ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 160 เขาที่คุณแคร์ไม่อยู่
พิมกลับไปนั่งลงบนเตียง เตชินที่ซ่อนตัวอยู่ก็เปิดประตูออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วมาเอ่ยอย่างไม่พอใจ
" พิม คุณทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเลยนะ "
" ไม่ดียังไงคะ "
พิมเอ่ยถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย เตชินเลยตอบเธอด้วยน้ำเสียงสุขุมเย็นชาแววตาดูไม่พอใจ
" รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นขโมย เหมือนเป็นชู้ที่ต้องอยู่กับคุณแบบหลบๆซ่อนๆ "
พิมมองสีหน้าขุ่นเคืองของเตชิน เธอก็อดขำไม่ได้ จึงขำออกมาแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
" แล้วใครใช้ให้คุณมาอยู่ห้องฉันล่ะ ทีนี้คุณรู้หรือยัง ว่าการถูกคนที่เรารักไม่เห็นค่ามันเป็นยังไง
ถ้าคุณไม่อยากรู้สึกไร้ค่าก็กลับไปอยู่ห้องของตัวเองเลย "
เตชินเดินไปนั่งข้างๆพิมยื่นลำแขนอันแข็งแกร่งไปโอบกอดเธอไว้แล้วเอ่ย
" ได้ยังไง ในเมื่อเขาที่คุณแคร์ไม่อยู่แล้ว
ผมก็ไม่ต้องคอยหลบซ่อนแล้ว
ที่ผมยอมคุณเพราะผมไม่อยากให้คุณรู้สึกไม่สบายใจ คุณเป็นอดีตภรรยาของผม
อนาคตก็จะต้องเป็นแม่ของลูกผม ยอมนิดยอมหน่อยก็ไม่ได้เสียหายอะไร "
พิมหันไปมองเตชินแล้วเอ่ยเสียงขุ่นด้วยแววตาดุ
" นี่คุณ พูดดีๆนะ ใครเป็นแม่ของลูกคุณ "
เตชินยิ้มแล้วจับเอวพิมยกเธอขึ้นมานั่งบนตักของเขา
โอบรัดเธอไว้แน่นด้วยลำแขนสองข้างแล้วโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มเนียนนุ่มของเธอแล้วเอ่ย
" ก็คุณไง ผมรับปากคุณแม่แล้วว่าจะรีบมีหลานให้พวกท่านอุ้มไวๆ ดังนั้นผมต้องเร่งทำลูกกับคุณแล้ว "
เอ่ยจบเขาก็ผลักพิมนอนหงายลงบนเตียงแล้วคร่อมทับบนตัวเธอ
ทำให้พิมไม่สามารถดิ้นได้เลย พิมมองหน้าเตชินด้วยความตกใจดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น แล้วเอ่ยเสียงกร้าว
" ไม่ได้! นี่คุณวางแผนที่จะทำแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ "
" เมื่อเช้า "
เตชินเอ่ยตอบพิมด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างหน้าตาเฉย
" งั้นก็แสดงว่าที่คุณป๊อบกลับไปก่อนก็เป็นแผนของคุณจริงๆงั้นเหรอ "
เตชินยิ้มแล้วเอ่ยตอบเธอว่า
" ถูกต้อง คุณนี่ฉลาดรู้ทันผมเกือบทุกเรื่องเลยนะไหนๆคุณก็รู้แล้ว
ผมจะบอกให้หมดเลยว่าคนที่ให้ทุนก็คือแม่สามีคุณ ส่วนคนคิดแผนการนี้คือผม
ถ้าให้เดาผมคิดว่าคุณป๊อบก็รู้ว่าคนให้ทุนเป็นแม่ผม เพียงแต่เขาคงคาดไม่ถึงว่ามันจะเป็นแผนการของผม "
ได้ยินดังนั้นพิมถึงกับอึ้งไปเลย สักพักเธอจึงเอ่ยขึ้นว่า
" คุณนี่มันเจ้าเล่ห์ร้ายกาจหาใครเทียบไม่ได้จริงๆใช้อุบายกับคนอื่นได้อย่างแยบยลจนน่าเจ็บใจ "
" ขอบคุณที่ชม แต่เสียดายที่ผมใช้กับคุณไม่ได้ ในเมื่อผมเฉลยให้คุณฟังหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่คุณควรจะทำลูกกับผมแล้ว "
เขากำลังก้มลงไปจูบพิม พิมก็หลบหน้าเขาอย่างไวแล้วดันแผงอกเขาไว้เอ่ยขึ้นเสียงดุอย่างไม่ยอมจำนน
" คุณเตชิน เมื่อวานคุณไม่ได้พูดแบบนี้นี่ "
" คุณไม่รู้เหรอว่าลิ้นคนเรามันไม่มีกระดูกมันพลิกได้ตลอดเวลา "
ได้ยินดังนั้นแววตาพิมก็ดูบูดบึ้งขึ้นมาทันทีเธอเจ็บใจที่หลงเชื่อเขาจนได้
" แต่ฉันไม่อยากมีลูกกับคุณ "
เตชินมองคนใต้ร่างที่ดื้อรั้นอย่างไม่ใส่ใจ
ในคำพูดของเธอแล้วเอ่ยว่า
" แต่ผมอยากมีลูกกับคุณ คุณไม่อยากมีก็ต้องมี "
ได้ยินดังนั้นพิมยังไม่ยอมแพ้พยายามพูด
ให้เตชินเปลี่ยนใจ
" แต่ฉันไม่ได้รักคุณนะ คุณไม่อยากได้ลูกที่เกิดจากความรักของพ่อกับแม่เหรอ คุณอยากให้ลูกเกิดมาแล้วมีปัญหาเหรอ "
เตชินยิ้มอย่างสบายๆแล้วเอ่ยอย่างไม่สนใจอะไร
" ไม่เป็นไรผมรักคุณคนเดียวก็พอ ถ้าลูกเกิดมาผมมั่นใจว่าคุณต้องรักผมกับลูกแน่นอน "
เอ่ยจบเขาก็ก้มลงหอมเธอ ไล่จูบไปตามซอกคอแล้วเลื่อนหน้าขึ้นมาจูบหน้าเธอเบาๆ
พิมหงุดหงิดมากกับพฤติกรรมบ้ากามของเตชิน เมื่อวานก็ถูกเขาครอบครองไปแล้วครั้งหนึ่ง
วันนี้และวันอื่นๆ เธอจะไม่ยอมตกเป็นของเขาแล้วแน่นอน
ขณะที่เขาค่อยๆไล่ลงมาจํบสันจมูกโด่งสวยของเธออย่างช้าๆแล้วจูบแก้มเธอเบาๆ
กำลังจะย้ายมาจูบริมฝีปากอันเอิบอิ่ม อ่อนนุ่มของเธอ เธอจึงรีบเอ่ยขึ้นเสียงดัง
" ไม่นะ! คุณเตชิน เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อนสิ "
เตชินหยุดนิ่งมองคนใต้ร่างแล้วเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา
" ให้ผมหยุดทำไม "
พิมจ้องหน้าเตชินเตชินแล้วเอ่ยอย่างระแวดระวังแสร้งเอ่ยด้วยท่าทางเหนียมอาย
" เรา...เรายังไม่ทำลูกกันได้มั้ย เมื่อ...เมื่อคืน
เราก็ทำกันแล้วไม่ใช่เหรอ
ขืนทำอีกฉันคงไม่มีแรงเดินเที่ยวแล้ว
ฉัน...ฉันอยากไปเที่ยวก่อนน่ะ นะ คุณพาฉันไปเที่ยวหน่อยนะ นะคะ "
เธอทำตาอ้อนวอนขอราวกับเด็กขอเงินซื้อขนมกิน ดูน่ารักน่าทะนุถนอม
เตชินสบตากับคนใต้ร่างอย่างนิ่งๆไม่เอ่ยตอบอะไร เอาแต่จ้องตาเธอแล้วพึมพำในใจอย่างเงียบๆ
[ ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว คุณจะรู้บ้างมั้ยว่ามันยิ่งทำให้ผมอดใจไม่ไหว ]
ความนิ่งของเตชิน ทำให้ใจพิมเต้นระส่ำแทบได้ยินคลื่นของหัวใจเลย แล้วพิมก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เธอจึงเอ่ยว่า
" จริงสิ เมื่อกี้ฉันบอกว่าจะมีให้รางวัลคุณ
ฉันมอบให้คุณเลยแล้วกัน "
เอ่ยจบเธอก็ยื่นฝ่ามือทั้งสองไปจับหน้าของเตชิน
เบาๆ
แล้วเคลื่อนมืออีกข้างย้ายไปจับท้ายทอย
ของเตชิน
เข้าไปประกบริมฝีปาก จูบริมฝีปากหยักสวยได้รูปของเตชินอย่างดูดดื่มทันที
โดยที่มืออีกข้างคอยจับท้ายทอยเขาไว้ไม่ยอมปล่อย เตชินอึ้งไปไม่คิดว่าพิมจะจูบเขาก่อน
ในขณะที่เตชินเคลิ้มกับรสจูบของพิม
พิมก็เริ่มควบคุมเขาได้อย่างง่ายดาย
จากนั้นเธอก็พลิกตัวขึ้นไปคร่อมบนตัวเขา
แล้วค่อยๆถอนริมฝีปากออก เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
" นี่คือรางวัลที่ฉันอยากให้คุณค่ะ
หากคุณเชื่อฟัง ฉันยินดีมอบความสุขให้คุณทุกวันเลย แต่คุณก็ต้องให้รางวัลฉันบ้าง ให้ในสิ่งที่ฉันต้องการ "
[ร้อน] อ่านนวนิยาย ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 160 เขาที่คุณแคร์ไม่อยู่
นวนิยาย ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ได้รับการเผยแพร่ไปยัง ตอนที่ 160 เขาที่คุณแคร์ไม่อยู่ พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง Paizay ลงทุนใน ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน ตอนที่ 160 เขาที่คุณแคร์ไม่อยู่ ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ ตอนที่ 160 เขาที่คุณแคร์ไม่อยู่ และตอนต่อไปของซีรี่ส์ ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ที่ Good Novel Online ตอนนี้