PLAYBOY : 19 – ตอนที่ต้องอ่านของ PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด
ตอนนี้ของ PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด โดย Cherr ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง PLAYBOY : 19 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
Chris Part
.
“เจ้าสาวสวยมาก”
ผมยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำชมหนาหูจากแขกทั้งจากฝ่ายผมเองและก็ฝ่ายเจ้าสาว ตั้งแต่พรีมเดินลงมาทุกคนก็เหมือนหยุดหายใจ พรีมเป็นคนสวยมากอยู่แล้ว สวยหวานแบบไทยแท้ ใบหน้ารูปไข่ทำให้เธอเป็นคนหน้าหวานมองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ยิ่งพออยู่ในชุดไทยยิ่งขับให้เธอสวยเหมือนกับนางในวรรณคดี ผมไม่ได้เวอร์หรอกนะ แต่เมียผมสวยมากจริง ๆ
“เสียดาย เล็งไว้ให้ลูกชายเราแท้ ๆ”
ผมหุบยิ้มทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ไม่ได้หันกลับไปมองว่าเป็นเสียงของใคร ไม่อยากหงุดหงิดในวันมงคล ผมลุกขึ้นและเดินไปหาพรีม ยื่นมือไปให้เธอจับ และประคองเธอเดินมาที่ด้านหน้าเพื่อให้พิธีได้ดำเนินต่อไป
“วันนี้สวยมากนะ” อดไม่ได้ที่จะกระซิบหยอดว่าที่เมียซักหน่อย พรีมไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่ก็ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองผม แค่นั้นก็ทำให้ผมกลับมาอารมณ์ดีได้แล้ว พรีมไม่ได้เขินผมหรอก เธอแค่ทำตัวไม่ถูก แต่ผมมีเป้าหมายว่าจะต้องทำให้เธอเขินผมให้ได้ซักวันหนึ่ง เคยทำให้ผู้หญิงเขินมาเป็นร้อย แต่ถ้าทำให้เมียตัวเองเขินไม่ได้นี่เสียชื่อแย่
พิธีสงฆ์ผ่านไปอย่างเรียบง่าย พรีมถูกส่งตัวกลับขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านอีกครั้ง ส่วนผมต้องไปเตรียมขบวนขันหมาก เราไม่ได้จัดกันใหญ่นัก มีประตูเงินประตูทองแค่ชั้นเดียวคือนับดาวและแซนดี้ ไม่ได้มีขบวนใหญ่โตและดนตรีอึกทึก เราแค่ทำให้ถูกลำดับขั้นของประเพณีเท่านั้น
“เมียมึงสวยมากวันนี้” ผมไม่ได้ตอบเควิล เอาแต่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะอารมณ์ดีกับการแต่งงานได้ขนาดนี้ แถมไม่ใช่งานแต่งงานที่เกิดจากความรักอีก อาจจะเพราะว่าได้เจ้าสาวที่สวยมากจนอยากแห่โชว์รอบกรุงเทพฯ หรืออาจจะเพราะผมรู้สึกว่าการแต่งงานกับพรีมไม่ใช่เรื่องแย่เลย
“ยิ้มโคตรโรคจิต”
“ใส่ร้ายกูนะไอ้วิล กูไม่ได้ยิ้มโรคจิตใช่ไหมวะเฟีย”
“...”
ไม่มีคำตอบจากคนเย็นชาแบบมาเฟีย มันถอนหายใจใส่ผมหนึ่งทีก่อนจะมองหาแฟนตัวเองที่รีบเดินเข้าไปบ้านไปเพื่อกั้นประตูเงินประตูทอง
อืมนะ วันแต่งงานกูแท้ ๆ สนใจแต่แฟนตัวเอง มันน่าตัดเพื่อนจริง ๆ
“ตั้น กูไม่ได้ยิ้มโรคจิตใช่ไหม” เมื่อพึ่งมาเฟียไม่ได้ ผมจึงหันกลับไปถามเพื่อนสนิทอีกคน
“อะไรนะ”
“ช่างเถอะ” ผมตัดบท วันนี้นอกจากเควิลและพบรักแล้วไม่มีใครดูปกติซักคน ไอ้มาเฟียก็เอาแต่ชะเง้อมองแฟนตัวเอง เพราะวันนี้นับดาวสวยมาก(แต่สวยสู้เจ้าสาวผมไม่ได้หรอก) ส่วนไอ้เนตั้นก็สภาพตาโหล ซึม ๆ ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา ให้เดาก็คงทะเลาะกับเด็กของมันที่เลี้ยงไว้นั่นแหละ ไม่รู้เลี้ยงท่าไหนถึงได้เสียศูนย์ขนาดนี้ แต่ถ้าให้เดาอีกรอบผมว่ามันคงรักเขาไปแล้วละมั้ง แต่ไอ้เนตั้นปากแข็งมาก มากที่สุดในกลุ่มแล้ว มันคงไม่บอกผู้หญิงคนนั้นง่าย ๆ ว่ารู้สึกกับเขายังไง นี่เขาคงหนีไปล่ะสิ
“คริส เลิกคุยได้แล้ว จะถึงฤกษ์แล้ว”
“ครับม้า” โดนหม่าม้าดุผมก็ได้แต่หน้าจ๋อย แต่พอเริ่มเดินขบวนก็กลับมายิ้มได้อีกครั้ง เป้าหมายของผมคือชั้นสองของบ้านที่มีพรีมนั่งรออยู่
บ้านของพรีมที่ผมมาเหยียบบ่อยครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนที่ตื่นเต้นมากเท่าครั้งนี้ ผมเดินเข้าตัวบ้านไป แหงนหน้ามองบนบันไดชั้นบนสุดที่มีนับดาวและแซนดี้ยืนยิ้มหวานอยู่ มันเรียบง่ายและมีแต่คนสนิทอย่างที่พรีมต้องการจริง ๆ
ผมและเพื่อนเจ้าบ่าวรวมถึงช่างภาพเดินขึ้นไปบนบันไดนั้น ก่อนจะหยุดลงเมื่อเจอกับอุปสรรคนั่นก็คือประตูทองของสองสาว ผมส่งซองสีชมพูให้ทั้งสองคน แต่ถึงแบบนั้นสองสาวก็ยังไม่ยอมให้ผมเข้าไปหาพรีมอยู่ดี
“จะเข้าได้ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะคริส”
“ไม่เอายาก ๆ นะนับดาว”
“ไม่ยากหรอก คริสทำได้อยู่” แม้จะพูดแบบนั้น แต่รอยยิ้มของนับดาวไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย เธอจ้องหน้าผม ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงดังฟังชัดว่า “เต้นเบบี้ชาร์คให้ดูหน่อยสิ เพื่อนเจ้าบ่าวร้องให้คริสเต้นด้วยนะ”
“ห้ะ?”
“ทำไม่ได้เหรอ” แซนดี้พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มกวน ๆ “หรือว่าไม่อยากเจอเจ้าสาว”
“อยากสิ แต่ว่า...” ผมเริ่มเหงื่อตก เพราะนับดาวยกมือถือขึ้นเตรียมถ่ายผมเต้นเบบี้ชาร์คอัพลงไอจีแล้ว ไม่เคยต้องทำอะไรแบบนี้มาก่อนให้ตายเถอะ
“ไม่มีแต่แล้ว เร็วซี่ เดี๋ยวเลยฤกษ์นะ” นับดาวเอ่ยกดดัน ผมหันไปมองเพื่อน ๆ ที่ตอนนี้ทำหน้าไม่ถูก มีแค่เควิลกับพบรักที่ดูจะสนุกสนานและพร้อมร้องเพลงให้ผมเต้นเสียเหลือเกิน
ใช่สิ คนอายคือผมนี่
นี่ขนาดมีประตูแค่อันเดียวนะ ถ้ามีมากกว่าต้องมีอะไรที่พิศดารกว่านี้แน่ ๆ ไม่อยากจะคิดเลย
“เต้นแค่เบบี้ชาร์คนะ แค่เพลงเดียวเท่านั้นนะ”
“อื้อ แค่เพลงเดียว”
“พวกมึงร้องให้กูด้วย” ผมหันไปบอกเพื่อน ๆ ด้วยสีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก นับดาวและแซนดี้เป็นคนส่งสัญญาณ กล้องวิดีโอและภาพนิ่งหันมาถ่ายผมเกือบทุกตัว เอาวะ ครั้งเดียวในชีวิต
“หนึ่ง สอง สาม”
.
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark, doo doo doo doo doo doo
Baby shark!*
.
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark, doo doo doo doo doo doo
Mommy shark!
.
Daddy shark, doo doo doo doo doo doo
Daddy shark, doo doo doo doo doo doo
Daddy shark, doo doo doo doo doo doo
Daddy shark!
.
“พอเถอะ อายเขา” ผมอ้อนวอน ถ้าให้เต้นจนจบทั้งเพลงฆ่าผมเถอะ
“อะ พอก็ได้ เชิญเข้าไปหาเจ้าสาวได้เลยค่า”
“ขอให้พิมมี่และคริสมีความสุขมาก ๆ นะ ไม่ว่าจะเริ่มต้นจากอะไร แต่ขอให้ประคับประคองกันไปเรื่อย ๆ จนแก่เลย ฉันรออุ้มหลานอยู่นะ” คำอวยพรของแซนดี้นับว่าเป็นคำอวยพรที่เป็นเรื่องเป็นราวที่สุดแล้ว ซึ่งอะไรแบบนี้หาไม่ได้จากเพื่อน ๆ ของผมเลยซักคน เพื่อนผมนี่คุณภาพสุด ๆ
“พิมมี่ ผมขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ นะ คุณคริสก็ด้วยนะครับ ขอให้มีความสุข และครองรักกันไปนาน ๆ” ส่วนนี่เป็นคำอวยพรจากนิโคลัส หรือนิค บอสของพรีม ผมเองก็เพิ่งได้มีโอกาสรู้จักกับผู้ชายเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้านี้วันนี้เอง เขาเป็นคนประเภทเดียวกับผม ขี้เล่น คิดบวก และมีลักยิ้มเหมือนกัน ถ้าไม่ติดว่าต่างเชื้อชาติคงคิดว่าเป็นแฝดกัน และแน่นอนว่านิโคลัสไม่รู้ว่าเราแต่งงานกันโดยที่ไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง ถึงได้อวยพรออกมาแบบนั้น
“พี่พรีม หนูติดตามพี่มานานแล้วนะคะ เป็นแฟนคลับเลยแหละ ไม่คิดว่าวันนี้พี่จะได้มาเป็นพี่สะใภ้แบบนี้ เห็นพี่มาหลายวันแต่ไม่กล้าเข้าไปทัก วันนี้พี่สวยมากเลยนะคะ พี่\-“
“อะแฮ่ม” ผมแกล้งคันคอส่งเสียงขัดเสียงเจือยแจ้วนั้น เพราะไม่อย่างนั้นน้องสาวของผมคงพูดอวยพรีมไม่หยุด มันไม่ใช่เวลาไหม นี่รดน้ำสังข์นะ
“แฮ่ ขอโทษค่ะ เอ่อ...งั้นครีมขอให้พี่ทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ นะคะ อยู่ด้วยกันไปนาน ๆ มีลูกเยอะ ๆ เต็มบ้านเลยค่ะ” ครีมอวยพออกมาง่าย ๆ แต่เป็นสิ่งที่ทำให้พรีมหลบตาจนวุ่นวาย คงอายที่ถูกอวยพรให้มีลูกเยอะ ๆ สินะ
แขกและคนสนิทอวยพรเสร็จแล้ว ถึงเวลาของญาติผู้ใหญ่ขึ้นมารดน้ำสังข์และอวยพรบ้าง ป๊าผมเป็นคนแรกที่ขึ้นมา
“คริส พรีม ป๊าอวยพรให้ทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ เริ่มต้นมันอาจจะไม่ได้งดงามเท่าไหร่ แต่ให้นึกถึงวันนี้และวันข้างหน้าเข้าไว้ อดีตก็คืออดีต คนเราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ประคับประคองกันไปนะลูกนะ พรีมอดทนหน่อยนะ มีลูกมันไม่ง่ายเลย”
“ขอบคุณค่ะคุณลุง”
“จนถึงขั้นนี้แล้วยังเรียกคุณลุงอีกหรือ” ป๊าทำหน้าน้อยใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง ผมที่อยู่กับท่านมาทั้งชีวิตรู้ดีว่ามันเป็นแค่แอคติ้ง แต่พรีมที่ตามไม่ทันก็ได้แต่สำนึกผิดและรีบเรียกป๊าให้คนแก่ดีใจจนเนื้อเต้น
“พรีมขอโทษค่ะ...ป๊า”
คนต่อไปคือหม่าม้า ท่านเดินตาแดงเข้ามารดน้ำสังข์ให้ผมกับพรีม
“โทษทีนะ” หม่าม้าร้องไห้ออกมาจนได้ “ไม่น่าร้องไห้ในวันสำคัญแบบนี้เลย แต่ม้าแค่ดีใจ ไม่คิดว่าจะได้เห็นลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝา คริส...ดูแลพรีมให้ดีรู้ไหม ให้สมกับที่บอกว่าจะรับผิดชอบเขา ลูกผู้ชายห้ามคืนคำเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นหม่าม้าคงเสียใจมาก”
“ครับม้า ผมจะดูแลพรีมให้ดี ผมสัญญา” ผมรับปากอย่างแข็งขัน หม่าม้าได้ยินแบบนั้นก็หันไปหาพรีมแทน
“หม่าม้าเคยคิดไม่ดีกับหนู ขอโทษด้วยนะลูก ม้าเอาแต่คิดแง่ลบกับหนูทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักหนูเลย แต่ตอนนี้ม้าได้รู้จักหนูมากขึ้นแล้ว ม้าขอโทษจริง ๆ ที่เคยคิดแบบนั้น ตอนนี้ม้าสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าหนูคือลูกสาวอีกคนของม้าแล้วนะ ม้าอยากให้หนูมีความสุข เหมือนที่อยากเห็นลูกแท้ ๆ ของม้ามีความสุข”
“ขอบคุณค่ะคุณ...ขอบคุณค่ะหม่าม้า”
“ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของเรานะ...หนูพรีม”
พรีมน้ำตาคลอเล็กน้อยเมื่อหม่าม้าพูดแบบนั้น พอหม่าม้าลงไปพ่อของพรีมก็ขึ้นมาแทนที่ ผมเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่มีรอยยิ้มใจดีประดับอยู่เสมอ
“คริส พรีม พ่อขอให้เราทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ สร้างครอบครัวกันอย่างมั่นคง แม้แรกเริ่มบ้านหลังนี้อาจจะดูไม่ค่อยแข็งแรงนัก แต่ก็ขอให้เติบโตกลายเป็นบ้านหลังใหญ่ที่แข็งแรง อบอุ่น และมั่นคงนะ”
“ค่ะ/ครับ”
“คริส พ่อยกหัวใจของตัวเองให้คริสไปแล้ว ช่วยดูแลให้ดีได้ไหม”
“ผมสัญญาครับ” ผมพูดโดยที่ไม่หลบตาท่านแม้แต่น้อย ผมอยากให้คุณวัลลภมั่นใจว่าผมจะรักษาสัญญานี้ไปตลอด
“ขอบใจนะ”
คุณวัลลภเดินลงไปแล้ว และคนสุดท้ายก็เดินขึ้นมาแทนที่ ร่างสูงโปร่งในชุดผ้าไหมสีนวลตาเดินมาหยุดที่ผมก่อน คุณพิมพ์นภาค่อย ๆ รดน้ำสังข์ลงบนมือผม
“คริส ฝากพรีมด้วยนะ”
“ครับ”
คุณพิมพ์นภาหันไปรดน้ำสังข์ให้พรีมต่อแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาซักคำ เมื่อรดน้ำสังเสร็จก็เดินลงไป ไร้คำอวยพรจนพรีมได้แต่มองตามตาละห้อย ผมรู้ว่าพรีมอาจจะเสียใจและคิดว่าคุณพิมพ์นภาไม่ได้รักตัวเอง แต่สิ่งที่คุณพิมพ์นภาเน้นย้ำกับผมอยู่หลายครั้ง ทำให้ผมมั่นใจว่าเธอเองก็รักลูกสาวคนนี้ไม่น้อยไปกว่าใครเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด