ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 224

“แม่คะ……”จู้หลินหลินขมวดคิ้ว รีบเอ่ยเรียกทักท้วง

ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากให้พวกท่านเข้ามาอยู่ แต่ว่าที่นี่เป็นบ้านของฉินจุน ไม่ใช่บ้านของตระกูลจู้ด้วยซ้ำ ถ้าหากว่าคุณย่าอยากจะย้ายเข้ามาอยู่จะทำยังไง？

หวังหยุนพูดจบ หญิงชราก็ชะงัก ก็จะรีบยิ้มหน้าบานออกมา

“ดีเลย หลินหลินถ้าพวกย่าจะย้ายเข้ามาหลานไม่ว่าอะไรใช่ไหม？” เดิมทีหญิงชราก็ใฝ่ฝันถึงคฤหาสน์ชิงเหมยแห่งนี้มาโดยตลอด ได้มาอยู่ที่นี่เป็นความฝันของเธอเลยแหละ

ครั้งที่แล้วเธอโดนฉินจุนไล่ออกมา เธอก็ไม่กล้าหน้าด้านหน้าทน ครั้งนี้หวังหยุนเป็นคนเอ่ยปากก่อน แน่นอนว่าเธอก็คว้าโอกาสนี้เอาไว้

“เอ่อ……” จู้หลินหลินหันไปมองหน้าฉินจุนอย่างลำบากใจ นี่มันบ้านของฉินจุนเชียวนะไม่ใช่ของเธอเสียหน่อย

ฉินจุนเอ่ย “เธอตัดสินใจเลย”

จู้หลินหลินรู้สึกซาบซึ้งใจ เธอพยักหน้าก่อนจะเอ่ย “ในเมื่อคุณย่าชอบก็ย้ายเข้ามาอยู่ก็ได้ค่ะ”

“ได้จ้ะ ๆ ๆ ！”

หญิงชราออกอาการดี๊ด๊าขึ้นมาทันที อาการป่วยก่อนหน้านี้หายไปเลย เดินตัวปลิวเข้าไปเลือกห้องเหมือนกับคนที่ไม่ได้เป็นอะไร

ครั้งนี้หญิงชราไม่กล้าถือดี เธอเลือกห้องที่อยู่ไกล ๆ และไม่ได้หรูหราอะไร เพื่อที่จะได้ไม่ถูกไล่ออกไป

“หลินหลิน เรื่องที่บริษัทคงต้องให้หลานเป็นคนช่วยจัดการ ตอนนี้เรามีเวลาไม่มากแล้ว โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับซวนหยวนกรุ๊ป……”

เรื่องราวที่มันพัวพันกันอยู่นี้ เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือเรื่องที่โดนซวนหยวนกรุ๊ปยุติความร่วมมือ ไหนจะท่านฝั่งบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป

หลังจากได้ยินเรื่องราวทั้งหมด จู้หลินหลินเองก็ตกใจ ไม่คิดเลยว่าตระกูลจู้จะเจอเรื่องราวขนาดนี้

“คุณย่าคะ หนูก็ไม่ค่อยแน่ใจ หนูคงต้องลองดู”

อาจจะเป็นเพราะว่าซวนหยวนกรุ๊ปไว้หน้าเธอ แล้วบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปล่ะ？ธนาคารอีก？พวกนี้เธอยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่

หญิงชราจัดหาที่พักเรียบร้อยก็เอ่ย “หลานพยายามอย่างถึงที่สุดก็พอแล้ว ย่าจะไปกับเราด้วย”

นี่เป็นเรื่องใหญ่สุดของตระกูลจู้ ไม่มีใครกล้าเมินเฉย เหล่าสมาชิกสำคัญของตระกูลจู้ต่างพากันไปที่ซวนหยวนกรุ๊ป

ระหว่างทาง จู้หลินหลินหยิบโทรศัพท์ออกมา ลองโทรไปหาหวังหรุ่ยเพื่อลองสอบถาม เธอค่อนข้างเป็นกังวล

ตื้ด…ตื้ด…ตื้ด

รอสายไม่นานหวังหวังหรุ่ยก็รับโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

“ประธานจู้เหรอคะ？”

“ฉันเองค่ะรองผู้อำนวยการหวัง คุณอยู่ที่บริษัทหรือเปล่าคะ？ฉันอยากจะไปคุยกับคุณเรื่องความร่วมมือของเรา”

“ได้สิคะ จริงสิ คุณได้รับการคืนสิทธิ์ผู้ถือหุ้นหรือยังคะ？”

พูดจบ จู้หลินหลินก็หันไปมองคุณย่า หญิงชราก็พยักหน้าทันที

“กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีค่ะ ฉันจะรอคุณที่บริษัทนะคะ”

ระหว่างที่สนทนากันก็คุยกันด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ไม่ได้มีท่าทางวางอำนาจกดขี่คนอื่น เหมือนกับเพื่อนเก่าทักทายกันปกติ

การปฏิบัติที่แตกต่างกันนี้ทำให้หญิงชราช็อกมาก ๆ จู้หลินหลินมีพลังวิเศษอะไรถึงได้ทำให้ซวนหยวนกรุ๊ปให้ความสำคัญขนาดนี้？

พอมาถึงซวนหยวนกรุ๊ป หวังหรุ่ยก็ยืนรออยู่ที่หน้าประตูแล้ว พอจู้หลินหลินเดินลงจากรถมา ก็มีคนรีบเข้ามาช่วยถือกระเป๋า

“ประธานจู้เชิญด้านในค่ะ”

หวังหรุ่ยเดินเข้ามาคล้องแขนจู้หลินหลินอย่างกระตือรือร้น เธอเพียงเหลือบตาไปมองหญิงชรากับพวกจู้หมิง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรพวกเขา เดินเข้าไปในห้องประชุมทันที

ภายในห้องประชุมเจรจาเพียงไม่นานก็ตกลงกับเรียบร้อย กลับไปร่วมงานกันเหมือนเดิม