ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 589
สรุปบท บทที่ 589 ไม่ใช่เพื่อนของฉันสักหน่อย: ผู้รักษาสุดแกร่ง
สรุปตอน บทที่ 589 ไม่ใช่เพื่อนของฉันสักหน่อย – จากเรื่อง ผู้รักษาสุดแกร่ง โดย Internet
ตอน บทที่ 589 ไม่ใช่เพื่อนของฉันสักหน่อย ของนิยายการโต้แย้งเรื่องดัง ผู้รักษาสุดแกร่ง โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พี่หัวเป็นคนแบบไหน เขาเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
เขายืนขึ้น หยิบขวดไวน์ในมือขึ้นอีกครั้ง และเดินไปหาเถียนยวี่ทีละก้าว
ในบรรดาคนเหล่านี้ คนที่แกล้งทำเป็นอวดดีได้มากที่สุดคือเถียนยวี่ ซึ่งเป็นคนที่พี่หัวจะปะทะด้วย และเขาค่อนข้างไม่เคารพต่อคุณฉิน ในระหว่างกระบวนการทั้งหมด
จะเห็นได้ว่า แม้ว่าฉินจุนและฝูหรงหรงจะไม่ได้อยู่ใกล้กันมากนัก แต่ฉินจุนก็ระมัดระวังที่จะปกป้องเธอ ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้ว่า คนเหล่านี้สามารถเคลื่อนไหวได้ยกเว้นเธอ
แต่เถียนยวี่และคนอื่น ๆ ต่างกัน พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉินจุน และพวกเขายังแสร้งอวดดี ทำเป็นว่ามีอำนาจกับคุณฉิน
พี่หัวหายใจไม่ออกในตอนแรก ดังนั้นเขาจึงแค่นเสียงเหอะกับพวกเขา
ใบหน้าของเถียนยวี่ซีด และใบหน้าของเขาอับอายมากเมื่อยืนขึ้น
พี่หัวหยิบขวดไวน์ และเดินไปหาเถียนยวี่ พูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา
“ฉันให้เวลาแกสองสามนาที แกสามารถขอให้พ่อโทรหาใครสักคน จำสิ่งที่แกพูดเมื่อตอนที่แกด่าฉันบนฟลอร์เต้นรำได้มั้ย?”
ใบหน้าของเถียนยวี่ซีดลงทันที
“พี่หัว พี่หัว ให้โอกาสผมด้วยพี่หัว …”
พี่หัวพูดอย่างเย็นชา “ฉันให้โอกาสแก ฉันไม่ได้บอกเหรอว่าจะให้เวลาแกสองสามนาที!”
หลังจากพูดจบ พี่หัวก็วางมือของเถียนยวี่ลงบนโต๊ะ แล้วเจาะเข้าไปด้วยขวดที่แตก
“อ๊า!!”
เถียนยวี่กรีดร้อง และขวดแก้วในมือของพี่หัวเจาะหลังมือของเถียนยวี่
พี่หัวเยาะเย้ย “โทรสิ บอกพ่อของแกหน่อย ห้านาทีหนึ่งนิ้ว”
ใบหน้าของเถียนยวี่น่าเกลียดมาก และเขาก็กดโทรศัพท์โทรหาพ่ออย่างรวดเร็ว เพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ อยากจะออกไปเมื่อพวกเขาเห็นมัน แต่พี่หูมองพวกเขา และลูกน้องทั้งหมดก็ล้อมรอบพวกเขาด้วย
เขาเยาะเย้ย “ฉันปล่อยพวกแกไปแล้วเหรอ เมื่อกี้แกด่าฉันว่ายังไง ฉันจะจัดการกับพวกแกทีละคน”
ใบหน้าของลูกคนรวยเหล่านั้นกลายเป็นคนน่าเกลียดมาก พี่หัวคนนี้โหดร้ายเกินไป แม้แต่พ่อของเถียนยวี่ก็ยอมแพ้ และภูมิหลังครอบครัวของพวกเขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าเถียนยวี่มากนัก ดังนั้นพวกเขาคงจะโชคร้ายกว่านี้
“หรงหรง หรงหรงช่วยพวกเราด้วย!”
พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องขอร้องฝูหรงหรงในตอนนี้
มีเพียงฝูหรงหรงเท่านั้นที่สามารถคุยกับฉินจุนได้ หากพวกเขาขอร้องโดยตรงกับฉินจุน ฉันเกรงว่าฉินจุนจะไม่สนใจพวกเขา
ความหวังทั้งหมดถูกตรึงไว้ที่ฉินจุน
ฝูหรงหรงกล่าวว่า “ฉิน … ฉินจุน นายช่วยพวกเขาได้มั้ย? พวกเขาเป็นเพื่อนของฉัน”
ฝูหรงหรงมักเรียกชื่อของฉินจุนด้วยนามสกุล และรู้สึกเหมือนต้องการคุยกับเขา
แต่เมื่อเห็นฉินจุนนั่งอยู่ตรงกลางของผู้หญิงที่มีอำนาจสองคนนี้ เธอไม่สามารถพูดได้นิดหน่อย และมันก็ผิดเล็กน้อยที่จะคุยกับฉินจุนอีกครั้งในเวลานี้
ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าคุณต้องการถามคนอื่น คุณควรมีทัศนคติที่ดีขึ้น
ฉินจุนเหลือบมองเธอเบา ๆ และพูดว่า “มันเป็นเพื่อนของเธอ ไม่ใช่เพื่อนของฉัน ฉันรับผิดชอบความปลอดภัยของเธอเท่านั้น ฉันไม่สามารถควบคุมคนอื่นได้”
“นาย …” ฝูหรงหรงรู้สึกโกรธเล็กน้อย นายไม่ได้รู้จักผู้หญิงสองคนนี้เหรอมีอะไรดูถูกไม่ได้ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ มันหยิ่งผยองมาก!
ฉินจุนสนทนาสั้น ๆ กับเหลยหงและคนอื่น ๆ จากนั้นเขาก็พร้อมที่จะกลับไป
เหลือบมองฝูหรงหรง แล้วพูดว่า “กลับมั้ย ไม่งั้นฉันจะกลับเองแล้วนะ”
เขาไม่ต้องการจะอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว กลับไปก่อนจะไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าฝูหรงหรงไม่กลับ งั้นก็ให้เหลยหงอยู่ที่นี่ต่อ เธอก็จะไม่มีอันตรายใด ๆ
สำหรับฝูหรงหรงแล้ว ฉินจุนไม่มีความรู้สึกต่อฝูหรงหรง ยกเว้นเพื่อความปลอดภัยของเธอ และไม่ต้องการอยู่กับเธอ
ฝูหรงหรงคิดอยู่ครู่หนึ่ง กัดริมฝีปาก และเดินตามฉินจุนออกไป
ด้วยคนจำนวนมากที่นี่ เพิ่งเห็นรูปลักษณ์ที่ดุร้ายของพี่หัว และรู้สึกว่ามันยังอันตรายอยู่เล็กน้อย ถ้าเธอไม่ไป อาจมีอันตรายบางอย่าง
ฝูหรงหรงติดตามฉินจุนเข้าไปในรถ ใบหน้าของเธอมืดมน และไม่พูดอะไร
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินจุน ฝูหรงหรงก็แค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา
“นายไม่จำเป็นต้องโอ้อวดก็ได้นะ แม้ว่านายจะรู้จักเหลยหงและไห่เหยาเหยา นายคิดว่านายรู้จักพวกเขาทั้งหมดเลยรึไง?”
“ถงฟางโจวเป็นหัวหน้าของจังหวัดใกล้เคียง เขาเก่งกว่าเหลยหง แม้ว่าจะชวนเขามา เขาจะไม่ไว้หน้านายแม้แต่นิดเดียว”
ฝูหรงหรงพูดถูก ฝูเสี่ยวเฟิงก็พยักหน้า
“หรงหรงพูดถูก อาจมีความหวังสำหรับผู้อื่นที่จะเชิญ แต่เหลยหงไม่สามารถไปเชิญได้อย่างแน่นอน บอสถงยิ่งใหญ่มาก หากเหลยหงไปเชิญมา มันจะแสดงให้เห็นว่าเราไม่เคารพเขา บอสถงจะไม่มาแน่นอน”
“ช่างมันไปเถอะ ถ้าเขาไม่มา ก็ไม่เป็นไร ฉันแค่รู้สึกเสียใจนิดหน่อย”
ฉินจุนยิ้มจาง ๆ และไม่พูดอะไรเลย พวกเขาจะเชื่อหรือไม่
เหตุผลที่ตระกูลฝูมอบวันเกิดครบรอบ 70 ปีให้กับชายชรานั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะวิกฤตของตระกูลฝูได้รับการแก้ไขแล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าตอนนี้คนที่แก้ไขวิกฤตนี้คือฉินจุน
พวกเขาคิดว่าเป็นคุณถงที่ช่วยเขาออกไป ดังนั้นพวกเขาจึงอยากใกล้ชิดกับคุณถง โดยหวังว่าจะได้รู้จักเขาในครั้งนี้
น่าเสียดาย ที่บอสถงไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปมองเห็นได้
หลังจากที่ฉินจุนเข้ามาในห้อง เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาบอสถง
ถงฟางโจวรับสาย ด้วยน้ำเสียงที่เคารพเป็นพิเศษ
“คุณฉิน นี่คือถงฟางโจว คุณมีคำสั่งอะไรครับ?”
ความเคารพของถงฟางโจวนั้นแตกต่างจากคนอื่น ต้วนเป่าตงและคนอื่น ๆ เคารพฉินจุนเพราะตกใจ
และถงฟางโจวเคารพฉินจุน เพราะชีวิตเล็ก ๆ ของเขาถูกบีบอยู่ในมือของฉินจุน และมันก็ตรงไปตรงมามากขึ้น
ฉินจุนกล่าวว่า “นายทานตระกูลฝูกำลังฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปีของเขาในวันพรุ่งนี้ และฉันอยากจะเชิญนายมา”
ถงฟางโจวผงะ และเข้าใจทันที
“โอเคครับคุณฉิน พรุ่งนี้ผมจะไปถึงอย่างตรงเวลา”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง