ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 33

เขาแย่งโทรศัพท์มือถือของหลินเอินเอินมา กดตัดสายทิ้งทันที!

หลินเอินเอินมองเขาด้วยความแปลกใจ“นี่คุณทำอะไร”

โป๋มู่หานจ้องหลินเอินเอินเขม็ง ราวกับว่าถ้าเธอกล้าเคลื่อนไหวอะไร ก็จะถูกสายตาที่คมกริบของเขาทิ่มแทง

“หลินเอินเอิน ผมจะเตือนคุณอีกเป็นครั้งสุดท้าย ถ้ายังกล้าหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่น อย่าโทษว่าผมลงไม้ลงมือกับคุณ!”

หลินโย่วชิงหน้าถอดสี หว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นเหรอ

เมื่อก่อนเธอคิดมาตลอดว่า ที่โป๋มู่หานยุ่งวุ่นวายกับหลินเอินเอิน ก็เป็นแค่เรื่องศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายเท่านั้น ผู้ชายที่ไหนจะทนให้ภรรยาที่เพิ่งจะหย่ากับตนเองไปโปรยเสน่ห์ให้ผู้ชายอื่นเลยได้

แต่……

ลางสังหรณ์ของเธอไม่ค่อยดีนัก

หลินเอินเอินไม่แยแส“เชิญคนลงมือได้ตามสบาย ลาก่อนไม่ส่งนะคะ”

หลินโย่วชิงจับแขนข้างหนึ่งของโป๋มู่หานด้วยความเป็นห่วง “หาน น้องสาวฉันอาจจะยังเด็กไม่ประสีประสาอะไร คุณอย่าไปถือสาหาความกับเธอเลยนะคะ”

โป๋มู่หานเม้มริมฝีปากบางแน่น มองไปยังหลินเอินเอินด้วยสายตาเยือกเย็น แล้วก็เดินจากไป!

ภายในห้องเหลือเพียงแค่หลินเอินเอินกับหลินโย่วชิง หลินโย่วชิงจับมองไปยังหลินเอินเอิน แววตาเต็มไปด้วยการดูถูกเยาะเย้ย

หลินเอินเอินหัวเราะเยาะ“ยังไม่ไสหัวไปอีกเหรอ รอให้ถีบคุณออกไปหรือไง”

แม้ภายในใจลึกๆของหลินโย่วชิงจะไม่สบายใจ แต่ภายนอกกลับยิ้มอ่อนๆทำเป็นไม่มีอะไร“เอินเอิน เธอจะต้องเสียใจภายหลัง”

จะว่าไป เธอก็ไม่มีอารมณ์จะพูดคุยเรื่องสัพเพเหระกับหลินเอินเอินแล้ว ดึกขนาดนี้ ไปกล่อมโป๋มู่หานขึ้นเตียงเธอดีกว่า

มองดูเธอเดินจากไปอย่างรวดเร็ว หลินเอินเอินก็ปิดประตู ในที่สุดค่ำคืนนี้ก็ผ่านไปแล้ว ถือว่านอนหลับสนิทได้แล้ว

โป๋มู่หานหาคนมาลบคำที่ใช้สืบค้นยอดนิยมออกไปแล้ว

ฟู่จิ่งเหนียนเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ มีรอยยิ้มอยู่ในดวงตา นับวันเขายิ่งเฝ้ารอการแสดงต่อไปของหลินเอินเอิน