ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 161
สรุปบท ตอนที่ 161 ก็รอยยิ้มแบบนี้มันทำให้ผมอยากกินคุณ: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 161 ก็รอยยิ้มแบบนี้มันทำให้ผมอยากกินคุณ – ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา โดย Paizay
บท ตอนที่ 161 ก็รอยยิ้มแบบนี้มันทำให้ผมอยากกินคุณ ของ ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Paizay อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หลังจากทำอะไรเสร็จพวกเขาทั้งสองก็พากันออกไปเที่ยว
" คุณอยากเล่นสกีหิมะมั้ย "
" ค่ะ "
พิมพยักหน้าเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มที่แสดงออกมารู้สึกตื่นเต้น
เตชินจึงเอื้อมมือไปจับมือพิมแล้วจูงเธอไปเล่นสกีหิมะ
ทั้งสองเล่นกันอย่างสนุกสนาน แม้พิมจะเล่นไม่เป็นแต่เตชินก็เทรนด์ให้คอยดูแลเธอไม่ห่าง
ทั้งสองเล่นสกีกันจนเหนื่อย จากนั้นก็มาปั้นหิมะเล่นต่อ พิมปั้นตัวโอลาฟ
ส่วนเตชินทำหน้าที่ขนหิมะมาให้พิมเพื่อให้พิมเล่นอย่างพอใจ
จากนั้นพวกเขาก็ถ่ายรูปให้กันและกัน
ในโทรศัพท์ของทั้งสองมีทั้งรูปคู่และรูปเดี่ยว
เก็บไว้มากมาย
แล้วเตชินก็เอ่ยถามพิมว่า
" คุณเหนื่อยมั้ย แบตเตอรี่ของคุณใกล้จะหมดหรือยัง "
พิมพยักหน้าแล้วเอ่ยตอบว่า
" ค่ะเหนื่อยแล้ว งั้นเรากลับไปพักผ่อนกันเลยดีมั้ยคะ พรุ่งนี้จะได้ไปเมืองโลซานน์กันต่อ "
" ได้เลยครับ คุณอยากไปไหนผมพาไปได้ทั้งนั้น "
พิมยิ้มแล้วเอ่ย
" ขอบคุณค่ะ "
จากนั้นทั้งสองก็พากันกลับไปยังที่พัก เมื่อถึงโรงแรมที่พวกเขาอยู่ก็ค่ำพอดี
พวกเขากลับเข้าไปในห้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ พิมก็มานั่งลงบนเตียงข้างๆเตชินแล้วกอดแขนเตชินไว้ เอ่ยเสียงอ้อน
" ที่รัก เค้าเหนื่อยมากเลยค่ะ เค้าง่วงมากๆด้วย
วันนี้เราอย่าเพิ่งทำลูกกันเลยดีกว่านะคะ
เอาแบบนี้มั้ย ให้เค้าเที่ยวให้หนำใจก่อน
แล้วเราค่อยมาทำลูกกันดีมั้ยคะ "
เตชินเองก็เหนื่อยเช่นกันจึงเอ่ยตอบพิมว่า
" ก็ได้ครับ แต่คุณห้ามกลับคำนะ "
พิมพยักหน้ายิ้มแล้วเตชินก็ยื่นมือไปจับคางเรียวเชยคางเธอให้เงยหน้าขึ้นมามองเขา
จากนั้นเขาก็ก้มลงจูบริมฝีปากเธออย่างนุ่มนวล
จูบกันได้สักพักเขาก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ สบตากับเธออย่างหวานซึ้งแล้วเอ่ย
" แค่ได้จูบคุณผมก็หลับฝันดีแล้ว "
พิมกะพริบตาปริบๆใบหน้ายิ้มหวานให้เขาแต่ในใจกลับเอ่ยออกมาอย่างไม่ค่อยพอใจ
[ กรรม โดนจูบอีกจนได้ ช่างเถอะ
อย่างน้อยปากเปื่อยก็ดีกว่าต้องเสียตัวให้เขา ]
เตชินเห็นหน้าพิมนิ่งไปเขาจึงยิ้มขึ้นแล้วเอ่ย
" ทำไม ตกใจเหรอ "
" ปะ เปล่าค่ะ "
" แล้วอึ้งทำไม "
ได้ยินดังนั้นพิมก็รีบหลบตาเขามองต่ำลงมา
แล้วกลอกตาไปมาอย่างเลิ่กลั่กแล้วเอ่ย
" ก็ ก็แค่ไม่ทันตั้งตัวน่ะ "
เตชินยิ้มแล้วเอานิ้วชี้แตะลงบนปลายจมูกพิมเบาๆแล้วเอ่ย
" งั้นก็หลับกันเถอะ "
" ค่ะ "
แล้วทั้งสองก็นอนกอดกันแน่นภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เตชินมองคนในอ้อมกอดอย่างหลงไหล
[ คนอะไรแม้แต่จมูกยังสวยจนน่าหลงไหล
สันโด่งเรียวเล็ก ปลายเชิดขึ้นนิดมีหยดน้ำหน่อยเข้ากับใบหน้าเรียวเล็กพอดี ]
จากนั้นเขาก็จูบหน้าผากพิมเบาๆแล้วหลับไป
ในเช้าวันต่อมาพวกเขาก็ขนกระเป๋าสัมภาระ
ไปเที่ยวเมืองอื่นต่อ
ปลายทางคือเมืองโลซานน์(Lausanne)ไปถึงก็ไปเดินเล่นริมทะเลสาบแวะทานข้าวในร้านอาหารที่มองเห็นวิวทะเลสาบ
ต่อมาเตชินก็พาเธอไปเมืองมงเทรอซ์ (Montreux)
ให้เธอได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติทิวทัศน์สวยงามที่ล้อมรอบเทือกเขาแอลป์ มีความสงบเรียบง่ายสบายๆ
เพื่อให้เธอรู้สึกผ่อนคลายจิตใจพิมรู้สึกสงบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
จากนั้นก็กลับไปเที่ยวในเมืองเบิร์นซึ่งเป็นเมืองหลวงของสวิตเซอร์แลนด์
เธอเดินไปเที่ยวชมเมืองโบราณ์ในยุคกลางอย่างมีความสุข
เดินชมวิวเมืองอย่างเพลินๆให้ความรู้สึกคล้ายกับได้เข้ามาอยู่ในแดนมหัศจรรย์
แม้จะเดินทั้งวันแต่กลับไม่ทำให้เธอรู้สึกเหนื่อยเลย นั่นเพราะเธอรู้สึกตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจอยู่ตลอดเวลา
เตชินที่เดินตามเธอไม่ห่างก็รู้เลยว่ากลับไปคืนนี้เธอต้องสลบอีกตามเคย
กลางวันเธอใช้พลังทั้งวัน พอตกกลางคืนก็อ้างเหนื่อยอ้างโน่นอ้างนี่
แต่คืนนี้เขาจะไม่ยอมเธอแล้ว เขาจะเผด็จศึกกับเธอให้ได้ เพราะพรุ่งนี้เช้าจะต้องกลับกันแล้ว
พิมเองก็ไม่ได้ฉลาดน้อย เธอรู้ดีว่าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่จะได้อยู่ด้วยกัน เตชินต้องไม่ปล่อยเธอไปแน่
ดังนั้นระหว่างเดินทางกลับไปที่พักเธอจึงเสิร์ชหาเคล็ดลับการป้องตัว
ด้วยการต่อยหรือตีคนให้สลบในพริบตาเดียว
เธอเคยดูในละครแต่ไม่รู้วิธีใช้กลัวจะพลาดทำให้อีกฝ่ายถึงแก่ชีวิต
ดังนั้นในตอนนี้การศึกษาหาข้อมูลคือสิ่งเดียวที่จะช่วยเธอให้ใช้มันได้อย่างถูกต้องปลอดภัย
ในเมื่อไม่สามารถจับผิดได้ ไม่เห็นความผิดปกติใดๆ เตชินก็ยิ้มขึ้นอย่างโล่งใจ แล้วเอ่ยอย่างนุ่มนวลอ่อนโยน
" อืม ผมเชื่อใจภรรยาคนสวยของผมอยู่แล้ว "
พิมแอบโล่งใจแล้วพึมพำออกมา
[ ไม่เสียเวลาเปล่าเลยที่เลือกเรียนวิชาจิตวิทยาในวิชาเลือก ]
จากนั้นเธอจึงยิ้มขึ้นแล้วเอ่ยพร้อมกับถอดเสื้อคลุมบนตัวออก
เหลือไว้เพียงชุดนอนสุดเซ็กซี่โชว์เนินอกขาวสวยอย่างยั่วอารมณ์สวาท
" ชุดนี้ฉันแอบไปซื้อมาเพื่อคุณโดยเฉพาะเลยนะคะ ฉันอยากจะขอบคุณคุณ
ที่อุตส่าห์พาฉันเที่ยวและตามใจฉันทุกอย่างมาเกือบเดือน
ฉันรู้สึกพอใจและมีความสุขมาก กับการเที่ยวครั้งนี้
ฉันคิดมาดีแล้วค่ะ หากสิ่งนี้ทำให้คุณมีความสุขฉันก็จะทำให้คุณ
อีกอย่างเราก็เป็นอดีตสามีภรรยากัน ต่างคนต่างไม่มีใคร
การที่ฉันจะมอบร่างกายให้คุณก็ไม่ได้เป็นการทำผิดต่อใคร
หลังจากวันนี้ไปเราต่างคนต่างไม่รู้อนาคตไม่รู้จะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
ฉันเลยอยากจะมีช่วงเวลาดีๆระหว่างเราสองคน
เก็บช่วงเวลาที่ได้อยู่กับคุณอย่างมีความสุขที่สุดไว้ในความทรงจำ ฉันรักคุณค่ะ "
เอ่ยจบเธอก็เข้าไปจูบริมฝีปากอันมีเสน่ห์น่าดึงดูดของเตชินอย่างนุ่มนวล
เตชินก็โอบกอดร่างบางไว้ให้เธอขึ้นมานั่งบนตักของเขา
แล้วเขาก็หลับตาลงเคลิ้มไปกับรสจูบอันหวานหอมและถ้อยคำเสนาะหูชวนให้เบิกบานใจของพิม
พิมนั่งคุกเข่าลงบนตักของเตชิน จูบริมฝีปากกันและกันอย่าเมามัน
แล้วค่อยๆจูบกันอย่างดูดดื่มขึ้นเรื่อยๆจนแทบหายใจหายคอกันไม่ทัน
สักพักก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากกัน
พิมสบตากับเขาแล้วเอ่ยขึ้น
" วันนี้เราค่อยเป็นค่อยไปนะคะ
ฉันจะค่อยๆนวดทุกส่วนสำคัญในร่างกาย
เพื่อให้คุณรู้สึกผ่อนคลาย
วันนี้คุณเดินทั้งวันร่างกายคงเผาผลาญพลังงานไปเยอะ
คุณอยู่นิ่งๆนะคะ ฉันจะทำทุกอย่างให้คุณเอง "
เตชินคิดว่าที่พิมเอ่ยก็มีเหตุผล
หากได้นวดสักหน่อยก็คงรู้สึกผ่อนคลาย
เขาพยักหน้าให้พิมเบาๆ แล้วจูบพิมอีกครั้ง
มือซ้ายโอบเอวเธอไว้
ส่วนมือขวาก็ซุกซนเคล้าคลึงลูบไล้ไปตามตัวพิมแล้วค่อยๆมาสัมผัสทรวงอกเธอเบาๆ ด้วยความลุ่มหลงในความนุ่มนิ่มของเธอ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา