ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1500

ตอนที่ 1500 เหตุการณ์ล้วนเกิดขึ้นท่ามกลางความเอ้อระเหย

ในเวลานี้ ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนนับไม่ถ้วนต่างเปิดเนตรฟ้าขึ้นมา เพื่อตามหาร่องรอยของหลี่ชิเย่ แต่ทว่า ภายใต้เนตรฟ้าทุกคนยังคงมองไม่เห็นตัวหลี่ชิเย่ เหมือนว่าหลี่ชิเย่ได้อันตธารหายไปในลักษณะเช่นนี้เอง

“เจ้ารู้หรือไม่ว่า ที่สุดความลี้ลับมหัศจรรย์ของสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งคืออะไรหรือไม่? ประโยชน์อันแท้จริงของมันคืออะไร?” ในเวลานี้เอง เสียงเอ้อระเหยของหลี่ชิเย่ดังขึ้นมา

ทันใดนั้น ร่างเงาที่ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยพลันหันควับกลับมา และจ้องเขม็งไปที่หลี่ชิเย่

“อยู่ตรงนั้น! ” มีผู้ที่มองไปตามเสียงแล้วถึงกับชี้นิ้วไปและร้องเสียงแหลมออกมา

ทุกคนล้วนแล้วแต่จ้องมองไปยังทิศทางดังกล่าว เวลานี้ มองเห็นหลี่ชิเย่ที่ยืนอยู่ใต้ต้นไม่เก่าแก่โบราณต้นนั้น เขาได้ยืนอยู่ท่ามกลางสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งเรียบร้อยแล้ว เขายืนใต้ต้นไม่เก่าแก่โบราณโดยหันหลังให้กับทุกคน สายตาของเขาตกไปอยู่ที่ต้นสังสารวัฏเก้าใบที่ขึ้นอยู่บยรากแก่ของต้นไม่เก่าแก่โบราณนั่น

ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยพลันมีคู่ดวงตาที่เจิดจ้าขึ้นมาทันที ประกายตาของมันเหมือนว่าต้องการก้าวข้ามตั้งแต่โบราณกาลถึงปัจจุบัน และสังหารหลี่ชิเย่ที่อยู่ท่ามกลางสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งนั้นเสีย

เสียดาย หลี่ชิเย่ที่ยืนอยู่ท่ามกลางสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่ง ลำพังอาศัยแค่ประกายตาร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยนั้นไม่สามารถสังหารหลี่ชิเย่ได้

“นี่ นี่ นี่มันเป็นไปได้อย่างไร…” อ๋องเทพเฒ่าผู้นั้นที่มองดูหลี่ชิเย่ซึ่งยืนอยู่ใต้ต้นไม่เก่าแก่โบราณนั้นแล้วรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ รู้สึกเสียวสันหลังวาบบ กล่าวว่า “ลักษณะของสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งเช่นนี้ ลือกันว่าแม้แต่ราชันเซียนก็ไม่แน่ว่าจะตีฝ่าเข้าไปได้ เขา เขา เขาเข้าไปได้อย่างไรกัน? ”

ทุกคนต่างจ้องมองไปยังหลี่ชิเย่ที่อยู่ท่ามกลางสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่ง ไม่มีใครรู้ว่าหลี่ชิเย่นั้นเข้าไปได้อย่างไร สมควรรู้ว่า แม้แต่พวกขององค์ชายแห่งความชั่วร้ายก็ไม่สามารถเข้าไปได้ พวกเขาต่างจนปัญญา มิฉะนั้นล่ะก็ พวกเขาคงขุดเอาสมุนไพรเซียนอายุวัฒนะที่อยู่ในตำนานไปนานแล้ว

แน่นอนที่สุด ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนไม่น้อยถึงกับหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นหลี่ชิเย่บังคงปลอดภัย ในความรู้สึกของพวกเขาแล้ว ย่อมไม่ต้องการให้หลี่ชิเย่ต้องตาย พวกเขาคาดหวังให้หลี่ชิเย่ได้สร้างความมหัศจรรย์เพิ่มขึ้นอีก

“นี่ก็คืออีกหนึ่งสิ่งมหัศจรรย์! ” มียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่พูดทอดถอนใจออกมา เมื่อมองเห็นหลี่ชิเย่สามารถเขาไปอยู่ท่ามกลางสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งอย่างเงียบเชียบโดยหลุดรอดไปจากสายตาของทุกคนได้

แม้แต่ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนเผ่าวิญญาณเทพยังอดที่จะพูดขึ้นมาว่า “เขาสามารถฝึกแม้กระทั่งสิบสามลัคนาได้ ยังจะมีสิ่งมหัศจรรย์ใดที่เขาทำไม่ได้อีก”

“ตูม…” เวลานี้ ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยนั้นก้าวเข้าไปหาสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่ง มันคิดจะบุกเข้าไปภายในสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งเช่นกัน เมื่อมันก้าวขาเข้าไป ประดุจดั่งเป็นโลกๆ หนึ่งที่ทุบลงไปอย่างนั้น ด้วยพลังน้ำหนักที่หนักอึ้งยิ่งนักเหมือนต้องการทุบจนเสินจื่อโจวต้องจมลงอย่างนั้น

ปรากฏเสียงดัง “ปัง…” อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยจะแข็งแกร่งเพียงใดก็ตาม หลังจากที่มันก้าวเท้าเหยียบลงไปนั้น ปรากฎว่าสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งนั้นได้สะท้อนพลังกลับจนร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยถูดดีดจน “ตึง ตึง ตึง” ก้าวถอยหลังไปหลายก้าวติดต่อกัน ไม่สามารถก้าวเข้าไปยังสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งนั้นได้

ทุกคนต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำเมื่อได้เห็นภาพนี้ ความแข็งแกร่งของร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยนั้นเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของคนทุกคนจนยากที่จะจินตนาการได้ แต่ว่า นาทีนี้ มันกลับถูกดีดกลับออกมาจนต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าวติดต่อกัน ย่อมจินตนาการได้ว่าพลังสะท้อนกลับของสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งนั้นทรงพลังเช่นใดแล้ว

“ตูม…” ทันใดนั้น ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยได้ลงมือแล้ว มันได้ควงแขนทั้งสองข้างทุบลงไปอย่างสุดแรงเกิด พลังที่เกิดจากการทุบด้วยแขนสองข้างอย่างแรงนั้น เหมือนได้รวบรวมเอาน้ำหนักของทางช้างเผือกจำนวนนับสิบล้านสายเอาไว้อย่างนั้น ซึ่งการทุบด้วยท่อนแขนทั้งสองข้างในลักษณะเช่นนี้ เพียงพอที่จะทำให้พื้นดินทั้งหมดถูกทุบจนแหลกลาญไป

“ตูม…” เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว กระทั่งพื้นดินยังสั่นไหวโคลงเคลงไปมาจากการทุบลงมานครั้งนี้ ระดับความรุนแรงอันเกิดจากการสั่นไหวโคลงเคลงไปมาของพื้นดิน ทำให้ผู้คนถึงกับสงสัยว่าพื้นดินถูกทุบจนจมไปแล้วใช่หรือไม่

แน่นอน พื้นดินไม่ได้ถูกทุบจนจมลงยังคงดีอยู่เหมือนเดิม ขณะที่ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยนั้นกลับถูกพลังที่สะท้อนกลับจนลอยไปไกลมากจึงสามารถยืนได้อย่างมั่นคง

“สิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งทรงพลังยิ่งเหลือเกิน” ผู้คนที่มองเห็นร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยซึ่งอยู่ในฐานะปราศจากผู้ต่อกรเช่นนี้ยังถูกดีดจนลอยออกไป แม้แต่ตัวมันก็ยังไม่สามารถรองรับกับพลังเช่นนี้ได้ ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งนั้นมีพลังที่น่ากลัวเพียงใดแล้ว

“มันจะไม่ทรงพลังได้รึ? ” อ๋องเทพเฒ่าถึงกับพึมพำขึ้นมาว่า “นี่มันคือสมุนไพรเซียนอายุวัฒนะในตำนานที่ใครๆ ต่างกล่าวขวัญถึง ถ้าหากสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงส่งซึ่งทำหน้าที่เฝ้าคุ้มครองมันไม่ทรงพลังพอล่ะก็ เกรงว่าสมุนไพรเซียนอายุวัฒนะที่อยู่ด้านในนั้นคงถูกคนเขาเอาไปนานแล้ว ยังรอจนถึงคนรุ่นนี้อีกรึ? ”

“แล้วหลี่ชิเย่เขาเข้าไปได้อย่างไรกัน? ” มีคนอดที่จะเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

สำหรับปัญหาข้อนี้ อ๋องเทพเฒ่าก็ไม้สามารถตอบได้ ความจริงแล้วไม่ว่าใครก็ไม่สามารถตอบปัญหาข้อนี้ได้

“ตูม ตูม ตูม…” เวลานี้ ร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยได้ระดมกำลังเข้าโจมตีอย่างหนักหน่วง เวลานี้การโจมตีของร่างเงาที่สูงใหญ่สุดเปรียบเปรยดุจดั่งพายุฝนฟ้าคะนองที่โหมกระหน่ำเข้าไปอย่างรุนแรง