ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 129

มื้อเย็นที่แสนอบอุ่นของบ้านหิรัญวัฒนากุล

ทำให้ป๊อบหลงไหลชีวิตเรียบง่ายที่เต็มไปด้วยความสุข จนอยากจะครอบครองเธอไว้ให้ได้

พอทานข้าวกันเสร็จป๊อบก็ขอลากลับ พิมจึงเดินมาส่งเขาขึ้นรถ

" ขับรถกลับดีๆนะคะ "

" ครับ "

ป๊อบพยักหน้ายิ้มแล้วยกมือขึ้นบ๊ายบาย พิมก็ยกมือบ๊ายบายตอบ

แล้วเขาก็ขับรถออกไปจากบ้านของพิม

ทางด้านเตชิน เมื่อกลับเข้าไปในห้องของตัวเองก็เอาแต่คิดถึงพิม

ไม่ว่าจะทำกิจวัตรประจำวันอะไรก็นึกถึงแต่หน้าของพิม

ภาพของพิมลอยเข้ามาวนเวียนอยู่ตรงหน้าตลอดเวลา ราวกับเธอยังคงอยู่ข้างเขาเหมือนเดิม

แต่เมื่อจะเข้าไปจับต้อง เธอกลับเลือนหายไปเป็นกลายเป็นเพียงอากาศธาตุ

ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจ ทรมานแทบจะไปหาเธอแล้ว

เขาเดินไปที่เตียงแล้วทิ้งตัวลงไปนอนอ้าซ่าพร้อมกับเอ่ย

" ผมประสาทไปแล้วหรือเปล่า ทำไมผมถึงเห็นแต่คุณหรือว่าผมบ้าไปแล้วเพราะคุณ "

เอ่ยจบเขาก็หลับตาลงช้าๆอดทนต่อความคิดถึงอย่างทรมานใจ

ในเช้าวันต่อมา เขาก็เข้าไปทำงานในบริษัทตามปกติ

ณัชชาเดินเข้ามารายงานเขาด้วยสีหน้าท่าทางดูตื่นเต้นดีใจ

" พี่เตชินคืนนี้มีนัดทานข้าวกับลูกค้ารายใหญ่ที่จะซื้อโครงการใหม่ของเรานะ

เขาเจาะจงมาที่พี่โดยเฉพาะ ต้องการจะพูดคุยกับพี่ตามลำพัง

งานนี้ดูเหมือนโครงการที่ต่างประเทศหลายพันล้านจะขายได้เพราะเสน่ห์พี่ล้วนๆเลยนะ

ถ้าเราขายโครงการนี้ได้หมดภายในระยะเวลาอันสั้น

บริษัทเราก็จะกลายเป็นบริษัทที่มีรายได้มากที่สุดในประเทศแล้ว

และพี่จะกลายเป็นประธานหนุ่มสุดหล่อไฟแรงที่ทำรายได้สูงสุดแห่งปีเลยล่ะ "

เตชินมองหน้าณัชชาอย่างเย็นชาด้วยความหงุดหงิดใจแล้วเอ่ยเสียงเย็น

" เธอกับคุณคังไปแทนแล้วกัน บอกว่าผมไม่ว่างติดธุระด่วน "

ได้ยินดังนั้นณัชชาจึงเอ่ยขึ้น

" ได้ยังไง ประวัติของทางฝั่งโน้นไม่ธรรมดาเลยนะ คนที่ต้องการมาครอบครองโครงการเรา

เบื้องหลังเป็นถึงเจ้าพ่อมาเฟียที่มีอิทธิพลสูง

และมีฐานะร่ำรวยมากคนหนึ่งในประเทศที่เราไปลงทุน

ถ้าเราผูกมิตรกับเขาได้ก็จะเป็นเรื่องที่ดี

แต่เราไม่ควรที่จะไปมีปัญหากับเขา "

เตชินมองหน้าณัชชาด้วยสีหน้าไม่พอใจอย่างเย็นชาแล้วเอ่ยเสียงเย็นอย่างไม่สนใจอิทธิพลใคร

" เป็นมาเฟียแล้วยังไง รวยล้นฟ้าแค่ไหนพี่ก็ไม่สน เราทำธุรกิจมานาน

บุกตลาดต่างประเทศจำเป็นต้องพึ่งพาคนอื่น

เหรอ เธออย่าให้ความสำคัญกับอำนาจของคนมากเกินไป

อำนาจมีได้ก็จบสิ้นได้ แต่คุณภาพและมาตรฐานของโครงการเราต่างหากที่จะยั่งยืนครองใจลูกค้า

เราจะขายให้กับคนที่เห็นค่าและอยากได้มันจริงๆเท่านั้น

เราไม่ได้เดือดร้อนหรือมีปัญหาเรื่องเงิน พี่ไม่สนใจหรือให้ความสำคัญกับคนพวกนี้เลยสักนิด

ส่วนเรื่องที่ว่าไม่ควรมีเรื่องนั้น การที่เราเข้ามาอยู่ในจุดนี้

เราจะต้องยอมรับเรื่องนี้ให้ได้มันเป็นเรื่องธรรมดาของการเป็นผู้บริหาร

เธอจำไว้ว่าการที่เรายอมเพราะเขามีอิทธิพลกว่าแล้วลดค่าของตัวเองให้เขาด้อยค่า

มีแต่จะทำให้คนอื่นดูถูก ถ้าเขาเป็นคนดี เขาจะให้เกียรติและไม่แสดงอำนาจข่มคนอื่น

การที่เขาแสดงอำนาจข่มให้คนอื่นกลัวมันกำลังบ่งบอกว่าเขาก็กลัวเราถึงเริ่มข่มก่อน

สัญชาตญาณของคนประเภทนี้คือ ข่มขู่เพื่อข่มเหง ด้วยอำนาจของเราไม่ใช่ว่าจะต่อกรกับเขาไม่ได้

ดังนั้นคืนนี้เธอก็ไปกับคุณคังแล้วพี่จะส่งบอดี้การ์ดไปคุ้มกันให้เพื่อให้เธอรู้สึกสบายใจ "

เตชินทั้งตำหนิและสั่งสอนณัชชาชุดใหญ่

ณัชชาได้แต่รับฟังคำสั่งสอนด้วยสีหน้านิ่งเฉย

เตชินลุกจากเก้าอี้แล้วเดินเข้ามาหาเธอ ยื่นมือทั้งสองข้างมาจับไหล่เธอเบาๆ แววตาคมกริบทรงพลังจับจ้องณัชชาแล้วเอ่ย

" ใจเธอต้องแกร่งและเข้มแข็งกว่านี้นะณัชชา

เธอเป็นคนเก่ง

มั่นใจในความสามารถของตนเองหน่อย

อนาคตเรายังต้องเจออะไรอีกเยอะ เข้าใจมั้ย "