ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 507

หลัวถิงถิงมึนงงไปหมด มันเกิดอะไรขึ้น?

“พ่อเป็นอะไรคะ ตบหนูทำไม…”

หลัวเจิ้งกังโกรธมาก ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างโกรธจัด และเขาชี้ไปที่หลัวถิงถิงและพูด

“แกอย่ามาพูดเหลวไหลที่นี่ ฉันมารับคุณฉิน แกรีบไสหัวกลับบ้านไปเลย!”

หลัวเจิ้งกังหมดคำจะพูดแล้ว ธุรกิจเล็กๆของเขาในสายตาของคนทั่วไปอาจจะดูเหมือนเป็นเศรษฐีร่ำรวยมาก

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าของมหาเศรษฐีจริงๆ เขาเป็นเพียงนกตัวเล็กๆ เท่านั้น

หลิ่วชิงชิงสามารถตัดสินความเป็นความตายของทั้งครอบครัวเขาได้เพียงแค่ประโยคเดียว ดังนั้นเขาจึงต้องรีบฉวยโอกาสนี้เพื่อเอาอกเอาใจเธอ

มันเป็นเรื่องประจบสอพลอ ถ้าปล่อยให้ยัยลูกสาวของเขาคนนี้มาทำให้เสียเรื่อง หลัวเจิ้งกังจะโกรธมาก!

หลัวถิงถิงตกตะลึง เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมพ่อของเธอถึงมีท่าทางที่เคารพไอ้แซ่ฉินอย่างนั้น?

“พวก…พวกคุณเป็นอะไรกันแน่?”

เกาฟางถามอย่างงุนงง

“นั่นสิลูกสะใภ้ นี่มันอะไรกัน!”

หลัวเจิ้งกังดูพูดไม่ออก และไม่เข้าใจว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงมาอยู่ที่นี่

“คุณฉินครับ ทำไมคุณถึงอยู่กับพวกเขา? นี่คือลูกสาวผม ผมต้องขอโทษจริงๆ ที่อบรมเธอไม่ดี”

หลัวเจิ้งกังพูดอย่างสุภาพ และนอบน้อม

ฉินจุนยิ้มบาง ๆ “ไม่เป็นไร ผมก็เป็นญาติกับลูกสาวของคุณแหละครับ”

หลัวเจิ้งกังผงะไปครู่หนึ่ง และเขาก็ดีใจมาก

“จริงเหรอครับ? ผมไม่คิดเลยว่าจะเป็นเป็นญาติกับคุณฉิน นี่มันพรหมลิขิตหรือเปล่าเนี่ย?”

เกาฟางได้แนะนำความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสั้นๆ แม้ว่าจะเป็นญาติห่างๆ แต่หลัวเจิ้งกังก็ดีใจมากแค่รู้ว่าเป็นญาติกับคุณฉินมันก็เป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว เขาไม่ได้ต้องการมากกว่านี้

“เรารู้ว่าวันนี้เสี่ยวจุนกำลังจะไปบ้านแฟนสาว เราเลยจะไปเพื่อดูว่าครอบครัวของอีกฝ่ายเป็นอย่างไร…”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้หลัวเจิ้งกังก็เพิ่งเข้าใจสถานการณ์เกิดขึ้น

เมื่อมองไปที่ท่าทางหยิ่งยโสของหลัวถิงถิงแล้ว หลัวเจิ้งกังก็อยากจะตบเธออีกสักครั้งจริงๆ

“พวกคุณจะเย่อหยิ่งเกินไปแล้ว พวกคุณกล้าเรียกตัวเองว่าคนรวย? หลัวถิงถิงแกคิดว่าต้องมีเงินแค่ไหนถึงจะเรียกว่าเป็นตระกูลมหาเศรษฐีได้?”

“แกรู้ไหมว่าแฟนของคุณเฉินเป็นใคร? หลิ่วชิงชิง! หลิวชิงชิงแห่งบริษัทเครื่องสำอางแบรนด์เฉิงยวิน!”

ดวงตาของหลัวถิงถิงเบิกกว้างทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ

หลิ่วชิงชิง?

คนที่รวยที่สุดในประเทศ? !

เกาฟางก็ตกตะลึงเช่นกัน ไม่คิดว่าแฟนของฉินจุนจะเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศ?

นี่มันเวอร์ไปไหม?

ตอนแรกก็คิดว่าจะเป็นครอบครัวธรรมดาๆ ไม่ได้แย่มาก แค่เป็นผู้หญิงธรรมดาที่มีบ้านและรถก็พอแล้ว

ไม่ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรวยกว่าหลัวถิงถิงอยู่แล้ว

แต่เหมือนกับถูกตบหน้า

แฟนของเขาคือหลิ่วชิงชิง!

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลมหาเศรษฐี คนที่มั่งคั่ง หญิงสาวที่สวยสง่าทันสมัย เมื่อเทียบกับหลิ่วชิงชิงแล้วก็เทียบไม่ติดเลย

และยิ่งไปกว่านั้นหลัวเจิ้งกังมาที่นี่เพื่อมารับฉินจุนโดยเฉพาะ พูดตรงๆ เลยก็คือตระกูลหลัวก็แค่ต้องการประจบให้เธอพอใจเท่านั้น!

ถังหมิน หลินเยวี่ยเหยา และหลินยู่ก็ตกตะลึงเช่นกัน

“ว้าวพี่ แฟนของพี่คือหลิ่วชิงชิงเหรอ?”

การตกแต่งดูแล้วยิ่งใหญ่มาก แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงฟุ้งเฟ้อหรูหรา ดูมีรสนิยมมาก การจัดวางสิ่งของในบ้านก็เป็นไปตามหลักฮวงจุ้ย ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายเมื่อเข้าไป

หลิ่วชิงชิงนั่งอยู่ในห้องด้วยความกังวลเล็กน้อย

“แม่ให้หนูออกไปรับไหม?”

ผู้หญิงสวยนั่งอยู่ข้างหลิ่วชิงชิง ขมวดคิ้วและพูด

“รับอะไรล่ะ พวกเขาเพิ่งจะมาถึงก็ต้องทดสอบเขาหน่อยสิ”

หลิ่วชิงชิงพูดไม่ออก

เธอไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมการมาบ้านฝ่ายหญิงต้องทำให้คนอื่นลำบากด้วย

เมื่อมาถึงในบ้าน พวกเขากลับไม่พบใครเลย ฉินจุนและคนอื่นๆต่างก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก ของที่พวกเขาถืออยู่ในมือก็ไม่รู้ว่าจะเอาไปวางไว้ที่ไหน

“เสี่ยวจุนทำไมไม่มีใครออกมารับเราเลยล่ะ? เรามาผิดหรือเปล่า?”

ฉินจุนขมวดคิ้ว ยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกาแล้วพูดว่า

“อีกสิบวินาที ถ้าไม่มีใครออกมา เราจะกลับ”

แม้ว่าจะเป็นการให้เกียรติหลิ่วชิงชิง แต่ก็ไม่สามารถทำให้ป้ารองรู้สึกไม่ดีได้

เข็มวินาทีเดินไปทีละวินาที หลังจากผ่านไป 5 วินาที ประตูก็ถูกเปิดออกทันที หลิ่วชิงชิงทนไม่ไหวจึงต้องเดินออกมา และรีบไปรับของขวัญจากป้ารองอย่างสุภาพ

“สวัสดีค่ะ หนูชื่อหลิ่วชิงชิง คุณมาแต่ตัวก็พอแล้วจะซื้อของขวัญมาทำไมคะเนี่ย”

ถังหมินเห็นหลิ่วชิงชิง ก็ดวงตาเป็นประกายทันที เขาชอบเธอมาก

“ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ ทั้งสวยทั้งรู้จักความ”

หลิ่วชิงชิงเป็นคนสวย มีเสน่ห์ รวย และติดดิน ทำให้ถังหมินประทับใจตั้งแต่ครั้งแรก

แต่ครอบครัวของเธอดูไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่นัก