เธอเปิดประตูทันที
ร่างเพรียวบางนั้นก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าของหลินเอินเอิน
เวลานี้โป๋มู่หานก็ลุกขึ้นยืน เดินสาวเท้ามา
หลินเอินเอินกระตุกยิ้มมุมปาก หันกลับไปมองโป๋มู่หาน“ไม่ใช่ชายชู้อะไรทั้งนั้น แต่เป็นคนรักของคุณ หน้าแหกมั้ย”
หลินโย่ชิงหรี่ตาหยี คนรักเหรอ แค่เพียงเธออยากที่จะ ขยับนิ้ว หลินเอินเอินภรรยาที่จริงจังคนนี้ก็จะกลายเป็นคนรัก
สีหน้าของโป๋มู่หานยิ่งบูดบึ้งขึ้น เขามองไปทางหลินโย่วชิงอย่างไม่พอใจ“คุณมาได้ยังไง”
หลินโย่วชิงรีบเอ่ยปากด้วยความกังวลว่า“ฉันเพิ่งโทรหา น้องของคุณ ตอนแรกอยากจะปรึกษาอะไรกับคุณหน่อย แต่ได้ข่าวว่าวันนี้คุณอารมณ์ไม่ดี ไปสืบถามอย่างเป็นห่วง ก็เลยรู้ว่าคุณมาที่นี่ เกรงว่าพวกคุณจะมีเรื่องเข้าใจผิดกัน ก็เลยรีบตามมา เอินเอิน หาน มีเรื่องอะไรก็เปิดใจคุยกัน พวกคุณอย่าเข้าใจผิดกันเด็ดขาด”
หลินเอินเอินยิ้ม“ไม่สำคัญแล้ว เพราะอีกไม่นานเขาก็จะแต่งงานกับคุณได้แล้ว ฉันก็จะเป็นแค่อดีตภรรยาของเขา ไม่มีผลกระทบอะไร พี่สาวที่แสนดี ฉันกับคุณเป็นพี่น้องกัน อะไรที่ควรเป็นของคุณก็เป็นของคุณ ฉันจะไปแย่งคุณได้ยังไง ฉันต้องหน้าด้านขนาดไหนกัน”
รังสีความเย็นยะเยือกที่แผ่ออกมาจากร่างโป๋มู่หานราวกับทำให้ห้องนี้กลายเป็นน้ำแข็งได้เลย!
เพราะคำพูดที่หลินเอินเอินเพิ่งพูดออกมาเมื่อครู่ เป็นคำพูดที่โป๋มู่หานเคยพูดกับเธอแล้วทั้งหมด
หลินโย่วชิงหน้าถอดสี หลินเอินเอินเปลี่ยนวิธีมาด่าเธอ แต่ แล้วยังไง โป๋มู่หานก็ต้องเป็นของเธออยู่วันยังค่ำ และก็เป็นของเธอได้คนเดียวเท่านั้น หลินเอินเอินก็แค่คนที่เดินทางผ่านมา
ช่วงที่เธอกำลังกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่นั้นเอง หลินเอินเอินก็ทำราวกับบีบเค้นหัวใจเธอ จู่ๆบทสนทนาก็เปลี่ยนเป็น“แต่ว่า……”
หลินโย่วชิงสีหน้าฉงนเล็กน้อย หลินเอินเอินผายมืออย่างจนใจ “ฉันตั้งใจอยากจะหย่ากับเขามาก ขอแค่เขายินยอม ฉันจะไปเซ็นใบหย่ากับเขาทันที ถึงตอนนั้นพวกคุณก็เข้าไปจดทะเบียนสมรสเลยก็เรียบร้อยแล้ว แต่ทำยังไงดี หานของคุณ เขาไม่ยอมนี่นา ฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรในใจเขาถึงยังมีฉัน ——อดีตภรรยาคนนี้อยู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน