ประธานตัวร้ายกับยัยจอมแสร้ง นิยาย บท 5

ในห้องรับแขก บ้านเก่าตระกูลฉิง

“คุณย่า ตอนนี้สายมากแล้ว หนูต้องไปโรงพยาบาลส่งอาหารให้พ่อแม่แล้วค่ะ”

เมิ่งหว่านชูที่ถูกบังคับมาที่บ้านเก่าของคุณนายฉิงหาข้ออ้างหนีกลับ

คุณนายฉิงพูดด้วยความเมตตา “ฉันส่งคนไปรับพ่อแม่ของเธอไปที่โรงพยาบาลของตระกูลฉิงแล้ว มีคนคอยดูแลเป็นพิเศษ เธอวางใจได้”

เมื่อได้ยินดังนั้น เมิ่งหว่านชูก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอลุกขึ้นยืนแล้วถามว่า “คุณย่ารับพ่อแม่ออกไปโดยไม่ถามความเห็นแบบนี้ ต้องการจะบีบบังคับหนูหรือคะ”

“เธอคิดอะไรอยู่จ๊ะแม่สาวน้อย”

คุณนายฉิงไม่ได้โกรธแต่กลับยิ้ม “พูดไปแล้วเธอกับหลานของฉันถือว่ามีวาสนาต่อกัน เธอก็รู้ว่าเจ้ามั่วหันหลานชายตัวดีของฉันไม่ใช่เด็กๆ แล้ว ที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีผู้หญิงข้างกายเลย ฉันเลยต้องวางยาเขา เดิมทีต้องการจับคู่คุณหนูตระกูลซูให้มั่วหัน ใครจะคาดคิดว่าจับพลัดจับผลูมาเป็นเธอเสียนี่ แต่เธอเองก็ไม่เลวเลย”

ได้ฟังสิ่งที่คุณนายฉิงพูด เมิ่งหว่านชูรู้ทันทีว่าทำไมฉิงมั่วหันตึงถูกวางยา

พูดไปพูดมา คงเพราะเธอกับอีตาคนเลวนั่นทำบาปกรรมร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน

“หนู...”

เมิ่งหว่านชูกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง พ่อบ้านชายชราผมขาวก็เดินเข้ามา “คุณนายฉิง คุณชายมาแล้วครับ”

“ให้หลานชายตัวดีเข้ามาเดี๋ยวนี้”

“ครับคุณนายฉิง” พ่อบ้านหันกลับเดินออกไป

หลังจากนั้น ฉิงมั่วหันภายใต้ชุดสูทสีเทาเงินก็เดินเข้ามา

สายตาของเขาจับจ้องที่เมิ่งหว่านชู จากนั้นก็หันไปทางคุณนายฉิง “คุณย่า”

“ยังรู้จักกลับมาหรือ”

คุณนายฉิงเหน็บด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง จากนั้นเธอชี้ไปที่เมิ่งหว่านชู “พอดีเลยย่าจะแนะนำให้รู้จัก...”

เธอพูดไปได้เพียงครึ่งเดียว ก็ถูกฉิงมั่วหันตัดบท “คุณย่าครับ ไม่ต้องรีบร้อน ให้ผมแนะนำแฟนของผมให้ย่ารู้จักก่อนดีกว่าครับ”

“แฟน?”

คุณนายฉิงรู้สึกแปลกใจ ท่าทางงุนงงอย่างเห็นได้ชัด

เมิ่งหว่านชูยิ่งประหลาดใจ ใครจะรู้ว่าเธอนั้นรู้สึกน้อยใจขนาดไหน

แค่เพียงคุณนายฉิงจะรู้เกี่ยวกับหลานชายของตนเองสักหน่อย เธอก็ไม่ต้องถึงกับสูญเสียความบริสุทธิ์อย่างนี้!

“เข้ามาได้”

ฉิงมั่วหันหันไปพูดกับคนที่อยู่ด้านนอกประตู

ดวงตาหลายคู่จับจ้องไปที่ด้านนอก เพียงแค่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งในชุดกระโปรงอัดพลีทสีน้ำทะเล พร้อมด้วยรองเท้าส้นสูง ก้มศีรษะเดินเข้ามา

รูปร่างแบบนี้ ทำไมถึงรู้สึกคุ้นตาขนาดนี้นะ

“เธอเป็นแฟนของผม หลีอวิ่นเอ๋อร์” ฉิงมั่วหันแนะนำให้คุณนายฉิงรู้จัก

เมื่อได้ยินชื่อ ‘หลีอวิ่นเอ๋อร์’ เมิ่งหว่านชูรู้สึกมึนและตาค้างไปครู่หนึ่ง

ขณะที่เธอจ้องมองหลีอวิ่นเอ๋อร์ หลีอวิ่นเอ๋อร์ก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอ

สายตาสองสาวพี่น้องสบกัน มันยากที่จะเก็บซ่อนความประหลาดใจในดวงตาไว้ได้ ในใจของทั้งคู่ต่างมีความสงสัยเหมือนกัน

เป็นเธอได้อย่างไร

เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

“นี่ไม่ใช่คุณหนูตระกูลหลี หลีอวิ่นเอ๋อร์ หญิงสาวที่ทั้งสวยทั้งเก่งแห่งเมืองหลานเฉิงหรอกหรือ แกใช้วิธีอะไรหลอกล่อให้คุณหนูตระกูลหลียอมแกล้งเป็นแฟนแกล่ะ”

ขิงแก่เผ็ดกว่าเสมอ

คุณนายฉิงพูดได้ตรงประเด็นมาก