ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 316

รถของหัวเฉิงเหยียบคันเร่ง มันเร่งเต็มแรง

ประสิทธิภาพของแลนโรเวอร์คันนี้เกือบจะมาถึงขีดสุด มันสามารถพุ่งตัวออกไปได้มากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบเมตรในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ความเร็วนี้เกินขีดจำกัดความเร็วสูงสุดบนทางหลวง ถ้าหากว่าชนใครเข้ามันก็สามารถทำให้เค้าตายได้เลยในทันที

เมื่อเห็นฉินจุนที่อยู่ตรงหน้า มันก็เห็นเพียงแค่ชายชราที่กำลังลงมาจากรถ

บอดี้การ์ดหลายคนผงะไปซักพัก “เค้าลงมาแล้ว!”

หัวเฉิงหัวเราะเยาะเย้ยขึ้นมา “ไม่ต้องสน ก็ตายๆ ไปด้วยกันนี่แหละ!”

แม้ว่ามันจะวิ่งหนีไป เค้าก็จะขับไล่ตามแล้วตายๆ ไปพร้อมกัน แต่มันไม่สามารถที่จะทิ้งหลักฐานอะไรเอาไว้ได้เลย

ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น แลนด์โรเวอร์ก็พุ่งไปข้างหน้า ชายชรานั่นก็ยกมือขึ้นมา

มันเกิดลมกระโชกแรงขึ้นมาที่ตัวเค้า!

แขนเสื้อของหมอนั่นก็พองตัวขึ้นมาโดยไม่มีลมเลยซักนิด หญ้าที่อยู่รอบๆ มันก็แกว่งไปตามลม หากมองลงมาจากด้านบน มันจะพบว่าหญ้ากับฝุ่นที่อยู่รอบตัวเค้ามันหมุนเป็นวงกลมและจุดศูนย์กลางของวงกลมคือชายชราในเสื้อคลุมสีขาว!

ฮู้วววว!

รถมันแล่นมาพร้อมกับลม มันพุ่งเข้าไปที่ชายชรานั่น

จู่ๆ ชายชราก็ยกมือของเค้าขึ้นมา!

ตูม!

เค้ากดลงไปที่รถแลนโรเวอร์ตรงหน้า

มันกระแทกเข้ากับรถแลนโรเวอร์ในทันที! รถทั้งคันมันก็บุบไป!

มันราวกับชนเข้ากับภูเขาขนาดใหญ่

ฝ่ามือของชายชราทำให้แลนด์โรเวอร์คันนี้ยุบ!

เครื่องยนต์ด้านหน้าพัง กระจกด้านหลังแตกเป็นเสี่ยง รถทั้งคันถูกยุบและทุกคนที่อยู่ข้างในนั้นก็เสียชีวิตไปในทันที

รถที่อยู่ข้างหลังต่างก็ตกตะลึง เมื่อเห็นชายชราใช้มือของเค้าหยุดรถที่พุ่งมาด้วยความเร็ว 150 ไมล์ต่อชั่วโมง ชายชรานั่นไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลยด้วยซ้ำ เค้าดูเฉยเมยอย่างน่าขนลุกเป็นอย่างมาก

นี่มันคนหรือเทพเจ้ากันแน่!

ประธานหัวตายแล้ว!

ในตอนนี้พวกเค้าก็ไม่กล้าที่จะหยุดพักเลย พวกเค้าเกียร์ถอยหลัง คันเร่งถูกเหยียบจนมิดและรถก็ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามชายชราก็ยิ้มจางๆ เค้าโบกแขนเสื้อและเหวี่ยงเข็มเงินสองสามอันออกไป

หวือหวือ!

เสียงของเข็มเงินที่พุ่งออกไปในอากาศ หลายคนในรถเอนหลังหลบและเข็มเงินก็เจาะกระจกหน้ารถอย่างแม่นยำ มันจิ้มไปตรงกลางคิ้วของพวกเค้า

ด้วยพลังของมันนี้เอง พวกเค้าทั้งหมดถูกฆ่าตายในทันที!

มันเป็นแบบเดียวกับวิธีการที่ฉินจุนใช้เลย แต่มันเฉียบคมและแม่นยำกว่ามาก!

ในเวลาเพียงแค่สิบนาทีเท่านั้น ทุกคนในรถสองคันนี้ก็ถูกฆ่าตาย

ชายชราหยิบใช้มือเพียงข้างเดียวจับฉินจุนกับฉินเฟยหยูขึ้นมาแล้ววางไว้บนหลังวัว เค้าจูงวัวและเดินไปที่หมู่บ้านเล็กๆ ที่เชิงเขา

…

ไม่รู้เลยว่าฉินจุนได้สติมาตอนไหนกัน หลังจากที่ลืมตาขึ้นมา เค้ารู้สึกสบายตัวขึ้นมากขึ้น ร่างกายและแข็งแรงของเค้ามันไม่อ่อนแอเหมือนเมื่อก่อน

มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ไปได้?

สูญเสียแก่นแท้และเลือดไปสองหยด ยิ่งไปกว่านั้นมันก็กลิ้งลงมาตามไหล่เขา แม้ว่าเค้าจะไม่ตาย แน่นอนว่าเค้าจะต้องสูญเสียชีวิตไปครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่เค้ายังสบายดี แต่ยังดีกว่าเดิมอีกมากด้วย?

ฉินจุนเงยหน้าขึ้นมาและเห็นชายชรานั่งอยู่บนเก้าอี้ในสวน สีหน้าของเค้าก็ดูมีความสุขขึ้นมาในทันที

“อาจารย์!”

ชายชราหันหน้ามาแล้วยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย

“เสียสละเลือดสองหยดพร้อมพลังของตัวเองเพื่อช่วยใครสักคน เค้าคงจะไม่ใช่พ่อของเธอใช่ไหม?”

ฉินจุนยิ้ม “นี่คืออารองของผม”