ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 31

เมื่อเห็นรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัวโป๋มู่หาน คำด่าว่าสาปแช่งที่จะพูดออกมาต่อเหล่านั้นก็หยุดชะงักไม่กล้าพูดออกมา ค่อยๆเดินย่องไปปิดประตู

หลินเอินเอิน“……”

เสียงเคาะประตูดังสนั่นหวั่นไหวเข้าไปในหู หลินเอินเอินกลัวว่าจะเป็นการชักศึกเข้าบ้าน แต่สุดทายแล้วผู้ชายคนนี้ก็เปิดประตูแล้ว

โป๋มู่หาน เดินสาวเท้าเข้ามาด้วยใบหน้าบึ้งตึง

หลินเอินเอินปิดประตูเรียบร้อยแล้ว ก็จ้องมองเขาด้วยความโกรธ“คุณโป๋ คุณทำแบบนี้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าคุณยังไม่ลืมความรักที่มีต่อฉันในอดีต!”

มีเรื่องอะไรไว้ค่อยมาจัดการกันตอนเช้าไม่ได้หรือไง!

เมื่อครู่เธอคิดว่าโป๋มู่หานคงจะรู้เรื่องในอินเตอร์เนตจากที่อื่นแล้ว จึงโทรมาถามเธอ ใครจะไปคิดว่า คาดการณ์ตามเวลาแล้ว ตอนนั้นเขาจะอยู่ใกล้บ้านของเธอแล้ว!

เหมือนโป๋มู่หานจะโกรธจนหัวเราะออกมา แววตาดุร้ายของเขาจ้องมองมาที่ใบหน้าของเธอ“ลืมรักเก่าไม่ได้เหรอ หลินเอินเอิน ผมสงสัยมากเลยว่าที่คุณทำทั้งหมดนี่ ก็เพื่อเรียกร้องความสนใจจากผม!”

หลินเอินเอินเองก็หัวเราะด้วยความโมโห

“เมื่อก่อนเพื่อเรียกร้องความสนใจจากคุณ อะไรที่ฉันทำได้ฉันก็ทำหมดแล้ว แต่คุณก็ไม่เคยเหลียวมองฉันเลยสักนิด ตอนนี้พอฉันไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตคุณอีก เข้าสู่วงจรชีวิตของตนเอง คุณกลับบอกว่าฉันตั้งใจทำเพื่อเรียกร้องความสนใจ”

โป๋มู่หานมองเธออย่างเยือกเย็น แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร ทว่าแววตาคู่นั้นได้แสดงออกมาแล้ว ว่าเขาคิดเช่นนี้

โป๋มู่หานเดินเข้าไปในบ้าน ตรงเข้าไปนั่งที่โซฟา

มองท่าทางเขาที่ทำเหมือนอยู่บ้านตัวเอง ท่านั่งสบายใจ ไปๆมาๆตามใจชอบอย่างนั้น หลินเอินเอินกัดฟันพูดว่า“ตกลงว่าคุณจะเอายังไง”

สายตาที่ดุร้ายน่ากลัวของโป๋มู่หานมองมาที่ใบหน้าเธอ พูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวว่า “หลินเอินเอิน วันนี้ผมเคยเตือนคุณแล้ว! ผลปรากฏว่าไม่ทันไรคุณก็ไปกับไอ้สารเลวฟู่จิ่งเหนียน！หลินเอินเอิน คุณยังมียางอายอยู่มั้ย! คุณรู้มั้ยว่าคุณยังเป็นผู้หญิงคนหนึ่งอยู่”

หลินเอินเอินหลับตา สูดลมหายใจลึกๆ เธอต้องตาบอดแน่ๆที่ชอบผู้ชายคนนี้มาหลายปีขนาดนี้!