ตอนเย็น เตชินออกจากบริษัทนั่งรถกลับบ้าน ระหว่างทาง
เขามองออกไปนอกหน้าต่าง คิดอะไรเพลินๆ
[ หากพิมเป็นเด็กสาวบริสุทธิ์ก็คงดี ผู้ชายในคืนนั้นเป็นใครกันนะ ที่พรากความสาวของเธอไป ]
เมื่อคิดถึงผู้ชายของพิมในคืนนั้น เขาไม่เข้าใจว่าพิมไปมีวันไนท์สแตนด์ทำไม
เขานั่งวิเคราะห์ถึงความเป็นไปได้อย่างเงียบๆ
[ แล้วที่เธอทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว เป็นการเสแสร้งงั้นเหรอ เธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ ]
เนื่องจากในช่วงเช้าก่อนที่พิมจะมาถึงบริษัท
ผู้ช่วยคังไปสอบถามจากช่างแต่งหน้า ที่มาแต่งหน้าทำผมให้พิมวันนี้
ทำให้ได้เบอร์โทรของเพื่อนพิมที่ชื่อเทเท่มา
ผู้ช่วยคังจึงโทรไปถาม
" สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าผมเรียนสายอยู่กับคุณเทเท่ใช่มั้ยครับ "
เทเท่จึงตอบไปว่า
" ใช่ค่ะ "
แล้วผู้ช่วยคังก็แนะนำตัว
" ผมชื่อคังนะครับ เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของท่านประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งประเทศไทย
และเป็นเพื่อนร่วมงานกับพิม พอดีทางท่านประธานของเรารับคุณพิมเข้าทำงาน
เลยต้องการทราบเกี่ยวกับประวัติของคุณพิมให้เลียดเอียดตามกฏของบริษัทครับ "
ผู้ช่วยคังเอ่ยอธิบาย จากนั้นก็เริ่มเอ่ยถาม
" คุณเทเท่เป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนของคุณพิมใช่มั้ยครับ "
" ใช่ค่ะ "
" สนิทกันแค่ไหนครับ ปัจจุบันยังสนิทกันอยู่หรือเปล่า "
" สนิทค่ะ เราคุยกันได้ทุกเรื่อง "
" งั้นคุณเทเท่พอจะทราบมั้ยครับ ว่าคุณพิมมีแฟนหรือยัง "
" พิมยังไม่มีแฟนค่ะ เธอโสดสนิท จนพวกเพื่อนๆกลัวว่าเธอจะไม่นิยมเพศตรงข้ามแล้วค่ะ "
" อ๋อ ครับ แล้วคุณพิมมีคนคุยมั้ยครับ "
" อุ้ยอีพิมน่ะ ชาตินี้หล่อนคงไม่คุยกับใครหรอกค่ะ เพราะหล่อนมัวแต่คิดที่จะหาเงินให้ได้เยอะๆ
ถึงขั้นไปสมัครเป็นแม่บ้านที่กรุงเทพ อุ๊บ! "
เทเท่คุยกับผู้ช่วยคังจนลืมตัว เผลอพูดอย่างไม่สุภาพและไม่เป็นทางการออกไป
แต่อยู่ๆเขาก็เกิดสงสัยว่าพิมไปสมัครงานอะไรเท่าที่เขาจับประเด็นได้
[ มีแต่ถามเรื่องพิมมีแฟนหรือยัง ไม่มีเรื่องอื่นเลย เป็นการสัมภาษณ์งานแบบไหนกัน ]
คิดได้ดังนั้น เขาจึงเอ่ยถามว่า
" เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณพอจะบอกได้มั้ยคะ ว่าพิมสมัครงานในตำแหน่งอะไร "
ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยตอบไปว่า
" เป็นแม่บ้านครับ ตอนนี้ทางเราได้ข้อมูลของคุณพิมครบถ้วนแล้ว
ขอบคุณคุณเทเท่มากเลยนะครับที่ให้ความร่วมมือให้ข้อมูลที่สำคัญแก่เรา
ไม่มีอะไรแล้วผมขอวางสายก่อนนะครับ "
" อ่อ ค่ะๆ สวัสดีค่ะ "
หลังจากวางสาย ผู้ช่วยคังก็เข้าไปรายงานเตชินในห้องทันที
" คุณชายครับเรื่องที่ให้ไปสืบหาข้อมูลของคุณพิม ทางเพื่อนสนิทคุณพิมยืนยันว่า
คุณพิมยังไม่มีแฟนครับ และยังบอกอีกว่า
ชาตินี้คุณพิมคงไม่คุยกับใคร
เพราะในหัวของคุณพิมคิดแต่จะหาเงินให้ได้เยอะๆครับ "
เมื่อนึกถึงเรื่องราวทั้งหมด เอามาปะติดปะต่อกัน เตชินจึงรู้สึกสงสัยว่า
[ พิมปิดบังความจริงเอาไว้ เอาความเท็จมาพูดเพื่อปกป้องตนเองหรือเปล่า ]
คิดได้ดังนั้นเขาฉีกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วพึมพำในใจต่อ
[ จะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ แค่ตรวจสอบก็รู้แล้ว ]
เมื่อกลับถึงบ้าน เขารีบลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไป เขามองหาพิมในห้องโถงชั้นล่างก็ไม่เจอเธอ
เขาจึงเดินขึ้นบันไดแล้วเดินเข้าไปในห้อง เดินไปนั่งลงบนเตียง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา