ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 71

พิมนั่งคิดหาวิธีที่จะไม่ให้เตชินรู้ผลตรวจจากหมออย่างเคร่งเครียด

แล้วเธอก็ตัดสินใจโทรไปหาผู้ช่วยคัง ผู้ช่วยคังเห็นพิมโทรเข้ามาจึงกดรับสาย แล้วเอ่ย

" ครับคุณพิม "

พิมจึงเอ่ยถามขึ้นว่า

" คุณคัง คุณเตชินให้คุณไปเอาผลตรวจสุขภาพของฉันหรือยังคะ "

" ครับ คุณชายแชทมาบอกแล้วครับ คุณพิมมีอะไรหรือเปล่าครับ "

" คุณได้ไปเอาหรือยังคะ "

" ไปเอามาแล้วครับ "

ได้ยินดังนั้น พิมรู้สึกตื่นเต้นประหม่าเล็กน้อยกลัวผู้ช่วยคังจะจับพิรุธได้และสงสัยในตัวเธอ

เธอพยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบและนิ่งที่สุดอ้างเหตุผลอย่างเนียนๆ

" คือ ฉันอยากให้คุณเตชินรู้ผลตรวจจากฉันเองค่ะ ในเมื่อคุณไปเอาผลตรวจมาแล้ว

ช่วยเอามาให้ฉันตอนนี้หน่อยได้มั้ยคะ ฉันจะบอกเขาเอง

ฉันไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดีค่ะ คุณคังเข้าใจใช่มั้ยคะ "

ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยคังได้ไปรับเอาผลตรวจที่โรงพยาบาล และได้คุยกับหมออยู่นาน

จึงรู้ว่าคุณพิมใช้ยาคุมกำเนิดมาตลอด เมื่อคุณพิมโทรมาแบบนี้ เขาก็เข้าใจเธอ เขาคิดว่า

เธอคงจะกลัวคุณชายเขาจะโกรธเลยอยากจะบอกด้วยตนเอง เขาจึงเอ่ยว่า

" ได้ครับ ผมจะเอาไปให้เดี๋ยวนี้ "

ได้ยินแบบนี้พิมยิ้มออกมาอย่างโล่งอกแล้วเอ่ย

" ค่ะ ฉันจะรอในห้องรับแขกนะคะ "

เอ่ยจบพิมก็วางสายไป แล้วเดินไปเปิดประตูออกจากห้อง เดินลงบันได ไปยังห้องรับแขก

เธอนั่งรออย่างตื่นเต้นกลัวเตชินจะอาบน้ำเสร็จเร็วแล้วลงมาหาเธอ

กลัวเขามาเจอเธอในจังหวะที่รับผลตรวจจากผู้ช่วยคัง

เตชินออกมาจากห้องน้ำ ไม่เห็นพิม ก็เดินไปยังประตูคิดจะออกจากห้อง

กำลังยื่นมือจะไปเปิดประตูออกจากห้อง เขาก็เปลี่ยนใจ แล้วพึมพำออกมาเบาๆ

" คงจะไปนั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่นอีกตามเคย เป่าผมเสร็จค่อยไปตามแล้วกัน "

เขาเดินกลับเข้าไปในห้องแต่งตัว ยืนเป่าผม แล้วหยิบชุดนอนมาสวมใส่

ในห้องรับแขกผู้ช่วยคังเดินเข้ามาแล้วเอาผลตรวจของพิมยื่นให้เธอ พิมยิ้มอ่อนแล้วเอ่ย

" ขอบคุณค่ะ "

แล้วผู้ช่วยคังก็เดินออกไป หลังจากผู้ช่วยคังขับรถออกไปแล้ว

พิมจึงเดินออกจากห้องรับแขก ไปยังห้องครัว หยิบเอาไฟแช็ก

แล้วเดินไปยังหลังบ้าน เริ่มจุดไฟเผาทำลายผลตรวจทันที

ป้าใจเดินเข้ามาเห็น ก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

" คุณพิมกำลังเผาอะไรอยู่คะ "

พิมสะดุ้งตกใจลุกขึ้นพรวดหันมามองป้าใจ

แล้วเผยรอยยิ้มอ่อนหวานออกมากลบเกลื่อนสีหน้าตกใจ

" อ่อ ก็แค่จดหมายเก่าๆ ที่ไม่ควรเก็บไว้แล้วค่ะ "

ได้ยินดังนั้นป้าใจก็ไม่ได้แสดงสีหน้าสงสัยอะไรอีก

เขาก็คิดว่าน่าจะเป็นจดหมายเก่าๆจากอาจารย์คนนั้น แล้วเขาก็เอ่ยขึ้น

" ความจริงคุณพิม ให้ป้าเผาทิ้งให้ก็ได้ ไม่เห็นต้องมาแอบเผาด้วยตนเองในหลังบ้านเลยค่ะ "

พิมยิ้มแล้วเอ่ย

" เรื่องเล็กน้อยค่ะ แต่ป้าใจอย่าบอกเรื่องนี้ให้คุณเตชินรู้นะคะ เขาเป็นคนขี้หึง

ถ้าเขารู้ว่าพิมยังเก็บจดหมายของคนรักเก่าไว้อีก เขาเอาพิมตายแน่ๆเลยค่ะ "

ป้าใจพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วเอ่ยตอบ

" ค่ะ ป้าใจจะไม่พูดเรื่องนี้ให้คุณเตชินรู้ "

พิมยิ้มแล้วเอ่ย

" งั้นพิมกลับเข้าบ้านก่อนนะคะ "

เอ่ยจบพิมก็เดินกลับเข้าบ้านไป เห็นเตชินกำลังเดินหาเธอในบ้าน ชะเง้อชะแง้มองไปทั่วทุกสารทิศ

เธอจึงบ่นพึมพำในใจออกมาเบาๆอย่างรู้สึกรำคาญตา

" เว่อร์เกินไปละ จำเป็นหากันขนาดนี้มั้ย

ทำราวกับกลัวเราจะหายไป ทำตัวอย่างกับเด็กติดแม่ห่างไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว น่ารำคาญ "