ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1687

สรุปบท ตอนที่ 1687 การเลือกของกู้จุน: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1687 การเลือกของกู้จุน – ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล โดย Internet

บท ตอนที่ 1687 การเลือกของกู้จุน ของ ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล ในหมวดนิยายAction เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ตอนที่ 1687 การเลือกของกู้จุน
คำพูดของกู้จุนเวลานี้พูดได้จริงใจมาก ไม่ได้คิดจะพูดเอาใจ และเขาไม่คิดจะร้องขอชีวิต

กู้จุนเคยได้รับการชี้แนะจากหลี่ชิเย่ คนอื่นอาจไม่เข้าใจหลี่ชิเย่แต่เขาเข้าใจดี ขอเพียงหลี่ชิเย่ได้ตัดสินใจไปแล้วใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ เขาเองก็รู้ดีว่ายากจะพ้นเคราะห์กรรม ดังนั้น ก่อนที่จะตายเขายังคงรักษาท่าทีที่เอ้อระเหยเอาไว้ได้

“นับว่าเจ้านี่เข้าใจข้าจริงๆ ” หลี่ชิเย่ถึงกับทอดถอนใจและพูดว่า “พูดกับคนฉลาดก็ไม่เหนื่อยอย่างนี้แหละ เสียดาย เจ้ากลับไม่ใช่ศิษย์ของข้า”

กู้จุนหัวเราะแล้วกล่าวว่า “เกรงว่าถ้าหากข้าเป็นศิษย์ของใต้เท้าคงทำให้ใต้เท้าต้องเสียหน้า ที่ข้าเรียนรู้มายังไม่เท่าหนึ่งในสิบของใต้เท้า ต่อให้ใต้เท้าไม่รู้สึกว่าเสียหน้า ข้าก็ไม่ต้องการไปข้องเกี่ยว เพื่อไม่ให้ใต้เท้าต้องเสียชื่อ”

คำพูดของกู้จุนใช่ว่าเป็นการถ่อมตน สิ่งที่เขาพูดมาล้วนแล้วแต่เป็นความจริง ศิษย์ของหลี่ชิเย่มีคนไหนบ้างที่ไม่แข็งแกร่งกว่าเขา ราชันเซียนหมิงเหริน ราชันเซียนหญิงหงเทียน ล้วนแล้วแต่เป็นสุดยอดราชันเซียนในหล้าทั้งสิ้น สามารถหัวเราะเย้ยเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน แม้ว่าตัวเขาจะเป็นหนึ่งในสิบสุดยอดอัจฉริยะบุคคลนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน มีโชควาสนาที่เหนือผู้คน มีกุศโลบายและแผนการเหนือผู้อื่น แต่เขาก็ไม่กล้ายกย่องตัวเองว่าเป็นศิษย์ของอีกาทมิฬ

“เสียดายพรสวรรค์ของเจ้า” หลี่ชิเย่ส่ายหน้าเบาๆ และกล่าวด้วยความรู้สึกเสียดาย

“โลกนี้มักมีเรื่องที่ไม่เป็นดั่งใจปรารถนาเสมอ ใต้เท้าว่างั้นมั้ย” กู้จุนหัวเราะและกล่าวว่า “ข้าไม่เสียใจที่เป็นศัตรูกับใต้เท้า ต่อให้ใต้เท้าให้โอกาสข้าได้เลือกอีกครั้ง ข้ายังคงเลือกที่จะเป็นผู้ทรยศแต่กำเนิด หากข้าได้กลายเป็นศิษย์ของใต้เท้าและติดตามบำเพ็ญเพียรและขัดเกลากับใต้เท้า จนท้ายที่สุดได้เป็นราชันเซียน มันช่างเป็นเรื่องที่น่าเบื่ออะไรอย่างนั้น ใต้เท้าไม่เคยขาดเคลนผู้ที่จะเป็นราชันเซียนอยู่แล้ว ต่อให้ข้าได้เป็นราชันเซียนก็ไม่สามารถปราดเปรื่องน่าทึ่งเฉกเช่นราชันเซียนหญิงหงเทียน และไม่สามารถเหมือนเช่นราชันเซียนหมิงเหรินที่ยืนหยัดไม่สั่นคลอน”

กล่าวสำหรับข้าแล้ว ข้าไม่เสียใจที่เป็นศัตรูกับใต้เท้า มันเป็นความสุขสำหรับชีวิตของข้า หากไม่มีสิ่งท้าท้ายเช่นใต้เท้าแล้ว ชีวิตดูจะเหงาเหลือเกิน แน่นอน ในมุมมองของใต้เท้าข้ายังไม่คู่ควรที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของใต้เท้า หากใต้เท้าจะบดขยี้ข้าให้ตายจริงๆ ล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องรอจนถึงวันนี้ สติปัญญาของข้าในสายตาของใต้เท้าก็เฉกเช่นเด็กน้อยอย่างนั้น” กู้จุนรู้สึกโล่งอก หัวเราะกล่าวอย่างตามอารมณ์

“มันก็จริง” หลี่ชิเย่พยักหน้าช้าๆ และกล่าวว่า “บอกได้แต่เพียงเวลาไม่คอยท่า การที่เจ้ามีพรสวรรค์เช่นนี้ มีความตั้งใจเช่นนี้ ที่ขาดไปก็คือเวลา ไม่มีการสั่งสมด้วยระยะเวลาที่เนิ่นนาน ไม่มีความรู้ที่รอบรู้กว้างขวาง มันจะส่งผลให้แผนการของเจ้าออกจะไม่สมบูรณ์”

“ใต้เท้าสั่งสอนได้ถูกต้อง” กู้จุนแสดงความเคารพแบบจีน ยิ้มกล่าวว่า “ชาตินี้ใช่เพียงเวลาไม่คอยท่ากับข้า มันไม่คอยท่าใต้เท้าเช่นกัน หากว่าใต้เท้าสามารถทนไปได้อีกหลายชาติ เกรงว่าถึงตอนนั้นทุกอย่างล้วนถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ภูตผีปีศาจล้วนไม่คู่ควรจะกล่าวถึง รับรองว่าจะต้องถูกใต้เท้ากวาดล้างไปจนสิ้น! ”

“เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ไม่ต้องไปพูดถึงอีก” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวเฉยเมยว่า “เจ้าคิดจะตายด้วยวิธีไหนหละ? ต้องการตายให้มันเร็วหน่อย หรือว่าตายแบบเจ็บปวดนิดหนึ่ง”

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่และกู้จุนทั้งสองคนต่างพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน คนที่ไม่รู้ความนัยยังไม่เชื่อว่าทั้งสองคนเป็นศัตรูคู่อาฆาต

พวกเขาสองคนพูดคุยกันกันพลางหัวเราะไปพลาง ใครเล่าจะเชื่อว่ากู้จุนนั้นต้องการเล่นงานหลี่ชิเย่ถึงตาย ขณะเดียวกันหลี่ชิเย่ก็ต้องการเล่นงานกู้จุนถึงตายเช่นกัน

กู้จุนขณะเผชิญหน้ากับความตายก็ไม่ได้หลีกหนี และไม่ได้ตื่นตระหนก สงบมาก และเมินเฉยยิ่ง ในเวลานี้เขาได้ปลงแล้ว ทุกอย่างได้สิ้นสุดลง เขาพ่ายแพ้แล้ว แพ้อย่างหมดรูป เมื่อเห็นหลี่ชิเย่บรรลุกายเซียนทั้งสี่ขั้นสมบูรณ์ ต่อให้กู้จุนมีไพ่ตายอะไรในมือก็เปล่าประโยชน์ ไม่สามารถพลิกสถานการณ์ได้อีกต่อไป

คนอื่นอาจไม่รู้ว่า การสำเร็จสี่ยอดกายเซียนขั้นสมบูรณ์นั้นบ่งบอกถึงสิ่งใด แต่ว่า ในใจของกู้จุนกลับรู้อย่างชัดเจน พี่เขยของเขาคือกายเซียนคู่ขั้นสมบูรณ์ ความปราศจากผู้ต่อกรของเขาเป็นที่ประจักษ์ของทุกคน ขณะที่หลี่ชิเย่สำเร็จสี่กายเซียนขั้นสมบูรณ์ มันสุดที่จะจินตนาการได้อีกแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น หลี่ชิเย่ยังมีไพ่ตายอยู่ในมืออีก

ในเวลานี้กล่าวสำหรับกู้จุนแล้ว ต่อให้พี่เขยไม่สังหารเขา ต่อให้หลี่ชิเย่ไม่สังหารเขาก็ตาม มันทำให้การมีชีวิตอยู่ต่อไปของเขาไม่มีความหมายอีกแล้ว

เนื่องจากสิ่งที่กู้จุนเสาะแสวงหามาชั่วชีวิตก็คือเอาชนะอีกาทมิฬ กระทั่งสังหารอีกาทมิฬเสียเพื่อแทนที่เขา เวลานี้กู้จุนรู้แล้วว่าตนเองนั้นไม่สามารถเอาชนะอีกาทมิฬได้ตลอดไป ดังนั้น เขาจึงปลงตก และคนที่สิ้นหวังสำหรับเขานั้นความตายไม่ได้น่ากลัวอะไรอย่างสิ้นเชิง

“ใต้เท้าเคยชี้แนะข้ามาก่อน ตลอดเวลาที่ผ่านมาข้าไม่มีโอกาสได้ตอบแทนใต้เท้าบ้าง นับว่าละอายใจจริงๆ ” กู้จุนยิ้มและเอ่ยขึ้นมาช้าๆ

“บอกได้แต่เพียงว่า ข้าไม่สมกับการเป็นอาจารย์” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวว่า “ถ้าหากเจ้าคิดว่าเคยรับการชี้แนะจากข้าจริงๆ ล่ะก็ เช่นนั้นก็คือข้าไม่สามารถสั่งสอนเจ้าให้ได้ดี บนเส้นทางที่แสนจะยาวไกลข้าไม่สามารถดึงเจ้ากลับมาได้”

“เรื่องนี้โทษใต้เท้าไม่ได้” กู้จุนหัวเราะขึ้นมา และกล่าวว่า “ต่อให้ใต้เท้ามีความตั้งใจจะสอนให้ข้าได้ดี คงมีสักวันที่ข้าต้องเป็นศัตรูกับใต้เท้าอยู่ดี การเป็นศัตรูกับใต้เท้าใช่เป็นเพียงข้าเป็นคนทรยศแต่กำเนิดเท่านั้น บอกได้แต่เพียงโลกใบนี้มันน่าเบื่อ เรื่องที่ข้าต้องการชี้ขาดกับใต้เท้ามันก็อยู่ที่เงื่อนเวลาเท่านั้นเอง”

“เอาเถอะ” หลี่ชิเย่หัวเราะ และกล่าวว่า “วิถีแห่งชีวิตของคนเรา ทุกคนต่างมีการเลือกที่แตกต่างกันไป ผ่านมาได้ถึงสามชาตินับว่าไม่ง่ายนัก วันนี้สมควรแก่เวลาที่ต้องจบสิ้นลงได้แล้ว”

สุดท้าย กู้จุนหลับตาลงช้าๆ และเอ่ยขึ้นเบาๆ ว่า “สมควรจบสิ้นกันแล้ว ลาก่อน” เมื่อเอ่ยมาถึงตรงนี้ บริเวณหางตาปรากฏความเปียกชื้นบางเบา เขาไม่ได้หวั่นเกรงต่อความตาย เพียงแต่ในใจของเขาไม่อยากจากไปเท่านั้น

เสียง “ปุ” ดังขึ้น ทันใดนั้นเอง หลี่ชิเย่ยังไม่ทันได้ยิงออกไป แต่ กู้จุนได้ตายไปแล้ว กู้จุนได้ทำการสั่นสะเทือนจนตัวเองกลายเป็นหมอกเลือดไป ในขณะที่เขาได้กลายเป็นหมอกเลือดนั้น พลันได้ยินเสียง “ตึง” หมอกเลือดได้กลับกลายเป็นหลักกฎเกณฑ์ที่เสมือนหนึ่งโซ่เหล็กเส้นหนึ่ง จากนั้นได้ยินเสียง “ตึง”ดังขึ้นอีก เหมือนโซ่มีการล็อคกุญแจเอาไว้อย่างนั้น ฉับพลันนั้น มันได้พันธนาการไปยังพิกัดช่องว่างที่เคลื่อนที่ไปมาแห่งหนึ่งในเก้าแดน และทำการล็อคพิกัดดังกล่าวเอาไว้จนแน่น!

“ตูม” พริบตาเดียวนี้เอง กระบอกราชันอเวจีหกเฟืองในมือของหลี่ชิเย่ได้ยิงออกไปนัดแรก พลันที่ยิงออกไปได้พวยพุ่งเป็นเพลิงมารที่น่ากลัวยิ่งออกมา

เพลิงมารพลันยิงเขาไปยังพิกัดเป้าหมายที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่โลหิตเอาไว้ จากนั้นได้ยินเสียงดัง “ปุ” เพลิงมารที่น่ากลัวพลันกลับกลายเป็นพลังประจุไฟฟ้า

“ตูม” เสียงดังสนั่นหวั่นไหว กระทั่งสั่นไหวโคลงแคลงไปทั่วทั้งเก้าแดน พลังประจุไฟฟ้าพลันทะลุผ่านช่องว่างอากาศ ไม่ว่าพิกัดเป้าหมายจะอยู่ ณ ที่ใดในเก้าแดน ไม่ว่าพิกัดเป้าหมายนี้จะซ่อนตัวได้มิดชิดเพียงใดก็ตาม นาทีนี้ก็ถูกยิงเขาให้แล้ว

“ปัง ปัง ปัง” เสียงดังก้องสะท้อนเป็นระลอกในเก้าแดน มองเห็นพลังประจุไฟฟ้าได้ยิงทะลุเข้าไปยังรังที่ซ่อนตัวอย่างลึกลับแห่งหนึ่งในเก้าแดน อีกทั้งยังมีระบบป้องกันที่แข็งแกร่งมากที่สุด แต่ทว่า ภายใต้การยิงของพลังประจุไฟฟ้าทำให้บังเกิดเสียงวัตถุที่แตกละเอียดดังขึ้น ระบบกำแพงป้องกันที่พราวพร่างนับพันชั้นพลันถูกยิงจนแหลกละเอียดเป็นจุณไปทันที

“อ๊ากก” เสียงที่แหลมและเศร้ารันทดดังขึ้นไม่ขาดสาย รังที่ซ่อนตัวอยู่ในที่ที่ลึกลับมากถูกยิงเข้าให้ และปรากฏเพลิงมารที่พุ่งขึ้นไปอย่างรุนแรง ปรากฏร่างเงาของมารแต่ละสายขึ้นมา หวังจากพุ่งตัวขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหลบหนีไป

แต่ว่า พลังประจุไฟฟ้าพลันปกคลุมไปทั่วทั้งรังที่ตั้งและระเบิดจนกลายเป็นเถ้าธุลีไป พลังประจุไฟฟ้าได้ทำการระเบิดรังอเวจีและบรรดาอเวจีที่อยู่ภายในจนแหลกเหลวไม่เหลือแม้แต่ซาก

ภายใต้การโจมตีของหลี่ชิเย่เช่นนี้ ได้ทำให้รังอเวจีที่ซ่อนอยู่ลึกลับมากในเก้าแดนถูกทำลายจนสิ้น และอเวจีที่อยู่ในนั้นไม่มีโอกาสได้หลบหนี ขณะที่รังของพวกเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงพิกัดได้!