ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 445

ทุกคนต่างพากันมองไปที่ผู้จัดการตู้อย่างตะลึง ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความมึนงงเล็กน้อย

คนอื่นอาจจะเป็นของปลอม แต่ผู้จัดการตู้คนนี้สิของจริง เพราะบุคคลนี้สามารถเข้าออกสถานที่นี้ได้อย่างตามอำเภอใจ ประกอบกับชุดที่สวมใส่ไหนจะตราสัญลักษณ์ที่หน้าอก ดู ๆ แล้วผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลจริง ๆ

“ผู้จัดการตู้？ผู้จัดการตู้ไหนกัน？”

เกาจื่อเหวินแสดงท่าทางไม่เชื่อสักเท่าไหร่ เขาเดินไปข้างหน้าแล้วเอ่ยถาม

ผู้จัดการตู้ชะงัก ก่อนจะหยิบบัตรพนักงานของตัวเองออกมาส่งให้เกาจื่อเหวินแล้วเอ่ย

“ผมชื่อตู้เหวินหมิงครับ เป็นรองผู้จัดการของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป และก็เป็นผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลของปราสาทซีแอทเทิลแห่งนี้ คุณต้องการจะตรวจสอบอะไรอีกไหม？”

ตู้เหวินหมิงไม่เพียงแค่มีบัตรพนักงาน แต่ยังสามารถสืบค้นประวัติของเขาได้ในไป๋ตู้ ถ้าอยากจะตรวจสอบฐานะของตู้เหวินหมิงก็ทำได้อย่างง่ายดาย

ในบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป ตู้เหวินหมิงก็ถือว่าเป็นบุคคลสำคัญมากของบริษัท

บริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุปมีชื่อเสียงด้านอสังหาริมทรัพย์ พวกเขาก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์ได้อย่างดีมาก พูดได้เลยว่าเป็นที่สุดในวงการนี้ เพราะฉะนั้นตู้เหวินหมิงจึงถือว่าเป็นบุคคลที่สำคัญมาก ๆ ของบริษัท มักจะเห็นเขาตามข่าวหรืองานแถลงข่าวต่าง ๆ

หลังจากนั้นทุกคนก็ตะลึงกันไปหมด ตู้เหวินหมิงพูดมาขนาดนี้ จะเป็นเรื่องเท็จได้ยังไง？

“คุณตู้ หมอนี่เป็นเจ้าของกิจการที่นี่จริง ๆ เหรอ？มันแค่จ่ายเงินเช่าที่นี่ใช่ไหม？”

ตู้เหวินหมิงขมวดคิ้วเข้าหากัน จากนั้นก็นำสัญญาออกมาโชว์ให้ทุกคนดู

“บนสัญญานี้เขียนไว้อย่างชัดเจนครับ เจ้าของธุรกิจนี้คือ คุณเฉินเค่อเอ๋อร์”

“ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นของปลอม หล่อนจ่ายเงินให้คุณใช่ไหม？ติดสินบนคุณ ให้คุณมาเล่นละครตบตาพวกเราใช่ไหม？”

ตู้เหวินหมิงหัวเราะอย่างสมเพช “คุณผู้หญิงครับ คุณกำลังล้อผมเล่นอยู่หรือไง？”

ขณะที่พูดคุยกัน ตู้เหวินหมิงบังเอิญเผยนาฬิกาเรือนทองของเขาขึ้นมา

ตู้เหวินหมิงเป็นคนฐานะระดับไหนแล้ว？

เขาเป็นถึงผู้จัดการฝ่ายนิติบุคคลของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เหอกรุป รายได้ต่อปีนับล้าน นาฬิกาRolexสีทองในมือของเขามีมูลค่ามากกว่าสองแสน

เห็นได้ชัดว่า ตู้เหวินหมิงไม่มีทางโดนใช้เงินติดเงินสินบนธรรมดาแบบนี้แน่นอน อีกอย่างจากฐานะของเขาแล้ว ต่อให้ให้เงินมากขนาดไหน ก็ไม่มีทางซื้อเขาได้

เพื่อน ๆ ทั้งหมดต่างตะลึงงันกันหมด

“ปราสาทนี้เป็นของเฉินเค่อเอ๋อร์จริง ๆ เหรอ？”

ตู้เหวินหมิงส่งเสียงอย่างเย็นชา “ไม่อย่างนั้นล่ะครับ เป็นของพวกคุณงั้นเหรอ？”

พูดจบ เสียงโทรศัพท์ของตู้เหวินหมิงก็ดังขึ้น

“คุณผู้หญิงเฉินครับ นี่เป็นสายวิดีโอคอลจากท่านประธานเหอเนี่ยนอิงของเรา ปราสาทซีแอลเทิลแห่งนี้ค่อนข้างพิเศษ จำเป็นต้องให้ท่านคุยวิดีโอคอลกับท่านประธานของพวกเราหน่อย จากนั้นค่อยทำการเซ็นชื่อครับ”

เฉินเค่อเอ๋อร์มึนไปหมดแล้ว เธอพยักหน้าอย่างงง ๆ

“คะ ค่ะ ๆ ได้ค่ะ”

เธอเดินไปตรงหน้าโทรศัพท์แล้วกดรับวิดีโอคอล

จากนั้นโทรศัพท์ก็ปรากฏเหอเนี่ยนอิงขึ้นมาจริง ๆ ！

“สวัสดีค่ะคุณเฉินเค่อเอ๋อร์ ดิฉันคือเหอเนี่ยนอิง ตอนนี้ดิฉันจะทำการยืนยันเกี่ยวกับเรื่องปราสาทซีแอทเทิลกับคุณสักหน่อยนะคะ”

จากนั้นเหอเนี่ยนอิงก็อธิบายกระบวนการคร่าว ๆ ให้แก่เฉินเค่อเอ๋อร์ แล้วก็เอ่ยแสดงความยินดีกับเธอแล้วก็จบการสนทนา

การปรากฏตัวของเหอเนี่ยนอิงบนวิดีโอทุกคนต่างเห็นกันอย่างชัดเจน เพราะมันเป็นการวิดีโอคอล แถมระหว่างการสนทนาผ่านวิดีโอคอลเหอเนี่ยนอิงก็เอ่ยชื่อของเฉินเค่อเอ๋อร์ออกมา แบบนี้มันไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน

เห็นแบบนี้แล้ว แสดงว่าฉินจุนซื้อปราสาทแห่งนี้มอบให้เฉินเค่อเอ๋อร์จริง ๆ เหรอ？

นี่มันมีแต่มหาเศรษฐีเจ๋ง ๆ มีแต่พวกคนรวยเท่านั้นที่ทำเรื่องแบบนี้ได้？

หรือว่าตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ สิ่งที่ฉินจุนพูดมานั้นเป็นคนจริงทั้งหมด ไม่ได้โม้ไปทั่วเฉย ๆ ？

เฉินเค่อเอ๋อร์เองก็ตกตะลึง

พี่เขยซื้อปราสาทให้เธอจริง ๆ เหรอ？

เฉินเค่อเอ๋อร์มองสัญญาตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ

“พี่เขย คุณมีเงินมากมายขนาดนี้เลยเหรอ？”