ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1728

ตอนที่ 1728 บุกขึ้นแดนที่สิบ
มองดูความแตกต่างมิติกาลเวลาที่ถูกทำลาย เวลานี้ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ต้องกลืนน้ำลายลงคอเอือก โดยเฉพาะผู้ยิ่งใหญ่ที่รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของแดนที่สิบ ดวงตาทั้งสองของเขายิ่งส่งประกายแวบวับออกมา เวลานี้ ท่ามกลางเก้าแดนมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่แอบวางแผนเอาไว้ พวกเขาก็คิดจะอาศัยโอกาสที่หาได้ยากยิ่งนี้บุกขึ้นแดนที่สิบ ต่อให้เป็นระดับจักรพรรดิเทพที่ไม่รู้ถึงการดำรงอยู่ของแดนที่สิบก็รู้สึกคันตะหงิดๆ บางทีข้างบนอาจจะเป็นแดนสวรรค์ในตำนาน หากมีโอกาสได้ขึ้นไปดูสักครั้งก็ถือว่าเป็นโชคดีในชีวิตอย่างหนึ่ง ไม่แน่นักอาจได้เป็นอมตะ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ในแต่ละยุคก็จะมีผู้ที่ได้ขึ้นไปยังแดนที่สิบเพียงคนเดียวเท่านั้น ราชันเซียนในทุกยุคล้วนแล้วแต่อาศัยชะตาฟ้าทำลายความแตกต่างมิติกาลเวลาระหว่างเก้าแดนกับแดนที่สิบแล้ว โดยทั่วไปก็ได้แต่ตัวราชันเซียนขึ้นไปเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่ง่ายนักหากราชันเซียนคิดจะพาคนอื่นขึ้นไปด้วย

แต่ว่า ราชันเซียนอันดับหนึ่งตลอดกาลกลับทำลายความแตกต่างมิติกาลเวลาทั้งหมด ทำให้ความแตกต่างมิติกาลเวลาเกิดเป็นรอยปริแยกจำนวนนับไม่ถ้วน ทั้งยังปรากฏเป็นช่องที่ฉีกขาดมากมาย ย่อมบ่งบอกว่าไม่เพียงราชันเซียนอันดับหนึ่งตลอดกาลเท่านั้นที่ขึ้นไปแดนที่สิบได้ ขอเพียงสามารถบุกขึ้นไปยังช่องที่ฉีกขาด และสามารถรองรับกับฟ้าผ่าที่อยู่ในช่องที่ฉีกขาดนั้น ไม่ว่าใครก็สามารถขึ้นไปยังแดนที่สิบได้

แต่ว่า เวลานี้ราชันเซียนอันดับหนึ่งตลอดกาลยังไม่ได้ขยับตัว คนอื่นๆ ต่อให้อยากติดตามขึ้นไปยังแดนสิบด้วยก็ต้องรอให้ราชันเซียนอันดับหนึ่งตลอดกาลขึ้นไปก่อน ในขณะนี้ใครรึจะกล้าแย่งราชันเซียนอันดับหนึ่งตลอดกาลขึ้นไปก่อน?

“แดนที่สิบ ในที่สุดพวกเราก็จะได้กลับไปแล้ว!” หวงหลงและป้าหู่ที่มองดูช่องที่ถูกฉีกขาดแต่ละจุดแล้วถึงกับตื่นเต้นดีใจ ดวงตาทั้งสองของพวกเขาปรากฏเป็นประกายตาที่เร่าร้อนออกมา

ข้อแตกต่างของพวกราชันทักษิณก็คือ การไปยังแดนที่สิบของพวกราชันทักษิณเป็นการไปในฐานะคนนอก ขณะที่การไปยังแดนที่สิบของหวงหลงป้าหู่เป็นการกลับบ้าน กล่าวสำหรับผู้ที่จากบ้านเกิดมานานนับสิบล้านปีแล้ว การมีโอกาสได้กลับบ้านเกิดอย่างกะทันหันจะไม่ให้พวกเขารู้สึกดีใจได้อย่างไรกัน

แม้แต่พวกของราชันทักษิณก็ตื่นเต้นดีใจเช่นกัน มองดูประกายที่ส่องลงมาจากช่องที่ฉีกขาดแล้ว พวกเขาถึงกับอยากลองมาก ด้านบนจะมีโลกที่ใหม่ทั้งหมดรอคอยพวกเขาอยู่ และพวกเขาจะได้สำแดงฝีมือเต็มที่กับโลกใบใหม่นี้

จากการที่บนท้องฟ้าปรากฏช่องที่ฉีกขาดแต่ละช่อง ตัวของหลี่ชิเย่เองได้ล็อกพิกัดเป้าหมายและช่องฉีกขาดเอาไว้แห่งหนึ่ง จากนั้น เขาได้ชี้ไปที่ช่องๆ หนึ่งและกล่าวกับหวงหลงและป้าหู่ว่า “พวกเจ้าอาศัยทางนี้ขึ้นไป! ระวังตัวด้วยหละ”

“ตกลง ออกเดินทาง!” หวงหลงและป้าหู่ทนรอไม่ไหวตั้งนานแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ชิเย่แล้ว พวกเขาทั้งสองต่างคำรามเสียงยาวออกมา ท่าทางดีใจเป็นยิ่งนัก

“ตูม ตูม ตูม…” ในเวลานี้เอง เสียงดังตูมตามดังขึ้นเป็นระลอก ภายใต้การกำกับของหวงหลงและป้าหู่ เรือรบขนาดยักษ์ได้บินไปยังช่องที่ฉีกขาดตามที่หลี่ชิเย่ได้ชี้เป้าเอาไว้!

เวลานี้ พวกของหม่ากูที่อยู่บนเรือรบทยอยกันโบกมืออำลาต่อหลี่ชิเย่ พวกเขาไม่สามารถร่วมเดินทางไปกับหลี่ชิเย่ ได้แต่รอพบกันบนแดนที่สิบอีกครั้ง

สิ่งนี้หาใช่หลี่ชิเย่ไม่ยอมเดินทางร่วมกับพวกเขา แต่เป็นเพราะไม่สามารถร่วมเดินทางกับพวกเขาได้ เนื่องจากเขาในฐานะของอีกาทมิฬมีศัตรูอยู่มากมายเหลือเกินในแดนสิบ การที่เขาทำเรื่องใหญ่ขึ้นมาขนาดนี้ แน่นอนที่สุด บรรดาราชันและเหล่าเทพจะต้องรู้เรื่องแล้วแน่นอน อีกทั้งพวกเขาจะต้องคำนวณพิกัดที่ตั้งที่เขาอยู่ในขณะนี้ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น

ดังนั้น ขอเพียงหลี่ชิเย่ขึ้นไปถึงแดนทีสิบ จะต้องพบกับการล่าสังหารแบบตะลุมบอนเข้าใส่อย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้เอง หลี่ชิเย่จึงไม่ต้องการให้พวกของหม่ากูร่วมเดินทางกับตน เพื่อไม่ให้พวกเขาต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

“พวกเจ้าขึ้นไปเส้นทางเส้นนั้น” หลี่ชิเย่ชี้ไปที่ช่องที่ฉีกขาดอีกแห่งหนึ่ง กล่าวกับหมิงเย่เสวี่ยที่คอยควบคุมอยู่บนแดนอสูรปีอาน

หมิงเย่เสวี่ยพยักหน้า จากนั้นเสียง “ตูม” ดังสนั่นขึ้นมา แดนอสรูปิอานที่ใหญ่โตมโหฬารได้พุ่งไปยังช่องที่ฉีกขาดช่องนั้น!

การที่หลี่ชิเย่ให้เรือรบขนาดยักษ์ และแดนอสูรปิอานพวกเขาแยกกันเดินทางนั้นมีเหตุผล เป็นการป้องกันไม่ให้ถูกบรรดาราชันและเหล่าเทพสามารถจัดการกับพวกเขาพร้อมกันทีเดียวจนหมด การแยกกันเดินทางเป็นวิธีที่ปลอดภัยมากที่สุด

“ตูม ตูม ตูม……….” ในขณะที่เรือรบขนาดยักษ์ และแดนอสูรปีอานบุกขึ้นไปยังช่องที่ฉีกขาดนั้น สายฟ้าที่อยู่ภายในช่องฉีกขาดพลันฟาดเปรี้ยงเข้าใส่เรือรบขนาดยักษ์และแดนอสูรปีอานอย่างบ้าคลั่งทันที

สายฟ้าฟาดที่เด็ดขาดและเสียงดังมากได้ฟาดเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า อำนาจการทำลายล้างที่สามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างให้แหลกลาญได้ สายฟ้าที่เสมือนดังเป็นเชือกเส้นยักษ์สุดเปรียบเปรยเปี่ยมด้วยพลังอำนาจที่ฟาดเข้าใส่ หากถูกมันฟาดใส่ก็จะต้องไหม้เกรียมและกลายเป็นเถ้าธุลีไปในพริบตาเดียว

“มาได้จังหวะ…” หวงหลงและป้าหู่ไม่ได้ให้ความสนใจแม้แต่น้อยเมื่อต้องเผชิญกับวิบากกรรมสายฟ้าฟาด คำรามเสียงยาวออกมา คนหนึ่งคือเสียงมังกรคำรามไม่ขาดสาย อีกคนเสียงคำรามของพยัคฆ์ที่ดังก้องเก้าชั้นฟ้า

ทันใดนั้นเอง พลังลมปราณของหวงหลงและป้าหู่พวยพุ่ง กลิ่นอายของสัตว์เทพพลันอาละวาดไปทั่วฟ้าดิน คนหนึ่งยันต์มังกรปลิวว่อน คนหนึ่งลายพยัคฆ์บดบังดินแดน ยามที่ยันต์มังกรและลายพยัคฆ์พุ่งโจมตีสวนขึ้นไป พลันทำให้ทั่วทั้งทะเลสายฟ้าถูกกวนจนสั่นไหว

เสียง “ตูม” ดังสนั่น จากการโจมตีของหวงหลงและป้าหู่ พลันทำให้ทะเลสายฟ้าถูกโจมตีจนแยกออกเป็นเส้นทางขึ้นมาสายหนึ่ง ทำให้เรือรบขนาดยักษ์สามารถแล่นผ่านไปยังดินแดนผ่อนปรนที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตาได้!

ขณะเดียวกัน เรือรบขนาดยักษ์ได้ปรากฏแนวป้องกันเป็นชั้นๆ ขึ้นมา แนวป้องกันแต่ละชั้นมีความแข็งแกร่งยากที่จะทำลายได้ เมื่อเรือรบขนาดยักษ์บุกฝ่าขึ้นไปยังทะเลสายฟ้าจึงไม่ได้รับอันตรายจากสายฟ้าฟาดที่เสียงดังมาก

เพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ท่ามกลางการเปิดทางของหวงหลงและป้าหู่เรือรบขนาดยักษ์จึงได้แล่นผ่านทะเลสายฟ้าไปได้ และหายเข้าไปยังเขตผ่อนปรนที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตานั่น

ผู้ที่สามารถมองเห็นภาพนี้ได้ล้วนแล้วแต่เกิดความสะเทือนหวั่นไหว ความแข็งแกร่งของหวงหลงและป้าหู่ไม่ได้ด้อยไปกว่าราชันเซียนองค์ใดองค์หนึ่งเลย นับว่าเป็นการฝืนลิขิตสวรรค์ยิ่งนัก เมื่อพวกเขาสองคนลงมือใครเล่าที่จะต้านทานพวกเขาได้!

“ฮือ…” ในเวลานี้เอง แดนอสูรปีอานก็บังเกิดเสียงสัตว์คำรามดังขึ้นมา เสียงคำรามดังกล่าวสยบฟ้าดิน เหมือนว่าภายในแดนอสูรปีอานมีราชาแห่งสัตว์อาศัยอยู่อย่างนั้น ทันใดนั้น ปรากฏอักขระสัตว์ที่พุ่งขึ้นมาเต็มท้องฟ้า และอักขระสัตว์เหล่านี้พลันถักทอเข้าด้วยกัน กลายเป็นแนวป้องกันที่มหึมาขึ้นมาทันที

“ตูม ตูม ตูม…” ด้วยแนวป้องกันลักษณะนี้นี่เอง แดนอสูรปีอานคล้ายดั่งเป็นลูกบอลกลมๆ ขนาดใหญ่โตมโหฬารที่บุกฝ่าเข้าไปยังทะเลสายฟ้า โดยที่ประกายสายฟ้าที่เด็ดขาดและเสียงดังมากได้ฟาดเข้าใส่แนวป้องกันของแดนอสูรปีอานอย่างบ้าคลั่ง