POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 34

หลังจากที่ฉันหนีออกจากคอนโดหลังจากที่ถูกนายคาเรนย้ำยี้และหนีมาอยู่ที่คอนโดเก่าของไอ้แอปเปิ้ลมัน เธอได้โทรไปหาพวกเพื่อนของเธอให้มาหาฉันที่นี่ และยังบอกไม่ให้พวกมันบอกผัวของพวกมัน

ก๊อก

ก๊อก

ก๊อก

ฉันที่ก้มหน้ากอดเข่าร้องไห้ก่อนจะหันกลับไปมองทางประตูที่ส่งเสียงเคาะ เธอจึงเช็ดน้ำตาและลุกขึ้นยืนเดินตรงไปที่ประตูและเปิดออก

แกร๊งๆ

"อีส้มหวาน!!!"

"??"

พอฉันเปิดประตูออกก็เห็นผู้หญิงที่ฉันไม่รู้จักยืนอยู่หน้าห้อง พอกับเสียงเรียกชื่อของเธออย่างตกใจ ก่อนจะเดินตรงเข้ามาจับตัวเธอทำให้ฉันถึงกับมองหน้าผู้หญิงคนนั้นอย่างงงปมสงสัย

"เธอเป็นใคร!!??"

"อีดอกก มึงจำกูไม่ได้หรอค่ะ!!??"

"ใครว่ะ มึงเป็นใคร!!!???"

"อีเชี้ยยย!!! มึงดูหน้ากูค่ะ"

พอผู้หญิงคนนั้นพูดเสร็จและบอกให้ลองดูหน้าเธออีกที แต่พอฉันลองมองหน้าของเธอมันทำให้ฉันรู้สึกคุ้นๆหน้า

"เอ่อออ....."

"[^_^]"

"ใครว่ะ!!??" ฉันยินมองท่าทางที่ผู้หญิงคนนั้นยืนชี้นิ้วมาที่ใบหน้าของตัวเอง พร้อมกับรอยยิ้มแต่ฉันก็นึกไม่ออกอยู่ดีว่าใคร

"อีสัส!!!! มึงดูดีๆดิ่"

"มึง!!!!!" ฉันพยายามลองมองดูใบหน้าของเธอใหม่อีกครั้ง ถึงกับอุทานอย่างตกใจไม่คิดไม่ได้เจอแค่ไม่กี่วันมันถึงได้....

"[^_^]"

"ไอ้รีรัน!!!"

"รีรันพ่องงงมึงดิ่ กูชื่อรีซี่" อีรีซี่ที่ถูกเรียกด้วยชื่อเก่าถึงกับร้องโวยวายเสียงดังอย่างกับรับชื่อนี้ไม่ได้

"อีเชี้ยยย!!! มึงไปทำอะไรมาว่ะ"

"กูสวยขึ้นล่ะสิ่!!??"

"เฮอะ!! สวยน้อยกว่ากูเยอะ"

"อีสัส!!!"

"ฮ่าๆๆๆ หมดไปเท่าไรล่ะ"

"ก็ไม่เท่าไรหรอ แค่หลายแสน"

"แสนสาหัสอ่ะหรอ!!"

"เอาซะร่างกายกูร่างกายเกือบร้าว อีสัส!!"

"ไอ้ส้มหวาน!!!!"

"ไอ้ส้มหวาน!!!!"

พอฉันหัวเราะอย่างชอบใจที่แกล้งอีรีซี่มัน ไม่นานเสียงร้องทักจากคนมาใหม่ดังขึ้น ทำให้เธอและอีรีซี่หันไปมอง ก็เห็นไอ้ฮาโมนี่และแอปเปิ้ลอุ้มลูกเดินเข้ามา

"มึงไม่เป็นไรใช่ไหม!!??" แอปเปิ้ลอุ้มลูกน้อยเดินตรงเข้ามาหาฉัน ก่อนจะถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

"นี่มึงหอบลูกมาด้วยหรอว่ะ!!??" ฉันถามขึ้นและเอื้อมมือไปจับตัวหลานสาวคนสวย เพื่อจะอุ้มจนแอปเปิ้ลส่งลูกน้อยมาให้

"ตกลงมึงเป็นอะไร!!??" ฮาโมนี่ถามขึ้นเพราะตอนนี้นางท้องได้5เดือนแล้ว ลูกคนที่สามและมือสองข้างเป็นพวกแฝดที่ยืนอยู่

"กู...."

"มึงอย่าลีลาอีชะนีเถื่อน!!" อีรีซี่ที่เห็นว่าเพื่อนของตนนั้น ลีลาไม่ยอมพูดออกมา

"แล้วนี้ใครว่ะ!!??" แอปเปิ้ลหันไปมองผู้หญิงที่ถามก่อนจะหันมาถามส้มหวานอย่างสงสัย และหันกลับไปมองผู้หญิงคนนั้น

"มึงลองทายดิ่" ฉันไม่ตอบแต่บอกให้พวกมันสองคนลองทายดู แอปเปิ้ลและฮาโมนี่หันไปมองก็ทำหน้าสงสัย จนอีรีซี่ทำหน้าเบื่อหน่ายทันที

"รีซี่ค่ะ กูรีซี่ไง!!!"

"อีรีซี่!!!/อีรีซี่!!!" เสียงร้องประสาทอย่างตกใจของแอปเปิ้ลและฮาโมนี่ดังขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ พวกมันสองคนเดินเข้าไปจับตัวอีรีซี่หมุนไปหมุนมา

"โอ้ยย!!! อีดอกก หมุนกูจนเป็นลูกข่างเลยนะมึง!!!" อีรีซี่ที่ถูกเพื่อนสาวสองคนจับตัวหมุนไปมา จนเธอร้องโวยวายขึ้นจนสองสาวถึงกับต้องหยุดหมุน

"ชัวร์ล่ะ!! ปากเชี้ยยยแบบนี้ แม่งมีคนเดียว!!" ฮาโมนี่พูดขึ้น หลังจากที่เธอจับอีรีซี่หมุนไปมา

"กูว่าใช่ชัวร์!!" ตามด้วยเสียงของแอปเปิ้ลที่พูดขึ้นมาบ้าง

"อีดอกกก เดี๋ยวกูตบปากแตกเลยนี่!!!" อีรีซี่พูดเสร็จก็ทำท่าจะเดินเข้าไปตบเพื่อนตัวเอง ฉันจึงรีบเดินเข้าไปห้ามพวกมัน

"พอๆๆ พวกมึง อีรีซี่ไอ้โมนี่มันท้องอยู่" ฉันรีบห้ามปรามและบอกอีรีซี่ที่จะวิ่งไล่ไอ้ฮาโมนี่มัน

"นี่กูเห็นแต่หลานกู กูจะไม่ทำมึง"

"กราบขอบคุณค่ะ คุณรีซี่" ฮาโมนี่ที่รอดจากน้ำมืออีกระเทย ก็ประชดด้วยการยกมือขึ้นไหว้พร้อมกับถอนสายบัวอย่างสวยงาม

"ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น ไอ้ส้มหวาน!!??" แอปเปิ้ลที่เห็นว่าทุกอย่างกลับมาปกติ ก็หันมาเธอส้มหวานและถามขึ้น จนฮาโมนี่และอีรีซี่หันมามองที่เธอกัน

"ส้มจี๊ดท้อง"

"โถ่กูคิดว่าอะไรที่แค่ อีเด็กนั่นมันท้อง" อีรีซี่พูดขึ้นและคิดว่าเรื่องที่น้องสาวเธอท้องมันไม่ได้น่าสนใจอะไรเลย

"แล้วน้องมึงมันท้องกับใคร รู้ไหม!!??" ฮาโมนี่ถามขึ้นอย่างสงสัยและคิดว่าเรื่องแค่อีส้มจี๊ดมันท้อง ไม่ได้ทำให้มันต้องออกมาอยู่ที่นี่

"คาเรน"

"เอ่อ......ห๊ะ!!!!!" พอทั้งสามได้ยินชื่อคนที่ทำให้ส้มจี๊ดท้อง ก็ร้องเอ่ออขึ้นมา ก่อนจะร้องขึ้นอย่างตกใจ

"กริ๊ดดดดดด กูไม่เชื่ออออ!!!" อีรีซี่กรีดร้องออกมาเสียงดัง ก่อนจะส่ายหน้าไปมาอย่างกับคนไม่เชื่อเรื่องนี้

"ฮือออ มันเป็นเรื่องจริง" อยู่ๆฉันก็น้ำตาไหลออกมา ก่อนจะเล่าทุกอย่างให้พวกมันฟัง เรื่องที่เธอพูดมันเป็นเรื่องจริง

"ไอ้ส้มหวานมันร้องไห้!!??"ฮาโมนี่ถามขึ้นอย่างตกใจที่เห็นเพื่อนตัวเองร้องไห้ จนแอปเปิ้ลและอีรีซี่ต่างพากันหันมามองที่เธอ

"ฮืออออ" ฉันตกใจมากที่อยู่ๆเธอก็รู้สึกเสียใจยกมือขึ้นแตะที่ขอบตาที่ตอนนี้มีน้ำตาไหลออกมา จนฮาโมนี่เดินเข้ามาสวมกอดเธอและลูบหลังอย่างปลอบใจ

"กูถามจริง มึงรักพี่คาเรนใช่ไหม!!??" แอปเปิ้ลที่เห็นอาการของเพื่อนที่เสียใจ จึงถามขึ้นเพราะเธอคิดว่าเพื่อนของเธอคงจะเริ่มรักพี่คาเรนแล้ว แต่ยังไม่รู้ตัว

"ฮือออ กูไม่รู้ ฮือออ" ฉันที่ถูกฮาโมนี่กอดอยู่ก็ต้องชะงักกับคำถามของแอปเปิ้ลที่ถามเธอมา จนฮาโมนี่ยอมปล่อยและมองมาที่ฉัน

"ตอนที่มึงรู้ว่า พี่คาเรนทำส้มจี๊ดท้อง มันรู้สึกอย่างไร!!??"

"กู..ฮือออ กูไม่รู้..."