ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 88

เนื่องจากกระจกรถของพิมติดฟิล์มสีทึบ

คนภายนอกจึงมองไม่เห็นเตชินที่อยู่ข้างใน

เมื่อทำอะไรเสร็จ พิมก็เดินกลับเข้าไปในบ้านพักแล้วจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า

เปลี่ยนเป็นใส่ชุดสุภาพของโรงเรียน

เป็นเสื้อสูททับเสื้อเชิ้ตสีขาว กระโปรงทรงเอ

สวมรองเท้าคัทชูสีดำ

ทรงผมก็ทำเป็นถักเปียสองข้างเกล้าขึ้นข้างหลังแล้วติดโบว์สีดำให้ดูสุภาพสวยงาม

แต่งหน้าอ่อนๆ เขียนคิ้วบางๆเป็นธรรมชาติ

ทาลิปสีอ่อนให้เข้ากับสไตล์การแต่งหน้า

ทำให้บุคลิกเธอดูโตขึ้นดูสุขุมสง่างามมีความสวยใสและมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น

จากนั้นเธอก็เดินออกมาจากบ้านพักครู

โดยไม่หันไปสนใจเตชินที่อยู่ในรถเลย

ทันทีที่เตชินเห็นพิม เขาก็ถึงกับตกตะลึงไปเลย

" เป็นแม่บ้านจำเป็นต้องสวยขนาดเลยเหรอหรือ...หรือว่าพิมจะเป็นครูของที่นี่

แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อพิมจบแค่มัธยมปลาย เธอจะเป็นครูได้ยังไง "

เตชินนั่งอยู่ในรถพึมพำคนเดียว ในสมองเขาเต็มไปด้วยความสงสัยในตัวตนของพิมเต็มไปหมด

จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรไปหา

ผู้ช่วยคัง

ผู้ช่วยคังที่กำลังตื่น เห็นเตชินโทรมา เขาก็รีบรับสายแล้วเอ่ยขึ้น

" ครับคุณชาย "

" คุณไปสืบประวัติของพิมมาให้หน่อย ว่าเธอจบอะไรกันแน่ จบจากที่ไหน แล้วรีบส่งมาให้ผมด่วน "

" ครับ ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยครับ "

จากนั้นเตชินก็วางสายไป ผู้ช่วยคังรีบค้นหาเบอร์ของเทเท่ทันทีพร้อมกับบ่นออกมา

" แต่งงานใหม่แล้ว ยังคิดจะรั้งคุณพิมไว้อีกคุณชายนะคุณชาย จะเห็นแก่....จะโลภมากไปแล้ว "

เขาอยากจะพูดคำว่าเห็นแก่ตัว แต่ใจที่จงรักภักดีมันแรง เลยเปลี่ยนเป็นคำพูดที่ซอฟท์ลง

พอเจอเบอร์ของเทเท่เขาก็โทรออกไปทันที

ทางด้านพิม เธอเดินเข้าไปหานักเรียน แล้วเอ่ยถามขึ้น

" นักเรียนพร้อมหรือยังคะ "

" พร้อมแล้วค่ะ "

นักเรียนเอ่ยตอบรับพร้อมกันอย่างมั่นใจ

พิมยิ้มอย่างชื่นใจแล้วเอ่ยต่อว่า

" ดีมากค่ะ งั้นเราก็ Let's go "

" โอเคค่ะ ไปกันเล้ย(เลย) "

นักเรียนเอ่ยอย่างพร้อมเพียงมีความเป็นทีมในแบบที่พิมสอนมา

แล้วพิมก็เดินออกมาจากอาคารนาฏศิลป์

นักเรียนหญิงทั้งเก้าคน ที่แต่งตัวสวยงามยดย้อยดูอ่อนช้อยงดงามตามวัย ราวกับหลุดออกมาจากในวรรณคดีไทย

พวกเขาเดินตามพิมออกมา แล้วมุ่งหน้าไปยังหอประชุมใหญ่

ไม่นานรถหรูของผู้อำนวยการคนใหม่ก็ขับเข้ามาในโรงเรียน แล้วมุ่งหน้าไปยังอาคารที่พิมไป

พอเตชินเห็นรถหรูคันดังกล่าวเขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นรถของใคร

ความหึงหวงทำให้เลือดในกายเขาเดือดพล่านจนนั่งไม่ติดแล้ว

เขาอยากจะบุกเข้าไปหาพิม แล้วถามให้รู้เรื่อง แต่เมื่อนึกถึงคำพูดที่เธอกำชับไว้

เขาก็พยายามอดทนปรับใจให้เย็นลงแล้วพึมพำปลอบตัวเองเบาๆ

" ไม่เป็นไรๆ เขาแค่แวะมา พิมเป็นของเรา เป็นภรรยาของเรา ไม่จำเป็นต้องไปคิดมากแล้ว "

ในหอประชุม พิมไปแจ้งเพลงที่ใช้ในการแสดงกับผู้ที่คุมเครื่องเสียง แล้วเธอก็เดินกลับมานั่งในที่ของตัวเอง

จากนั้นครูที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรก็เอ่ยขึ้น

" ตอนนี้ท่าน ผอ. คนใหม่ก็เดินทางมาถึงแล้ว พวกเราคณะครูชาว JK ขอต้อนรับท่าน

ผอ. จัตรภัค หิรัญทรัพย์เจริญ ค่ะ "

ได้ยินดังนั้นพิมก็หันขวับไปมองตรงทางเข้าทันที

ป๊อบเดินเข้ามาในชุดสูทสีกรมท่าสุดเนี๊ยบ

อย่างสง่าผ่าเผย ออร่าความหล่อหมดจด

สะกดทุกสายตา

และในขณะที่ป๊อบเดินเข้ามาในหอประชุม เสียงดนตรีบรรเลงคอยบิ้วให้ได้บรรยากาศมากขึ้น

ทำให้รู้สึกยิ่งใหญ่ราวกับกำลังเปิดตัวพระเอกในซีรี่ส์ยังไงยังงั้น

" คุณป๊อบ! "

พิมเอ่ยชื่อป๊อบออกมาเบาๆ เธอมองไปที่เขา

แบบอึ้งๆ

ป๊อบเห็นสีหน้าและแววตาของพิมดูอึ้งไปแบบนั้น เขาก็แทบจะอดขำไม่ได้