ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 51

รถของเตชินเคลื่อนเข้ามาจอดในลานจอดรถ

เมื่อรถจอดสนิท ดับเครื่องเรียบร้อย

พิมและเตชินเปิดประตูลงจากรถ

เดินกลับเข้าไปในบ้านพร้อมกัน แล้วเดินขึ้นไปบนห้อง

เมื่อเข้ามาในห้องนอนแล้ว พิมหันไปมองเตชินแล้วเอ่ย

" ฉันขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ "

" ครับ "

เตชินเอ่ยตอบพร้อมกับพยักหน้าให้ แล้วเดินไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

เขานั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน ยกโน๊ตบุ๊คขึ้นมาเปิดแล้วไปเปิดอีเมลที่ผู้ช่วยคังส่งมาให้

นั่งดูประวัติของพิมที่ใช้ประกอบการสมัครเป็นแม่บ้าน

[ นางสาวพิมผกา หิรัญวัฒนากุล อายุ 23 ปี เรียนจบมัธยมปลาย

เสียดายความฉลาดมีไหวพริบ ถ้าคุณมีโอกาสได้เรียนสูงกว่านี้คงจะมีอนาคตที่ดีแน่

คงไม่ต้องมาสมัครงานแบบนี้ แต่ก็ถือเป็นความโชคดีของผมที่ได้เจอคุณ เราคงมีวาสนาต่อกัน ]

เตชินเกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวย คนที่จะมาเป็นคุณหญิงของเขาในอนาคต

ไม่ใช่จะเลือกใครก็ได้ เขาเองก็เลือกคนที่เหมาะสมกับเขาเช่นกัน

และเขาอาจจะมีตัวเลือกที่ดีกว่าพิมแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ได้

แต่ถึงแม้เตชินจะเก่ง จะฉลาด รอบคอบแค่ไหน แต่บางเรื่องเขาก็มองข้ามไปโดยไม่รู้สึกเอะใจอะไร

ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เกี่ยวกับเรื่องเล็กน้อยของพิม

เลยไม่เคยนึกสงสัยว่าเธอรู้จักและสนิทสนม

กับป๊อบที่มีฐานะร่ำรวยได้ยังไง

พิมนอนแช่น้ำในอ่างอย่างสบายใจ

ฟองสบู่ลอยเหนือน้ำอุ่นๆส่งกลิ่นหอมอ่อนๆทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย

เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็ลุกขึ้นมาจากอ่างแล้วเปิดฝักบัวล้างตัวอีกครั้ง

จากนั้นก็หยิบผ้าเช็ดตัวมาปกปิดเรือนร่างแล้วสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย

เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินไปนั่งเป่าผม

เตชินเห็นว่าเธออาบน้ำเสร็จแล้ว

เขาจึงจากจากเก้าอี้ เดินออกมาจากห้องน้ำงานแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำต่อ

พิมไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบเอายานอนหลับที่เธอซ่อนไว้ในกระเป๋า

มายัดใส่ลงในกระเป๋าเสื้อของชุดนอนที่เธอสวมใส่อยู่ จากนั้นก็กลับมานั่งเป่าผมที่เดิม

เป่าผมเสร็จเธอก็ออกจากห้องแล้วเดินลงไปชั้นล่าง

เธอเดินเข้าไปในห้องครัว เปิดตู้เก็บอาหารแห้งแล้วหยิบถุงชาคาโมมายล์กับเก๊กฮวยขึ้นมา

แล้วเริ่มต้มน้ำพอน้ำเดือด เธอก็เริ่มชงชา

คาโมมายล์ผสมเก๊กฮวยใส่แก้วไว้สองแก้ว

แล้วเธอก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าชุดนอนเตรียมจะหยดยานอนหลับ

เตชินที่เดินเข้ามาอย่างเงียบๆก็มากอดเอวเธอไว้แล้วหอมไปที่แก้มเนียนนุ่มของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้น

" คุณกำลังทำอะไรน่ะพิม ผมบอกแล้วถ้าคุณอยากได้อะไร ให้บอกป้าใจ "

พิมตกใจจนลูกตาแทบหล่นดีที่เธอหันหลังให้เขา

ไม่งั้นเขาคงจับพิรุธได้แล้ว

หัวใจแทบตกหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มหัวใจเต้นตุบๆอย่างแรง

พอเริ่มควบคุมสีหน้าและหัวใจที่เต้นแรงให้สงบลงได้แล้ว

เธอจึงยิ้มขึ้นแล้วหมุนตัวหันมามองหน้าเขา

พร้อมกับผละเขาออกห่างจากเธอเล็กน้อยแล้วเอ่ย

" เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง ไม่จำเป็นต้องไปรบกวนป้าเขาหรอกค่ะ อีกอย่างฉันอยากทำให้คุณด้วยตัวเอง "

คำพูดของเธออ่อนหวานจับใจแต่ใครจะรู้ว่ามันไม่มีความจริงใจเลย

ดังสำนวนสุภาษิตที่ว่า ปากหวานก้นเปรี้ยว

จากนั้นเธอก็เอ่ยถามเขาไปว่า

" แล้วทำไมคุณมาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้คะ

ดีที่ไม่ตกใจจนทำน้ำร้อนลวกใส่มือ "

เอ่ยจบเธอก็แอบบ่นพึมพำในใจเบาๆ

[ ดีนะ ที่ยังไม่เอายานอนหลับออกมา ไม่งั้นได้ตกเป็นเมียเตชินรอบสองแน่ ]

เตชินยื่นฝ่ามือใหญ่ไปจับใบหน้าเรียวเล็กเบาๆแล้วเอ่ย

" ขอโทษครับ ที่ทำให้คุณตกใจ แล้วคุณกำลังทำอะไรอยู่ ต้มน้ำอะไร "

พิมยิ้มแล้วเอ่ย

" ฉันกำลังชงชาคาโมมายล์ผสมเก๊กฮวยค่ะ

เห็นเขาว่าดื่มก่อนนอนช่วยทำให้หลับสบาย

เห็นคุณทำงานหนัก เลยอยากชงให้คุณดื่มก่อนนอนทุกคืนจะได้หลับสบายค่ะ "