พอค่ำ ณัชชาก็ไปตามนัด เมื่อเข้าไปในร้านอาหารที่นัดกันไว้
ซาร่าก็หันไปมองผู้เป็นพ่อแล้วส่ายหน้า จอห์นผู้เป็นพ่อจึงเอ่ยถามขึ้น
" ท่านประธานเตชินไม่มาด้วยเหรอครับ "
ณัชชายิ้มแล้วเอ่ยตอบไปว่า
" ต้องขออภัยด้วยค่ะ พอดีท่านประธานติดธุระสำคัญไม่อาจมาพบคุณจอห์นด้วยตนเองได้
จึงส่งดิฉันมาแทนค่ะ "
จอห์นจ้องหน้าณัชชาอย่างไม่กะพริบตะลึงในรอยยิ้มที่มีเสน่ห์น่าดึงดูดของเธอ
" คุณคือคุณณัชชาที่เป็นรองประธานบริษัท? "
จอห์นเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่แน่ใจไม่คิดว่าเธอจะสวยและดูเด็กขนาดนี้ ณัชชายิ้มแล้วตอบว่า
" ใช่ค่ะ ฉันเอง ฉันดีใจมากที่คุณจอห์นสนใจโครงการของเรา
ดังนั้นที่ฉันมาวันนี้ ฉันอยากจะพรีเซนต์ให้คุณจอห์น
ได้รู้จักกับโครงการของเราให้มากยิ่งขึ้นก่อนจะตัดสินใจซื้อค่ะ "
จอห์นจ้องหน้าณัชชาที่พูดภาษาของเขาอย่างฉะฉาน บุคลิกหน้าตา เต็มไปด้วยความมั่นใจ
ไม่มีการตื้อหรือเอาใจลูกค้าเลยแต่กลับถ่อมตัววางตัวให้เป็นเพียงตัวเลือกหนึ่ง
โดยไม่สนใจว่าจะถูกเลือกหรือเปล่า ท่าทางแบบนี้ของณัชชา
เขาสนใจมากและอยากจะรู้แล้วว่ารูปแบบโครงการจะน่าสนใจเหมือนณัชชาหรือเปล่า
จอห์นเป็นหนุ่มลาตินหน้าตาหล่อเหลา
อายุ43 สูง 185 เซนติเมตร
ยังไม่แต่งงาน แต่มีภรรยานอกสมรสที่เกิดจากความผิดพลาดสมัยวัยรุ่น จนมีลูกสาวด้วยกันคือ ซาร่า
เดิมทีเขาไม่ได้อยากจะมาเมืองไทยเลย
แต่ลูกสาวไปขอร้องให้เขามาเป็นเพื่อน
เพื่อมาคุยเรื่องโครงการที่ลูกสาวเขาสนใจ
จึงจำเป็นต้องมา แต่ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับรองประธานที่ทั้งสวยและดูมั่นใจแฝงความเย่อหยิ่งในตัวอย่างณัชชา
ตอนนี้เขาสนใจทั้งณัชชาและโครงการเข้าแล้ว
ณัชชาเริ่มพรีเซนต์โครงการของตัวเองให้เขาฟัง
แต่เขากลับไม่ได้สนใจ ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดเลยเอาแต่จ้องหน้าณัชชา คล้ายว่าฟังแต่จับใจความอะไรไม่ได้เลย
ส่วนณัชชาก็พรีเซนต์ไปตามหน้าที่ นำเสนอให้อีกฝ่ายประทับใจในโครงการ ดึงจุดเด่นและความน่าสนใจของโครงการออกมา
พอเธอนำเสนอเสร็จเธอก็มองหน้าจอห์นอย่างรอคำตอบ
แต่จอห์นกลับยิ้มโปรยเสน่ห์ใส่อย่างเจ้าชู้ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่ชอบมากที่สุด แล้วจอห์นเอ่ยเพียงว่า
" อืม น่าสนใจทุกอย่างเลย "
ซาร่าได้ยินก็ดีใจ เธอจึงเอ่ยขึ้น
" คุณพ่อของฉันตกลงจะซื้อโครงการของคุณแล้ว ดังนั้นวันที่จะนัดกันทำสัญญาซื้อขาย
ต้องให้ประธานเตชินมาด้วยตนเองนะคะ "
คำพูดของซาร่าชัดเจนว่าเป็นคนเอาแต่ใจ
ณัชชาจึงทำแค่ยิ้มแล้วเอ่ยตอบไปว่า
" ได้ค่ะ ขอบคุณคุณจอห์นกับคุณซาร่ามากนะคะที่สนใจโครงการของเรา ในเมื่อคุยกันเสร็จแล้วงั้นพวกเราขอตัวกลับก่อนนะคะ "
เอ่ยจบณัชชาก็ลุกขึ้นยืนโดยไม่รอคำตอบและไม่สนใจว่าจอห์นจะคิดยังไง แล้วเธอก็เดินออกจากห้องVIPของร้านอาหารนั้นไป
โดยมีผู้ช่วยคังเดินประกบข้างกายตามคำสั่งของเตชินเพื่อให้เธอรู้สึกอุ่นใจ
หลังจากที่ณัชชาออกไปแล้ว ซาร่าก็หันไปมองหน้าผู้เป็นพ่อแล้วเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่พอใจเล็กน้อย
" พ่อสนใจรองประธานคนนี้เหรอ "
จอห์นยิ้มสายตาทรงเสน่ห์ยังคงจ้องไปยังทางที่แผ่นหลังลับสายตาไป แล้วเอ่ย
" ลูกคิดว่าไงล่ะ เธอเหมาะที่จะเป็นแม่เลี้ยงของลูกมั้ย "
" แต่เธอดูไม่สนใจพ่อเลยนะ "
จอห์นยิ้มอย่างไม่แคร์ว่าณัชชาจะสนใจเขาหรือเปล่า แต่กลับเอ่ยออกมาอย่างนักล่า
" ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธพ่อได้ ขอแค่ลูกบอกว่าเธอคู่ควรที่จะเป็นแม่ของลูกพ่อก็จะจับเธอกลับไปไว้ที่บ้าน "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา