ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 111

พอณัชชารู้ว่าป๊อบมา เธอก็กลัวจะเกิดเรื่องขึ้น จึงออกจากบริษัทแล้วมาที่โรงพยาบาลเลย

เตชินที่ไม่กินข้าวไม่กินน้ำ เอาแต่นั่งเฝ้าร่างของพิมไม่ห่างอย่างเหม่อลอย

ร่างขาวซีดไร้วิญญาณของพิมนอนอยู่เตียง

โดยมีเครื่องช่วยหายใจยื้อชีวิต

มีผ้าก๊อซพันรอบหัว มีเฝือกดามคอ และมีเฝือกที่ขา มีผ้าพันที่แขน ทั้งตัวเธอเต็มไปด้วยบาดแผล

หากเธอยังมีลมหายใจอยู่ เธอคงจะเจ็บปวดทรมาน ทั้งกายและใจอย่างแสนสาหัส

ณัชชาเดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสาร

เห็นเตชินดูซึมๆโทรมๆไป เธอก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กัน

ในเวลานี้ เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรกับเตชินดี

ได้แต่นั่งเงียบข้างๆเขา

สักพักป๊อบก็มาถึง เขาเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องที่พิมอยู่

ใบหน้าของเขาดูเหี้ยมโหดดุร้ายแบบไม่เคยเป็นมาก่อน

สายตาคมกริบมองไปยังร่างของพิมอย่างเลื่อนลอยด้วยใจหวิวๆ

แล้วเลื่อนสายตามามองลงบนตัวของเตชิน

ด้วยสีหน้าขึงขังน่ากลัว

แววตาดุร้ายจับจ้องเตชินราวกับพร้อมที่จะสังหารคนได้ในทันที

จากนั้นก็เดินดุ่มๆเข้ามากระชากคอเสื้อของ

เตชินให้ลุกขึ้นมา

พร้มกับต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของเตชิน

แล้วเอ่ยเสียงกร้าว

" แกทำอะไรพิม ทำไมพิมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ "

เตชินมองหน้าป๊อบด้วยแววตาคมกริบราวกับจะเฉือนคนตรงหน้าออกเป็นชิ้นๆด้วยความโมโห

แล้วเอ่ยเสียงทุ้มอย่างเยือกเย็นและทรงพลัง

" ถ้าไม่ใช่เพราะนาย พิมจะมีสภาพเป็นแบบนี้มั้ย

ถ้าไม่ใช่เพราะนายขืนใจพิมจนพิมท้อง

นายคิดว่าฉันจะต้องพาเธอมาทำแท้งมั้ย

ทั้งหมดเป็นเพราะนาย ทำให้ฉันต้องพาเธอมาเอาลูกของนายออก

จนเธอถูกรถชนแล้วเป็นแบบนี้ ไอ้ป๊อบ

ไอ้สารเลว! "

เอ่ยจบเตชินก็ต่อยไปยังใบหน้าของป๊อบ

แล้วซัดหมัดเข้าไปที่หน้าท้องของป๊อบรัวๆด้วยความเดือดดาลและโกรธแค้น

ที่เข้าใจว่าป๊อบขืนใจพิม แตะแต้องพิมของเขาจนท้อง

ป๊อบถูกเตชินต่อยแล้วผลักจนล้มลงไปบนพื้น

จากนั้นเขาก็จ้องหน้าเตชินอย่างไม่กะพริบ

แล้วหัวเราะขึ้นมาเหมือนคนเสียสติพร้อมกับเอ่ย

" หึๆๆ พาเธอมาทำแท้งงั้นเหรอ เหอะ ไอ้เตชินแกมันเลือดเย็นใจดำอำมหิต ฆ่าได้แม้กระทั่งลูกของตัวเอง "

เตชินได้ยินดังนั้นก็เหมือนถูกสายฟ้า

ฟาดลงมากลางหัว จนร่างชามึนหัวไปเลย

เขามองไปยังป๊อบแล้วเข้าไปกระชากคอเสื้อของป๊อบให้ลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง

" นายพูดใหม่อีกที นายพูดใหม่อีกที!!! "

เตชินเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันจากนั้นก็ตะคอกขึ้นเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง

จนนิ้วของพิมขยับราวกับได้ยินเสียงคำรามของเตชิน

ป๊อบยิ้มเย้ยหยันแล้วเอ่ย

" เด็กในท้องของพิมเป็นลูกของนาย

แต่เสียดายที่นายใจดำอำมหิตและโง่เกินไป

ไม่คู่ควรเป็นพ่อของเขา

นายเป็นสาเหตุทำให้ลูกของตัวเองต้องตาย

ทำให้พิมกลายเป็นแบบนี้ นายไม่รู้สึกผิดบ้างหรือไง ไอ้เตชิน! "

ป๊อบเอ่ยเสียงกร้าว ต่อยหน้าเตชินแล้วผลักเขาออกไปให้พ้นตัวด้วยความโกรธจัด

จากนั้นก็เดินมานั่งลงข้างๆพิมด้วยสีหน้าเศร้าสลดใจ

ณัชชายืนช็อกกับเรื่องที่ทั้งสองคุยกัน