พูดจบ หวังจี้ไห่ก็ตัดสายโทรศัพท์ทันที
พอได้ยินเสียงตัดสายจากอีกฝ่าย สีหน้าของซุนเอ๋อเหม่ยก็ตะลึงหน่อย ๆ
ทำไมเป็นแบบนี้?
ที่หวังจี้ไห่จองไว้ คือคลินิกเจียลี่ที่อยู่ด้านข้างมาโดยตลอดเลยเหรอ?
แต่ว่าเมื่อวานนี้ก็เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าพวกเธอได้ส่วนลด!
“คุณผู้หญิงคะ กรุณาชำระเงินด้วยค่ะ ทั้งหมด 110,000 หยวนค่ะ”
สีหน้าของซุนเอ๋อเหม่ยย่ำแย่สุด ๆ ครอบครัวจน ๆ อย่างพวกเธอ อย่าพูดถึงเงินเป็นแสนเลย แต่ไม่กี่พันพวกเธอก็ไม่มีจ่าย
“น้า น้า……” ซุนเอ๋อเหม่ยก้าวถอยหลังสองสามก้าว หันไปมองหน้าเหยาตัน
เหยาตันหน้าซีดทันที
“อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะคะ ฉันไม่จ่ายแทนพวกคุณแน่!”
ตอนนี้เหยาตันโมโหจนถึงขีดสุดแล้ว เธอเดินไปที่เคาท์เตอร์ก่อนจะหยิบบัตรธนาคารออกมา
“ฉันจ่ายในส่วนของฉันค่ะ!”
แต่ละคนตกคนละสามหมื่นกว่า เหยาตันรูดบัตรเพียงแค่ส่วนของเธอ ส่วนของคนอื่นเธอไม่ขอยุ่ง
ภายในใจของซุนเอ๋อเหม่ยก็รู้สึกแย่มาก ๆ เดิมทีเธออยากจะเลี้ยงอาหารอาจารย์ดี ๆ สักมื้อ สุดท้ายกลับทำให้เรื่องมันแย่ซะงั้น แถมยังทำให้คนอื่นต้องอับอาย
“อาจารย์เหยา อาจารย์เหยาอย่าโมโหไปเลยนะคะ เรื่องงานของลู่ลู่……”
เหยาตันส่งเสียงอย่างไม่พอใจ “อย่างพวกคุณ ถ้าไปทำงานจะไม่หาเรื่องเดือดร้อนให้ฉันเหรอ?ฉันไม่สนใจแล้ว ถ้าพวกคุณเก่งนัก ก็ไปหางานเองแล้วกัน !”
พูดจบเหยาตันก็เดินออกไปอย่างโมโหทันที
สีหน้าของซุนเอ๋อเหม่ยย่ำแย่เกินกว่าจะมีใครเทียบได้ จบแล้ว เรื่องงานของลูกสาวเธอจบแล้ว!
หลิวลู่ก็เริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา น้ำหูน้ำตาไหล
“แม่ แม่พูดมาเลยแม่มาที่นี่ทำไม!ตอนแรกทุกอย่างของหนูมันดีอยู่แล้ว พอแม่มา แฟนก็เลิก หายก็หาย ตอนนี้พวกเรายังไม่มีเงินมาจ่ายเขาอีก นี่มันเพราะอะไรกัน !”
หลิวลู่นั่งยอง ๆ ร้องไห้อยู่ที่พื้นอย่างเศร้าโศกเสียใจ
ซุนเอ๋อเหม่ยยิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ ถ้าหากว่าหวังจี้ไห่ไม่ได้จองคลินิกนี้ แล้วทำไมเมื่อวานตอนที่พวกเธอมาถึงได้รับส่วนลดล่ะ ?อีกอย่างลดให้พวกเธอจนเกือบจะให้ฟรีอยู่แล้วเลยด้วยซ้ำ
คนเมื่อวานที่มาด้วยกัน นอกจากพวกเธอแล้ว ก็มีบ้านของหวังตงเสวี่ย
หรือว่า……จะเป็นเพราะแฟนของหวังตกเสวี่ยคนนั้น?!
ซุนเอ๋อเหม่ยรีบเอ่ยถาม “ลูกแม่ แฟนของหวังตงเสวี่ยคนนั้น ทำงานอะไรกันแน่?”
หลิวลู่เช็ดน้ำตา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตำหนิ “หนูจะรู้ได้ยังไง หนูก็เจอเขาครั้งแรกเหมือนกัน”
ซุนเอ๋อเหม่ยตบหน้าขาตัวเอง “ถ้าอย่างนั้นก็ถูกแล้ว ที่เมื่อวานพวกเรากินอาหารกับเสริมสวยแล้วได้ส่วนลดก็เพราะว่าเขาแน่ ๆ !”
หลิวลู่ขมวดคิ้ว “แม่ แม่พูดเรื่องอะไรน่ะ จะเป็นเขาได้ยังไง?”
ซุนเอ๋อเหม่ยเอ่ย “ยัยลูกโง่ เขาแค่แกล้งทำโง่ทำตัวธรรมดา ถ้าไม่ใช่เขาจะเป็นใครได้ เราลองคิดดูสิเมื่อวานตอนที่เรากินข้าว เห็นได้ชัดว่าหวังจี้ไห่ไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำว่าจะมีการแถมอาหารแถมไวน์”
“ไหนจะคลินิกที่นี่อีก คลินิกที่หวังจี้ไห่จองไว้ไม่ใช่ที่นี่ แถมเมื่อวานเขายังให้เราทำฟรี พอวันนี้พวกเรามากันเองดันไม่ได้แล้ว ถ้าไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครได้?”
พอฟังที่ซุนเอ๋อเหม่ยพูดแบบนี้ หลิวลู่ก็รู้สึกว่ามันฟังดูสมเหตุสมผล หรือว่าพวกเธอจะดูถูกนายฉินจุนคนนี้เกินไป?
“ลูกแม่ เราลองคิดดูนะ โรงแรมที่เราพักเมื่อคืนคืนนึงตั้งเท่าไหร่?นายฉินจุนอะไรนั่นยังอยู่ไหวเลย!ถ้าอย่างนั้นก็อธิบายได้อย่างเดียวว่าเขาเป็นคุณชายมหาเศรษฐีที่เราเอื้อมไม่ถึง!”
ทันใดนั้นซุนเอ๋อเหม่ยก็เหมือนจะเข้าใจทุกอย่างกระจ่าง เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะโทรศัพท์ไปหาซูฮวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง