ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 97

แล้วโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นรตีโทรมา เขาก็ไม่อยากรับสาย

เพราะเขาง้อพิมไม่สำเร็จทำให้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะไปสนใจรตีอีก

รตีรอสายอยู่นานก็ไม่มีการตอบรับจากเตชินทำให้เขารู้สึกโมโหและหงุดหงิดมาก

แล้วกดโทรออกไปเรื่อยๆด้วยความโกรธ

เตชินรู้สึกรำคาญจึงตัดสายไป

แต่รตีก็โทรจิกไม่เลิกเขาจึงปิดเครื่องไปเลย

รตีโทรอีกทีก็โทรไม่ติดแล้ว เธอจึงกรีดร้องขึ้นเสียงดังเอ่ยด้วยความโมโห

" กรี๊ด....เตชิน คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง

เพราะนังนั่นใช่มั้ย คุณถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้ เพราะมันใช่มั้ย....กรี๊ด...."

เธอกรีดร้องขึ้นอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับปาโทรศัพท์ไปโดนผนังห้องจนโทรศัพท์แตกกระจายตกลงบนพื้น

แล้วเธอก็ไปหยิบมีดคัตเตอร์จากในลิ้นชักขึ้นมา

แววตาเธอกลายเป็นเกรี้ยวกราดแดงก่ำราวกับปีศาจร้ายเข้าสิง

เธอกำมือขึ้นมาแน่นแล้วกรีดมีดลงบนข้อมือราวกับไม่รู้สึกเจ็บเลย แล้วเอ่ยราวกับคนเสียสติ

" เตชิน ในเมื่อคุณพยายามตีตัวออกห่าง ไม่รับสายฉัน

ฉันจะทำให้คุณรู้สึกกลัวและรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต

คุณจะได้กลับมาสนใจแค่ฉันคนเดียวและรักฉันเหมือนเดิม

กลับมาเป็นเตชินคนเดิมของฉันคนเดียว ฉันจะไม่ยอมให้ใครแย่งคุณไปได้ทั้งนั้น

ฉันไม่ยอม ฉันไม่ยอม ได้ยินมั้ย ฉันไม่ยอม กรี๊ด... "

พี่เลี้ยงได้ยินเสียงเธอกรีดร้องก็รีบวิ่งขึ้นมาดูด้วยความเป็นห่วง

แต่สิ่งที่เห็นคือ รตีกรีดข้อมือตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เขาก็เกิดกลัวขึ้นมาจนตัวสั่น

แล้วพยายามเอ่ยห้าม

" คุณรตีคะ คุณอย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ พี่กลัว "

เมื่อเห็นว่ารตีไม่ฟังและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเขาจึงรีบลงไปข้างล่างด้วยความหวาดกลัวจนตัวสั่นเทาทำอะไรไม่ถูก

ณัชชาที่มาหารตีตามคำสั่งของเตชินกำลังเดินเข้ามาในบ้าน

ก็เห็นพี่เลี้ยงที่ดูแลรตีดูสั่นเทาทำอะไรไม่ถูกเธอจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

" คุณเป็นอะไรคะ รตีอยู่ไหน "

" ช่วย ช่วยด้วยค่ะ คุณ...คุณรตี...เธอ เธอกรีดข้อมือไม่หยุดเลย คุณช่วยไปห้ามทีค่ะ "

พี่เลี้ยงเอ่ยอย่างตะกุกตะกักด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

ได้ยินดังนั้น ณัชชาก็รีบวิ่งขึ้นไปข้างบน

แล้วเปิดประตูเข้าไป

ก็เห็นรตีนั่งหน้าซีดเซียว เนื้อตัวเปื้อนไปด้วยเลือด เธอก็ตกใจแล้วเอ่ยกับพี่เลี้ยงว่า

" โทรเรียก1669 ด่วนเลย "

" ค่ะๆ "

พี่เลี้ยงจึงรีบกดโทรศัพท์โทรหาสายด่วนฉุกเฉินทันที

รตีที่ใบหน้าซีดเซียวสติเหลือเพียงน้อยนิดมองหน้าณัชชาด้วยแววตาโกรธแค้น

ณัชชาเห็นดังนั้นก็เปลี่ยนสีหน้าตกใจเมื่อครู่เป็นยิ้มเยาะขึ้นที่มุมปาก แล้วเอ่ยพร้อมกับเดินไปนั่งยองๆลงตรงหน้าของรตี

" รตี เธอใช้วิธีเดิมๆอีกแล้วนะ คนอื่นอาจจะไม่รู้แต่ฉันรู้นานแล้ว "

ได้ยินดังนั้นดวงตารตีก็เหมือนจะตกใจเล็กน้อย จากนั้นณัชชาก็เอ่ยต่อว่า

" เธอคิดว่าใช้วิธีนี้แล้ว พี่เตชินจะกลับมาหาเธอเหรอ เขาไม่ได้รักเธอแล้ว

ถ้าเขารักเธอ สนใจเธอ เขาคงไม่ส่งฉันมาแทนเขาหรอก

ฉันจะบอกให้นะ ตอนนี้พี่เตชินเขากำลังตามง้อภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่

ที่เขาไม่รับสายเธอแล้วส่งฉันมาก็เพราะว่า เขาอยู่กับภรรยาของเขา

ดูเหมือนการเอาตัวเข้าแลกของเธอในตอนนั้นกับการลงทุนทำให้ขาตัวเองหัก

จะไม่สามารถทำให้พี่เตชินรักเธอได้อย่างจริงจังเลยนะ

เพราะคนที่พี่เตชินรักสุดหัวใจคือ คุณพิม พี่สะใภ้ที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันคนเดียวเท่านั้น

ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกนะที่จะอยู่กับอะไรที่ได้มาง่ายๆแบบเธอ

พี่เตชินก็เหมือนกัน ตอนนี้เขาเบื่อเธอแล้ว ต่อให้เธอฆ่าตัวตาย

เรียกร้องความสนใจจากเขามากแค่ไหน เขาก็ไม่กลับมาหาเธอหรอก "