ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 176

อู๋อิงจัวลงจากรถด้วยใบหน้ามืดมน นั่นคือสิ่งที่เขามอบให้กับแพทย์อัจฉริยะฉิน แต่มีคนกล้าขโมยมัน?

เขาต้องการที่จะเห็นว่า มันคือใครที่ไม่เปิดตามอง!

หญิงชราโอหยางยืนอยู่ที่ประตู ด้วยความเคารพ เธอเป็นเจ้าภาพในวันเกิดวันนี้ แต่เธอไม่กล้าที่จะอวดดีต่อหน้าคนกลุ่มใหญ่

“ท่านประธานอู๋ …”

น่าเสียดายที่หญิงชราโอหยางทักทายยังไม่เสร็จ อู๋อิงจัวเดินผ่านเขาโดยตรง และเดินเข้าไปในบริเวณบ้านตระกูลจู้

“มันคือใคร!”

เมื่อเข้าไปในสนาม อู๋อิงจัวก็สูดหายใจเข้าอย่างเย็นชา

ทันใดนั้น ทุกคนก็ตัวสั่น ซวยแล้ว คุณอู๋โกรธแล้ว

เดิมทีพวกเขาริเริ่มขอโทษ และรับสารภาพ โดยหวังว่าจะชดเชยความสูญเสียบางอย่างได้ เพื่อที่นายอู๋จะไม่โกรธ แต่ตอนนี้พวกเขาแพ้ใจตัวเอง ท่าทีของคุณปู่อู๋ เกรงว่าจะมาไม่ดีซะแล้วสิ

ทันใดนั้นหญิงชราก็โมโหจนคันฟัน นายฉินนั่น เป็นหลุมดำจริง ๆ! ถ้าไม่ใช่เขา งานเลี้ยงที่ดี ๆ อยู่จะกลายเป็นนี้ได้ยังไง!

“ผมเองครับ” ฉินจุนพูด

เมื่อได้ยินเช่นนี้ คุณอู๋ก็หันศีรษะ และชะงักไปครู่หนึ่ง

หญิงชราก้าวไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบและอธิบายว่า “ประธานอู๋คะ ฉันช่วยไม่ได้จริง ๆ เขาเป็นคนที่ขโมยของของคุณ ถ้าคุณอยากจัดการ คุณสามารถจัดการได้เลยค่ะ!”

อู๋อิงจัวยิ่งสับสนมากขึ้น

“หมอฉิน นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

ฉินจุนเยาะเย้ย “พวกเขาคิดว่าผมขโมยของของคุณ”

อู๋อิงจัวขมวดคิ้ว “มันไม่มีเหตุผล ใครที่มันไม่ลืมตาแล้วพูดคำนี้? คัมภีร์ไม้ไผ่หมอฮวาถัวนี้ ฉันเป็นคนมอบให้แพทย์อัจฉริยะฉินด้วยตัวเอง!”

ทันใดนั้น ทุกคนก็ตกตะลึง

ทุกคนในตระกูลจู้รวมทั้งแขกผู้มีเกียรติทั้งหมด ต่างตกตะลึงไปตาม ๆ กัน

เป็นของขวัญจากคุณอู๋จริงหรือ?

บอสเทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “ท่านประธานอู๋ครับ นี่เป็นโบราณวัตถุล้ำค่าที่สุดของคุณ คุณจะให้เด็กธรรมดาแบบนี้ได้ยังไงครับ?”

อู๋อิงจัวขมวดคิ้ว “เด็กธรรมดา? หมอฉินทำให้ชีวิตของเขากระปรี้กระเปร่า ถ้าไม่ใช่เพราะหมอฉิน หลานสาวของฉันและฉันจะต้องตาย เด็กธรรมดาคืออะไร คุณเทียนวิสัยทัศน์ของคุณมีปัญหามาก ปีหน้าครอบครัวการร่วมมือบริษัทของเราทั้งสองจะสิ้นสุดลง”

บอสเทียนหน้าซีดทันที “ท่านประธานอู๋! ท่านประธานอู๋ครับนี่เป็นความผิดของผมเอง ฉันไม่มีตา ได้โปรดอย่ายุติความร่วมมือ ผมมีทั้งพ่อแม่และลูกต้องดูแล …”

ไม่รอให้บอสเทียนได้พูดจบ แต่บอดี้การ์ดทั้งสองของอู๋อิงจัวได้ระเบิดเขาออกไปแล้ว

ในอุตสาหกรรมของเก่า อู๋อิงจัวยังคงมีชื่อเสียงมาก เจ้านายทั่วไปเช่นบอสเทียน มักพึ่งพาเขาในการประกอบอาชีพ และยืมจมูกหายใจ

“แพทย์อัจฉริยะฉิน คุณอยู่ที่นี้ …”

ฉินจุนเหลือบมองจู้หลินหลิน และกล่าวว่า “นี่คือเพื่อนของผมครับ จู้หลินหลิน”

อู๋อิงจัวเข้าใจทันทีว่า “เป็นคุณนายฉินนี่เอง แต่เธอดูเหมือนเด็กผู้หญิงที่ฉลาดจริง ๆ ”

ใบหน้าของจู้หลินหลินแดงก่ำ เมื่อตอนที่เธออยู่ในเมืองโบราณ เธอกับหวังหยุนเคยเห็นอู๋อิงจัวมาก่อนแล้ว แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นตัวละครที่ทรงพลังเช่นนี้ และสิ่งที่คาดไม่ถึงยิ่งกว่าก็คือ ฉินจุนมีความสัมพันธ์กับผู้คนที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ด้วย

ความเข้าใจผิดได้รับการแก้ไขแล้ว อู๋อิงจัวมองไปที่คัมภีร์ไม้ไผ่หมอฮวาถัวในมือ และเอ่ยถาม

“แพทย์อัจริยะฉิน ดูนี่สิ?”

ฉินจุนกล่าวว่า “บางคนไม่ได้หายาก ดังนั้นฉันจะไม่ให้พวกเขา คุณสามารถบริจาคให้กับโปรเจ็กความหวังของผมในภายหลังครับ”

อู๋อิงจัวเหลือบมองหญิงชราโอหยาง ด้วยการเยาะเย้ยบนใบหน้าของเขา

“ตกลง”

ใบหน้าของหญิงชราน่าเกลียดมาก แน่นอนว่าเธอชอบคัมภีร์ไม้ไผ่หมอฮวาถัวนี้เป็นอย่างมากมาก และเธอก็รู้ว่าสิ่งนี้มีค่า เธอต้องการมันมาก แต่เมื่อครู่นี้เธอสงสัยว่าฉินจุนขโมยมันไป แล้วมันก็เปลี่ยนไป ออกมาเป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้