ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 30
"ก็ได้"
แม้ว่าเจียงโหรวจะพูดออกไปเช่นนั้น แต่เธอกลับไม่ได้คิดเช่นนั้นเลย เธอต้องหาผู้ชายที่ดีที่สุดให้หลินเอินเอิน เพื่อมาเป็นหลานเขยของเธอในอนาคต!
ทั้งสองคุยกันสักพัก ก่อนจะวางสาย
จากนั้นหลินเอินเอินก็เปิดโทรศัพท์ของเธอ แล้วคลิกเข้าไปในโซเชียลอย่างคล่องแคล่ว
ติดฮอตเสิร์ชงั้นเหรอ
ถึงเธอจะไม่ใช่ดารา แต่เธอก็ติดฮอตเสิร์ชอยู่บ่อยๆ
นอกจากความไร้ตัวตนของเธอ ก็มักจะเป็นเธอกับโป๋มู่หานติดฮอตเสิร์ชด้วยกันบ่อยๆ
พวกเขาทั้งสองมักจะปรากฏตัวในบางโอกาส เพื่อผลประโยชน์ของบริษัท และเพื่อแสดงว่าพวกเขาเป็นคู่รักกันต่อหน้าคนอื่น เมื่อก่อนเธอรักเขา เลยเต็มใจที่จะร่วมมือกับเขา ยิ่งกว่านั้น เธอตั้งตารอคอยมันมาตลอด เพราะมีแค่เวลาอยู่ต่อหน้าผู้คนเท่านั้น เธอถึงรู้สึกเหมือนได้แต่งงานกับสามีที่ดี.....
แต่ตอนนี้น่ะเหรอ
จิ๊
ฮอตเสิร์ชของเธอและฟู่จิงเหนียนกำลังถูกแชร์ไปทั่ว ถึงขั้นที่โป๋ซื่อ กรุ๊ปอาจตกอยู่ในความชุลมุนวุ่นวายเลยก็ได้
เพราะทุกคนต่างก็รู้ว่า โป๋มู่หาน และฟู่จิงเหนียน เป็นศัตรูตัวฉกาจที่จะไม่มีวันคืนดีกันได้ในชาตินี้
——xx: ว้าว! อย่างเดือด! ! ทำไมคุณนายโป๋ไปอยู่กับประธานฟู่ได้ล่ะ ! หรือว่าพวกเขาสองคนเล่นชู้กัน? !
——XX: ไม่หรอกมั้ง! ความสัมพันธ์ของประธานโบ๋กับคุณนายโป๋ดีมากไม่ใช่เหรอ ทั้งสองคนเข้ากันดีจะตาย และประธานโบ๋ก็แสนดีขนาดนั้น！นี่ต้องเป็นวิธีที่ประธานฟู่ใช้เล่นงานประธานโบ๋แน่ๆ เพราะสองคนนั้นไม่ลงรอยกันมานานแล้วนี่
เมื่อเห็นคอมเม้นท์นี้ หลินเอินเอินก็เลิกคิ้วขึ้น โพสต์โต้งๆแถมภาพยังชัดขนาดนี้ เธอคิดว่าไม่ใช่พวกปาปารัซซี่ปล่อยแน่ๆ
เรื่องฟู่จิงเหนียนจงใจปล่อยออกมาแน่ๆ
แต่เขาจะทำอะไร เธอก็ไม่สนใจอยู่แล้ว
แต่……
ก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่สนใจ
สองชั่วโมงต่อมา
หลินเอินเอินกำลังจะหลับ แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมากะทันหัน
เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย และเมื่อเธอลืมตาขึ้น ก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของโป๋มู่หาน เธอพอจะเดาได้ว่าตาหมาบ้านี่จะพูดอะไรบ้าง เธอไม่มีอารมณ์ที่จะรับสาย จึงกดตัดสายในทันที
โป๋มู่หานนั่งอยู่ในรถ ใบหน้าของเขามืดครึ้มเหมือนเมฆที่กำลังจะปล่อยน้ำฝน
โทรไปกี่ครั้ง ก็ถูกตัดสายตลอด
เสียงกริ่งประตูยังคงดังอยู่ และเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
หลินเอินเอินเดินเข้าไป ส่องตาแมว ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาและเย็นชาพอดี
สีหน้าของหลินเอินเอินเปลี่ยนไป เมื่อกี้เธอเกือบจะคิดว่ามีคนมาก่อเหตุอะไรด้วยซ้ำ ที่แท้ก็เทพเจ้าวัณโรคนี่เอง!
“หลินเอินเอิน ผมรู้ว่าคุณอยู่ข้างใน ถ้าอยากรบกวนคนอื่น จะไม่เปิดประตูก็ได้นะ!”
ปัง ปัง ปัง—!
ปัง ปัง ปัง! !
“คุณบ้าไปแล้วหรือไง! คุณมาทำอะไรที่บ้านฉันดึกๆดื่นๆ!” หลินเอินเอินหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันจะไม่เปิดประตูให้คุณ คุณกลับไปเถอะ”
ปัง ปัง ปัง!
ปัง ปัง ปัง!
ประตูห้องตรงข้ามเปิดออกมา เพราะทนรำคาญเสียงดังไม่ไหว
"ใครกัน! กลางค่ำกลางคืนก็ไม่เว้นเลยเหรอ!"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน