เมื่อกลับไปถึงบ้าน พ่อของรตีก็เอ่ยกับลูกสาวด้วยความโมโหว่า
" รตี ลูกตัดใจจากคุณเตชินซะเถอะ พ่อเป็นผู้ชายเหมือนกันพ่อดูออกว่าเขาไม่ได้รักลูกแล้ว
ลูกดูสิตั้งแต่ลูกกลับมาเขามาหาลูกแค่สองครั้งจากนั้นก็อ้างว่าไม่มีเวลาตลอด
ผู้ชายน่ะ ถ้ารักใครมากๆเขาจะมีเวลาให้คนที่เขารักเสมอ
แล้วเรื่องวันนี้อีก เขาแต่งงานกับลูกทั้งที่เขายังไม่ได้หย่ากับภรรยา
ไม่รู้ว่าเขาไปแอบจดทะเบียนสมรสและแต่งงานกันตอนไหน
แล้วภรรยาเขาก็บุกมาหยามเกียรติเราถึงในงาน ทำให้เราเสื่อมเสียชื่อเสียง
ลูกคิดมั้ยว่าคนอื่นจะมองเรายังไง แย่งสามีชาวบ้านแบบนี้เหรอ "
รตีไม่เอ่ยตอบอะไร ได้แต่นั่งร้องให้ด้วยความเสียใจ
ที่เตชินไม่ยอมเซ็นหย่ากับพิม ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึง
เมื่อผู้เป็นพ่อมองลูกสาวที่นั่งร้องให้ ก็เริ่มรู้สึกสงสารอารมณ์ค่อยๆเย็นลง จึงเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนลง
" วันนี้คุณเตชินแสดงออกต่อหน้าทุกคนอย่างชัดเจนแล้วโดยที่ไม่ต้องเอ่ยอะไร
ว่าเขารักภรรยาของเขาแค่ไหน ถึงขั้นไม่ยอมไว้หน้าหรือให้เกียรติเราเลย
ขนาดกลางงานแต่งงานของลูกแท้ๆ เมื่อภรรยาเขาบุกมาเขากลับไม่สนใจลูกเลย
เลือกที่จะไม่ยอมอย่ากับภรรยา ถ้าเขารักลูกเขาจะเซ็นหย่าเพื่อจดทะเบียนกับลูกทันทีแต่เขาไม่ทำ
พ่อว่าลูกอย่าไปยืดติดกับเรื่องในอดีตอีกเลย คนเราต้องเดินไปข้างหน้านะลูก ตัดใจจากเขาซะนะ "
รตีส่ายหน้าทั้งน้ำตา จากนั้นก็เอ่ยขึ้นอย่างเอาแต่ใจด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเจือสะอื้น แววตาเคล้าไปด้วยน้ำตา
" ไม่ค่ะ หนูจะไม่ตัดใจ และจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด หนูกับพี่เตชินเราเหมาะสมกัน เรารักกันมานาน
ที่พี่เตชินเขาไม่ยอมหย่า เขาต้องมีเหตุผลของเขา หนูรักเขา หนูจะไม่ตัดใจจากเขาเด็ดขาด
และจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งพี่เตชินไปค่ะ คุณพ่ออย่าบังคับให้หนูเลิกกับพี่เตชินเลยนะคะ "
ผู้เป็นแม่เห็นลูกสาวร้องห่มร้องให้ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
จึงเข้าไปกอดลูกสาวแล้วมองสามีพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงโกรธ
" คุณ คุณรับปากลูกสิว่าจะไม่บังคับให้พวกเขาเลิกกัน
คุณไม่เข้าใจหรอกว่าการถูกบังคับให้เลิกกับคนที่รักมากน่ะมันเจ็บปวดแค่ไหน
ถ้าคุณรักลูก คุณก็ควรจะตามใจลูกสิ "
" ก็เพราะรักไง ถึงอยากให้เลิก ไม่ใช่ตามใจจนกลายเป็นคนหน้ามืดตามัว
รักจนขาดสติแยกแยะไม่ออกว่าควรหยุดหรือควรจะพอแค่นี้
เป็นเพราะคุณตามใจลูกมากเกินไปแบบนี้ไง ลูกถึงได้เอาแต่ใจจมปลักอยู่กับคนที่เขาไม่รัก
จนทำให้เราขายขี้คนทั้งประเทศแล้วเนี่ย "
พ่อของรตีเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันตวาดใส่ภรรยาด้วยความโกรธจัด จากนั้นเขาก็เดินออกจากบ้านไป
" คุณจะไปไหน คุณ! "
แม่ของรตีเอ่ยถามขึ้นเสียงดัง เมื่อเห็นสามีออกไปจากบ้าน
จากนั้นเขาก็ไล่ตามสามีไป จับแขนสามีไว้แล้วเอ่ยถามซ้ำด้วยน้ำเสียงกร้าว
" คุณจะไปไหน! "
พ่อของรตีเอามือของภรรยาออกแล้วเอ่ยอย่างเยือกเย็น
" ผมเบื่อที่จะอยู่บ้านกับคุณ เข้าใจหรือยัง "
เอ่ยจบเขาก็ออกไปเลย ปล่อยให้แม่ของรตีกรี๊ดเสียงดังลั่นด้วยความโกรธจัด
ไล่ตามหลังเขาอย่างบ้าคลั่งโดยที่เขาไม่หันมาสนใจอีก
รตีเอือมระอากับท่าทางและเสียงกรี๊ดของผู้เป็นแม่
เธอจึงกลับเข้าไปในห้องของตัวเองและขังตัวเองอยู่ในห้องอย่างเงียบๆ
แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเตชิน
เตชินตอนนี้เขากำลังขับรถไปตามพิมกลับมา ตามโลเคชั่นที่ณัชชาส่งมาให้
เมื่อใกล้จะถึงโรงแรมที่พิมกับป๊อบพักอยู่ เสียงโทรศัพท์สั่นก็ดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา