ้นมาหลายรูปแบบ แต่กลับส่ายหน้าแล้วพูดว่า
“ต้องคอยดูว่าพลังปะทุของสวี่หนิงเยี่ยนจะแข็งแกร่งสมราคาคุยหรือไม่”
จอมยุทธหญิงนกนางแอ่นเหินยังไม่เคยเห็นการระเบิดพลังของจอมยุทธ์ขั้นหนึ่ง เมื่อคราวสงครามหนีเคราะห์กรรมใกล้จะสิ้นสุดลง นางยังถูกท่านอาจารย์และอาจารย์เสวียนเฉิงพาตัวกลับไปที่นิกาย
ด้วยเหตุนี้นางจึงรู้แค่ว่าสวี่หนิงเยี่ยนกลายเป็นจอมยุทธ์ขั้นหนึ่ง แต่แข็งแกร่งเพียงใดนั้นสุดจะหยั่งรู้ได้ นางไม่คิดอะไรตื้นๆ
ระดับของค่ายกลสะเทือนโลกานี้สูงเกินไป ผู้คุมค่ายกลคือพระโพธิสัตว์ถึงสามองค์ อีกทั้งหนึ่งในนั้นยังมีเจียหลัวซู่ผู้ควบคุมร่างธรรม ‘พระโพธิสัตว์มัญชุศรี’ ด้วย
แม้แต่เสินซูผู้เป็นเทพยุทธ์ครึ่งก้าวก็มีพลังเช่นนี้
‘หวืด หวืด หวืด’…กำแพงแสงทองยังคงสั่นไหวอย่างรุนแรง แต่ไม่เคยพังทลายจนถึงบัดนี้ ขณะที่เสินซูยังคงโจมตีไม่หยุดหย่อน ราวกับเครื่องจักรที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือหยุดนิ่ง
กำปั้นปะทะเข้ากับกำแพง ปลดปล่อยพายุคลั่งและพลังปราณออกมาเป็นระลอก สร้างพายุกระหน่ำอันน่าสะพรึงกลัวพัดเข้าใกล้อรัญตา แต่เมื่อสัมผัสกับร่างธรรมพระโพธิสัตว์มัญชุศรีที่อยู่ตรงใจกลาง ‘การเคลื่อนไหว’ ทั้งหมดก็พลันสงบนิ่งไป
แม้ว่าพายุที่ห้อมล้อมอรัญตาจะรุนแรงสักเพียงใด ก็ไม่สามารถสั่งสมพลังงานจนก่อตัวเป็นรูปร่างได้
หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างไม่อ่อนข้อให้แก่กันอยู่นาน ร่างธรรมพระโพธิสัตว์มัญชุศรีที่รวมเข้ากับเจียหลัวซู่ก็เกิดการสั่นไหวขึ้นเล็กน้อย
โอกาสมาถึงแล้ว…บนห้วงนภาสีครามไร้ขอบเขต สวี่ชีอันหรี่ตามองเห็นความผิดปกติของพระโพธิสัตว์มัญชุศรีได้อย่างชัดเจน
ในที่สุดการระเบิดพลังของเสินซูอย่างต่อเนื่อง ก็งัดกับร่างธรรมที่ขึ้นชื่อว่าป้องกันอย่างสมบูรณ์แบบได้ในที่สุด
นี่เป็นครั้งแรกที่สวี่ชีอันเห็นพระโพธิสัตว์มัญชุศรีสั่นไหว ในขณะที่ยังรักษาพลังงานเคลื่อนที่เอาไว้
จำต้องรู้ว่าต่อให้เขาจะรวบรวมพลังของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ก็ทำได้เพียงใช้เจียหลัวซู่เป็นกระสอบทรายโจมตีตั้งแต่ตะวันออกไปยังตะวันตกแล้ววนกลับมาอีกรอบ แม้จะบอกว่าควบคุมได้อย่างสมบูรณ์ แต่ก็ยังฝ่าทะลวงด้านกั้นของพระโพธิสัตว์มัญชุศรีไปไม่ได้อยู่ดี
มิฉะนั้นเจียหลัวซู่คงได้สิ้นชีพที่ภาคกลางไปแล้ว
เสินซูทำได้ เสินซูเปิดโอาสให้เขาได้ทำลายค่ายกล
สถานการณ์ปัจจุบัน นี่เป็นขีดจำกัดที่เสินซูจะทำได้ ลำพังแค่เทพยุทธ์ครึ่งก้าวทำลายค่ายกลนี้ไม่ได้ ดังนั้นจำเป็นต้องใช้จอมยุทธ์ที่รู้จักกันในเรื่องพลังอันร้ายกาจเป็นฟางก้อนสุดท้ายที่จะกดทับให้อูฐหลังหัก
สวี่ชีอันสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะยืดกล้ามเนื้อและกระดูกช้าๆ กล้ามเนื้อยืดออกเปิดเป็นรอยย่น กระดูกส่งเสียงดังขึ้นเล็กน้อย
หลังจากนั้น กล้ามเนื้อช่วงเอวก็ระเบิดอย่างแรง ดันกล้ามเนื้อทั่วร่างให้ขยายออก ร่างของเขา ‘หนา’ ขึ้น ทำเอาเสื้อผ้าปริไปเล็กน้อย
“อ๊ากกก”
สวี่ชีอันส่งเสียงคำรามลั่นราวกับเสียงของฟ้าร้อง
สีผิวของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง พร้อมกับเสียงคำราม นี่เป็นเพราะเลือดถูกสูบฉีดอย่างรวดเร็วผิดปกติ รูขุมขนเปิด และพ่นละอองเลือดออกมา
สังเวยเลือด!
เป็นวิชากู่ของเหนือมนุษย์แห่งลี่กู่
แก่นโลหิตที่เดือดพล่าน ทำให้พลังต่อสู้พุ่งสูงขึ้นในระยะเวลาสั้นๆ
แก่นโลหิตที่เดือดพล่านของจอมยุทธ์ขั้นหนึ่ง สามารถระเบิดพลังต่อสู้ได้มากน้อยเพียงใด
เพียงเสี้ยววินาที ท้องฟ้าและผืนดินพลันเปลี่ยนสี พลังธาตุของโลกทั้งใบพลันปั่นป่วน ธาตุน้ำและธาตุไฟรวมกันกลายเป็นไอน้ำหนาแน่น ธาตุลมรวมกับธาตุดินก่อตัวเป็นพายุทราย
พื้นที่ภายในรัศมีไม่หลายสิบลี้ของอรัญตากลายเป็นสถานที่อัปมงคล ที่เต็มไปด้วยความโกลาหล ปั่นป่วน
ภาพที่เหนือจินตนาการดึงดูดความสนใจของเหล่าภิกษุในภูเขา พวกเขามองไปรอบๆ อย่างมึนงง ไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้นบ้าง
มีสิ่งใด หรือสิ่งมีชีวิตใดที่ทำให้เกิดภาพโกลาหลเช่นนี้ขึ้นได้
ช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน…หลี่เมี่ยวเจินพูดไม่ออก ดวงตาคู่สวยจ้องมองตะลึงค้าง นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้เห็นสวี่หนิงเยี่ยนแสดงตบะแท้จริงออกมาเป็นครั้งแรก
แม้จะอยู่ไกลออกไป แต่นางก็ยังรู้สึกได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ทำลายล้างโลกได้
ความสุขและความมั่นใจหลังจากได้รับการเลื่อนขั้นไปสู่เหนือมนุษย์มาบรรจบกันในเสี้ยวขณะนี้
ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจอมยุทธ์ฆ้องเงินต่ำต้อยคนนั้นที่เคยแสร้งทำตัวเป็นยอดฝีมือในพรรคฟ้าดินเมื่อวันวาน ตอนนี้จะเติบโตขึ้นมาเป็นคนที่มีจิตใจอันเด็ดเดี่ยวแน่วแน่อย่างแท้จริง
ทำให้หลี่เมี่ยวเจินรู้สึกเหมือนเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน
‘แม้จะยังเทียบไม่ได้กับเสินซู แต่พลังในตอนนี้ก็น่าสะพรึงกลัวไม่ใช่ย่อย’…จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางส่งเสียงกรีดร้องอยู่ในใจ นางยังจำเมื่อวันแต่งงานได้ขึ้นใจ สวี่หนิงเยี่ยนสะกดจิตนึกคิดของนางในร่างของฝูเซียง จากนั้นนั่งคร่อมร่างของนาง และฟาดก้นนางอย่างบ้าคลั่ง
นางจิ้งจอกผูกใจเจ็บอย่างยิ่ง
นักบวชเต๋าจินเหลียน จ้าวโส่ว และอาซูหลัวทั้งสามคนต่างตระหนักได้ถึงความก้าวหน้าของสวี่ชีอันอย่างชัดแจ้ง
ตอนที่เพิ่งจะก้าวเข้าสู่ขั้นหนึ่ง เขายังไม่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้
เกรงว่าจะไม่ใช่แค่เคล็ดวิชาสังเวยเลือดของลี่กู่เท่านั้น ตบะของเขาเองก็ยังแข็งแกร่งขึ้นมาก ทั้งที่เพิ่งผ่านไปเพียงสองเดือนเท่านั้น…ทันใดนั้นอาซูหลัวก็พลันเกิดความรู้สึก ‘อยากไล่ตามให้ทัน’ ท่วมท้นอยู่ในใจ
อีกด้านหนึ่ง สวี่ชีอันล้วงมือเข้าไปในทรวงอก แล้วหยิบดาบสีทองออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง