บทที่ 851 กลายร่างเป็นเกาะ
……….
หมายเลขสี่ ‘เรื่องที่เทพบุตรพูดบางส่วนก็เป็นความจริง แต่การเลื่อนอันดับเป็นเหนือมนุษย์ย่อมมากกว่าเพื่อตนเองและวิถีแห่งการบำเพ็ญ ถ้าเจ้าไม่ก้าวหน้า เจ้าก็จะถอยหลัง การบรรลุธรรมเป็นสิ่งที่ผู้บำเพ็ญรุ่นเราใฝ่ฝัน นอกจากนี้ เทพบุตร ถ้าเจ้าได้เลื่อนอันดับเป็นเหนือมนุษย์ เจ้าอาจต้องกังวลเรื่องที่เจ้ามีสาวงามคนสนิทมากเกินไปจนมีปัญหาเรื่องความแข็งแรงของช่วงเอวหรือเปล่า?’
‘เรื่องนี้’…หลี่หลิงซู่จ้องมองเศษชิ้นส่วนหนังสือปฐพีแล้วรู้สึกสะเทือนใจ
‘ใช่สิ หากเทพบุตรผู้นี้อยู่ในระดับเหนือมนุษย์ พวกเขาไม่มีทางคิดกำจัดข้าแน่ แต่การตัดอารมณ์ความรู้สึกของนิกายสวรรค์เป็นรื่องยากเกินไปสำหรับข้า ถ้าถึงเวลาต้องบรรลุธรรม ก็คงต้องตัดขาดจากความรักและกลายเป็นผู้ปราศจากกิเลส’
‘บางทีข้าอาจเป็นผู้เชี่ยวชาญในวิทยายุทธก็ได้!’
‘ถ้าฝึกฝนวิทยายุทธถึงระดับขั้นสี่แล้ว ข้าก็สามารถรับมือเหล่าสาวงามที่บ้านได้ นอกจากนี้ พรรคฟ้าดินของเรายังทรงพลานุภาพยิ่ง ฮว๋ายชิ่งที่เป็นหมายเลขหนึ่งนั้นคือจักรพรรดิแห่งที่ราบลุ่มภาคกลาง ดังนั้นข้าจึงมีทรัพยากรพร้อมหนุนให้ข้าฝึกฝนในระดับขั้นสี่’
‘ท่านอาจารย์ ไม่ใช่ว่าลูกศิษย์อย่างข้าอกตัญญู แต่จอมยุทธ์ผู้นี้ถูกล่อลวงไปแล้ว’…หลี่หลิงซู่ตัดสินใจเงียบๆ ว่าจะยุติการบำเพ็ญที่นิกายสวรรค์ชั่วคราวและอุทิศตนให้กับวิทยายุทธ์
เป็นจอมยุทธ์ขั้นสี่ก็บรรลุเป้าหมาย ‘ได้เยียวยา’ แล้ว
หมายเลขสอง ‘หากเจ้าหันมาฝึกฝนพลังภายในของลัทธิเต๋าจะไม่ประสบความสำเร็จกว่ารึ?’
หลี่เมี่ยวเจิน จอมยุทธหญิงนกนางแอ่นเหิน นักบวชเต๋าหลานเหลียน ได้ให้คำแนะนำที่ไม่จริงใจกับเขา
‘ข้าไม่อยากเดินตามแนวทางของลัทธิเต๋า ข้าเลยไม่นับถือลัทธิเต๋า’…ฉู่หยวนเจิ่นรู้สึกว่าหมายเลขสองไม่ได้สนใจเพื่อนอย่างเขาเลยทำตัวเฉยๆ
หมายเลขเก้า ‘ถ้าเจ้าไม่ฝึกฝนพลังภายในของลัทธิเต๋า ก็ไม่ต้องไปหวังว่าไฟแห่งกรรมจะไปแผดเผาร่างกายเจ้า’
ในด้านลัทธิเต๋าแล้ว จินเหลียน หลานเหลียนและเทพบุตรเป็นมืออาชีพ ถ้าพวกเขาไม่มีอะไรทำนั่นคือไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้จริงๆ
‘ฉู่หยวนเจิ่นเดินตามเส้นทางอื่น เว้นแต่เขาจะพัฒนาระบบการบำเพ็ญขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ไม่อย่างนั้น คงยากมากที่จะเลื่อนอันดับเป็นเหนือมนุษย์’…สมาชิกพรรคฟ้าดินส่ายหัวช่วยไม่ได้
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบกลับมาเป็นเวลานาน ฉู่หยวนเจิ่นก็ถอนหายใจ
แต่เขาไม่เต็มใจยอมแพ้จึงเขียนข้อความว่า
หมายเลขสี่ ‘หนิงเหยียน เจ้ามีความคิดอะไรหรือไม่?’
สวี่ชีอันดูนื้อหาข้อความแล้วก็เปลี่ยนความคิดทันที
แก่นแท้ไม่ควรเป็นไฟแห่งกรรม ไฟแห่งกรรมให้ ‘พลัง’ เท่านั้น แก่นแท้ของการเลี้ยงจิตคือการดูดซับ ‘อารมณ์’ ดังนั้น ตราบใดที่อารมณ์ยังได้รับการเปลี่ยนแปลงผ่านการเลี้ยงจิต ไฟแห่งกรรมก็ไม่จำเป็น…หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็นึกขึ้นได้
หมายเลขสาม ‘ข้าคิดได้เรื่องหนึ่ง!’
ข้อความของเขาสร้างกำลังใจให้สมาชิกพรรคฟ้าดิน ทำให้ฉู่หยวนเจิ่นจ้องเขม็งตั้งใจมอง
หมายเลขสาม ‘ตราบใดที่เจ้ามีช่องทางที่ให้ ‘อารมณ์’ มากมายอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องใช้ไฟแห่งกรรม ถูกต้องหรือไม่’
หมายเลขสี่ ‘ถูกต้องแล้ว’
หมายเลขสาม ‘ลัทธิเต๋ามีวิธีการเช่นนี้หรือไม่?’
หมายเลขเก้า ‘ไม่มี’
นักบวชเต๋าจินเหลียนให้คำตอบแทน
หมายเลขสาม ‘แต่ซินกู่ทำได้ ซินกู่สามารถสื่อสารและแบ่งปันอารมณ์ของสิ่งมีชีวิตได้ ซินกู่เหนือมนุษย์สามารถบังคับความเห็นอกเห็นใจได้’
เขาแนะนำความสามารถของซินกู่ให้สมาชิกพรรคฟ้าดินฟังอย่างละเอียด
หมายเลขสาม ‘ท่านคิดอย่างไร?’
‘ทำได้หมดนี่เลยหรือ’…จู่ๆ ฉู่หยวนเจิ่นก็รู้สึกตื่นเต้น เขารู้ใจของตัวเองดีที่สุด
หมายเลขสอง ‘เจ้ามีความคิดชาญฉลาดมากมายจริงๆ!’
หลี่เมี่ยวเจินส่งข้อความที่อัดแน่นด้วยอารมณ์ไปให้
ถ้านางไม่ได้แสดงตัวนางย่อมเห็นด้วยกับวิธีนี้
หมายเลขเจ็ด ‘แม้ว่าความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นจะไม่แข็งแกร่งเท่าไฟแห่งกรรม แต่ก็เป็นวิธีการพัฒนาตัวเองอย่างแท้จริง ถ้าจำไม่ผิด การฝังกู่เจ้าชะตาตั้งแต่แรกเกิดจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุด อายุขนาดนี้ จะเป็นไปได้หรือ?’
หมายเลขห้า ‘ใช่ มีความเสี่ยงอยู่ แต่มีโอกาสประมาณเจ็ดส่วนในสิบส่วน’
ไม่ถึงเก้าสิบแปดเปอร์เซ็นต์เลย พี่ฉู่ตายแน่…สวี่ชีอันบ่นอยู่เงียบๆ
หมายเลขสี่ ‘พอแล้ว’
หมายเลขหนึ่ง ‘มีโอกาสล้มเหลวหรือสำเร็จเจ็ดในสิบส่วน ในวันที่ห้าเจ้าต้องทำให้ชัดเจน’
ฮว๋ายชิ่งจับมือของเขาอย่างมั่นคง
หมายเลขห้า ‘แน่นอนว่ามันเป็นโอกาสของความสำเร็จ’
หลังจากพูดคุยเรื่องภารกิจแล้ว จอมยุทธหญิงนกนางแอ่นเหินก็ถามว่า
‘สวี่หนิงเยี่ยน เจ้าได้อะไรมาจากโพ้นทะเลบ้าง?’
สวี่ชีอันเขียนข้อความว่า
‘ข้าอยู่บนเกาะมนุษย์เงือก’
‘เกาะมนุษย์เงือกรึ?!’ ฉู่หยวนเจิ่นใจสั่น เขาเขียนข้อความว่า
‘เป็นมนุษย์เงือกที่มีท่อนบนเป็นมนุษย์ส่วนท่อนล่างเป็นหางปลาหรือ? ข้าเคยอ่านบันทึกเกี่ยวกับมนุษย์เงือกในหนังสือโบราณและคิดเสมอว่าพวกมันคือตำนาน’
หมายเลขห้า ‘มนุษย์เงือกอร่อยหรือเปล่า?’
ลี่น่าส่งข้อความมาถามด้วยความคาดหวังอย่างยิ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าฟ่ง